15 ก.ย. เวลา 09:57 • ไลฟ์สไตล์
ขออนุญาตใช้พื้นที่ของกระทู้นี้ แชร์บันทึกของลูกสาวค่ะ ตอนนั้นเธออยู่ปี 2 เรียนแล็ปอนาโตมี ผ่ากรอสวันแรก
วันแรกที่ได้เรียนกับอาจารย์ใหญ่ ร่างอาจารย์ใหญ่นอนเรียงรายบนโต๊ะกว่ายี่สิบโต๊ะ นิสิตแบ่งเป็นกลุ่มๆละห้า-หกคน กลิ่น formalin อบอวลไปทั้งห้อง ประกอบกับอากาศร้อนอบอ้าว เสื้อแล็ปแขนยาวจั๊มปลายแขน สวมแมส-ถุงมือ-หมวกคลุมผม-เฟสชิลด์-โคเวอร์ ไม่มีส่วนไหนได้โผล่ออกมารับอากาศ
เพื่อนๆเป็นลมกันไปโต๊ะละคน-สองคน บางคนกลับบ้านกินข้าวไม่ลง ทุกคนเสื้อแล็ปเละเทะจากยางเหลืองๆเหนียวๆ ร้านซักรีดรู้งานเป็นอย่างดี เห็นนิสิตมาเป็นกลุ่ม หน้าตามอมแมม ผมเผ้ากระเซิง กอดถุงใส่เสื้อแล็ป ยืนงงอยู่หน้าร้านซักรีด คุณน้าเจ้าของร้านรู้ทันทีว่านิสิตพวกนี้เรียนกับอาจารย์ใหญ่วันแรก
ตลอดทั้งเทอม สัปดาห์ละสองวันกับแล็ปอนาโตมี่ เฉพาะที่ทันตะจุฬาฯก็ต้องใช้ร่างอาจารย์ใหญ่หลายร้อยร่างเพื่อให้นิสิตได้ศึกษาเล่าเรียน
บางร่างกะโหลกศีรษะหายไปบางส่วน บางร่างเนื้อสมองละลายเป็นฟอง บางร่างตับเป็นก้อนแข็งเหมือนซีเมนต์
ร่างอาจารย์ใหญ่ที่นำมาให้นิสิตได้ศึกษา ไม่ค่อยมีผู้ที่เสียชีวิตตามอายุขัย ส่วนใหญ่เป็นการเสียชีวิตจากโรคภัยไข้เจ็บหรือไม่ก็อุบัติเหตุ บ้างก็เป็นศพไร้ญาติ
ตัดความดราม่าออกไปแล้วดูเฉพาะสิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้า จะเห็นได้เลยว่าแต่ละคนใช้ชีวิตกันมาอย่างไร
ผู้อุทิศร่างเป็นอาจารย์ใหญ่นับเป็นผู้มีพระคุณ ไม่เพียงในแง่เพื่อการศึกษาเล่าเรียนของเหล่านิสิต แต่ยังซ่อนคติธรรมบางอย่างให้เราๆได้ค้นหา
1
โฆษณา