#12 สังคมการเรียน หลังจบมหา'ลัยมา เกือบ 7 ปี
"เธอ...ลงเรียนทำอาหารเกาหลีกัน" เพื่อนสนิทคนเดียวที่มีของเราทักมา เราก็ถามรายละเอียด ค่าใช้จ่าย สถานที่ และช่วงวันและเวลาเรียน น่าสนใจ เราสนใจเรียนคอร์สของที่นี่มาสักพัก แต่ยังไม่มีเวลาเรียน บวกกับยังไม่ลงเรื่องการเดินทาง เราโอเค หลังตอบตกลง เพื่อนบอก เริ่มเรียนอีก 2 อาทิตย์เจอกัน
เราเลือกเรียนหลักสูตรวันอาทิตย์ เพราะเวลาที่ได้ เหมาะ พอดีเลย เราหยุด เสาร์อาทิตย์ อย่างน้อย ทำงานบ้าน พักผ่อนวันเสาร์ วันอาทิตย์ ก็ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มสักหน่อย ที่เราเร่งฝึกขี่มอเตอร์ไซค์ให้เป็น ก็เพื่อการนี้ด้วย จะได้ไม่ต้องพึ่งพาแฟน ได้ทำด้วยตัวเอง
แล้วการเรียนมาแรกมาถึง วันนี้ เราออกจากบ้าน ขี่มอเตอร์ไซค์ไปจอดที่รถไฟฟ้าเอง นั่งรถไฟฟ้า เปลี่ยนขบวน 2 ขบวน แล้วก็ถึงปลายทาง เตรียมซื้อน้ำดื่ม ข้าวปั้น น้ำเต้าหู้เย็นที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อเป็นมื้อเช้า เพราะไม่รู้ที่โรงเรียนมีอะไรทานไหม ถามทางกับพนักงานคิดเงิน ว่าต้องเดินต่อยังไง ระยะทางเดินได้ โอเค เราลงจากสถานี แล้วเดินต่อ เดินไปสักพัก เริ่มจับทิศไม่ได้ เปิด google map หาทิศทาง จับทิศได้เดินไปเรื่อยๆ ก็เจอโรงเรียน
เรามาก่อนเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง แชทหาเพื่อน เพื่อนน่าจะอีกสักพัก เพราะว่าโรงเรียนนี้ใกล้บ้านนาง เราเจอร้านอาหารหน้าโรงเรียน อ่า ได้มื้อเช้าละ ฆ่าเวลารอเพื่อนด้วย เก้ๆกังๆ ไม่กล้าเข้าไปก่อน ไม่รู้ห้องเรียนด้วย ได้ข้าวราดแกง เป็นกับข้าวแกงใต้ รสชาติพอทานได้ ทานเสร็จ เช็คเพื่อนก็ยังไม่ถึง เลยค่อยๆเดินสำรวจ ห้องเรียน ถามคนอื่นๆที่อาจจะมีเรียนเช้านี้ด้วย โอเค ได้ห้องเรียนแล้ว ชะเง้อดู มีคนมาแล้ว เขิน ยังไม่กล้าเข้าไป รอเพื่อนก่อนแล้วกัน
จนเวลา 9 โมง ถึงเวลาเรียนแล้ว เพื่อนก็ยังไม่มา ความสายเสมอตั้งแต่สมัยเรียนมหา'ลัย จนทุกวันนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม เราเลยเดินเข้าไป ทักทายอาจารย์และแนะนำตัวก่อน อาจารย์ทักกลับ เนื่องจากเพื่อนเรา เคยได้เรียนกับอาจารย์คลาสอาหารประเภทอื่นๆมาแล้ว เพื่อนมาพอดี นางก็แนะนำโน่นนี่ มารยาทการใช้ของส่วนกลาง ตู้แช่ ผ้าเช็ด เตาแก๊ส อ่างล้างจาน ของใช้ต่างๆ เพื่อให้เราเข้าใจสังคมตรงนี้ และไม่เด๋อด๋า
