15 ก.ย. เวลา 05:54 • ประวัติศาสตร์
ส่วนตัวเป็นคนยุค 90 อายุตอนนี้ไม่กี่ปีก็เข้าเลข 5 ละ ทุกวันนี้ยังพูดกับเพื่อนอยู่เลยว่าพวกเราโชคดีที่เกิดมาในยุคนึ้ ที่เป็นยุคเปลี่ยนผ่าน ทันความอนาล็อก จนค่อยๆมาเป็นดิจิตอล ค่อยๆเปลี่ยนจากโทรศัพท์บ้านที่ไม่ใช่ทุกบ้านจะมี บ้านเราสมัยก่อนพ่อส่งไปอยู่รร ประจำ จะโทรหากันต้องไปองค์การโทรศัพท์ แล้วโทรนัดวันเวลา นาทีละหลายสิบบาท จนยุคโทรศัพท์บ้าน ด้วยความที่บ้านไม่ได้อยู่ในตัวเมือง จึงนอกเส้นเสา พื้นฐาน ต้องจ่ายเงินเพิ่มทั้งค่าเสาค่าสาย เพื่อต่อไปถึงบ้านหลายหมื่นบาท
จนมายุคโทรศัพท์มือถือนาทีละหลายบาท ระบบอนาล็อค 800 , 900 จนมายุคดิจิตอล 2 จี 3 จี จน 5 จีแล้วจะไปบล็อคเชยแล้ว พวกเราทันการที่ตัองรอคอย ต้องค้นหา จนทัน กดคอมกดโทรศัพท์ครั้งเดียวข้อมูลมหาศาลมาถึง และมาจนตอนนี้คนยุคเรา ถ้าไม่ขี้เกียจหรือขาดโอกาสจนเกินไปเราคือรุ่นที่เป็นระดับผู้บริหารขององค์กร ทั้งรัฐและเอกชน จนเจ้าของกิจการ พอมีเงินในการบำรุงตัวเอง ทั้งแง่ความบันเทิง สุขภาพ ความงาม หรือเทคโนโลยี ฯลฯ
3
ดังนั้นธุรกิจอะไรก็ตามถ้ากลุ่มเป้าหมายไม่ใช่ทีนเอจ (เงินพ่อแม่) ก็ตัองกลุ่มคนยุค 90 นี่แหละค่ะที่มีอิสระภาพทางการเงิน และการเข้าถึงและยังเท่าทันสังคม
โฆษณา