ด้วยความที่อาจารย์และเพื่อนรู้จักกัน อาจารย์เลยจะมีความฝากฝัง และขอความช่วยเหลือบางอย่างจากเพื่อนและเราอยู่ และด้วยความเป็นเด็ก (กว่าเพื่อนร่วมคลาสส่วนใหญ่) อาจารย์เลยเรียกใช้ หยิบจับโน่นนี่ ไม่นาน เราก็ไม่รู้สึกแปลกแยก และเป็นคนใหม่
อาจารย์แจกสูตรอาหาร อธิบายว่าวันนี้เราจะทำอะไรกัน วันนี้ มีกิมจิผัก 4 ชนิด กิมจิแตงกวา กิมจิรากบัว กิมจิผักกาดขาว และกิมจิต้นหอมกุ๋ยช่าย และอีกเมนูหลักคือ แนงมะยอน หรือบะหมี่เย็น ก่อนลงมือ อาจารย์สอนทฤษฎีและวิธีการทำก่อน เราห่างจากการเรียนแบบ lecture มาหลายปี เราก็ฟังๆ ในขณะที่เพื่อนร่วมห้อง ก็จะโน้ตที่อาจารย์พูดด้วย เอาบ้าง หาปากกาโน้ตบ้าง เรียนทฤษฎีไปสัก 1 ชั่วโมง ก็เริ่มจับกลุ่มทำกิมจิกัน
กลุ่มเรากับเพื่อน ได้ทำกิมจิรากบัว เราไม่เคยทำกิมจิ และไม่เคยทานรากบัวมาก่อน ในกลุ่ม ก็จะมีคุณพี่รุ่นป้าคนนึง มีความเป็นกันเอง และความอยากรู้อยากทำอยู่ คุณพี่ก็จะแบ่งหน้าที่ให้ ว่าคุณทำนู่นนะ เดี๋ยวพี่ทำนี่ๆ จ้ะ ก็แบ่งกันทำ เมื่อเวลาผ่านไป การทำอาหาร จะใช้ภาชนะเปลือง เพราะเราจะมีการชั่ง ตวง วัด เพราะเป็นการเรียน ไม่ใช่การทำอาหารเหมือนเราที่อยู่ที่บ้าน ภาชนะต่างๆ ก็จะเปลืองมาก ถ้วยน้อย ชามใหญ่ ได้ถูกนำเอามาใช้หมด
เราเป็นคนทำกับข้าวอยู่แล้ว เข้าใจกระบวนการดี ว่าถ้าของไม่พอ ก็ต้องทำไปล้างไป หรือว่าหากของพอ แต่ไม่อยากจบงานหลังทำอาหารช้า ต้องทำไปล้างไป นี่เป็นวิธีการที่เร็วที่สุด
คุณพี่ผู้รอบรู้คนนี้ ตอบรับคำสอนอาจารย์ทุกอย่าง อาจารย์บอกให้ใช้ของแล้วล้าง คุณพี่ก็ตอบรับ คนแรก คนเดียว เสียงดัง เราก็ด้วยความเป็นครั้งแรกที่เรียน ก็สังเกตลักษณะคนอื่นๆ ว่าคนไหนน่าสนใจที่จะร่วมงานด้วย คนไหนดูน่าคบหา วันนี้ เราได้รู้ 1 คนแล้ว ว่าคุณพี่คนนี้ ไม่ค่อยน่าคบหา คุณพี่ล้างค่ะ อย่างเดียว คือล้างมือ คุณพี่ไม่ล้างอะไรเลย เราและคนอื่นๆในกลุ่ม ต่างผลัดกันล้าง และทำขั้นตอนต่างๆ
เหมือนว่าการมาเรียนนี้ เราไม่ได้มาเรียนแค่ทำอาหาร เรามาเรียนรู้ชีวิตผู้คน นอกเหนือจากคนที่เราทำงานจันทร์-ศุกร์ด้วย หลายๆครั้ง เรานึกโกรธคุณพี่ เราก็จะนึกเสมอว่า เออ คนเรา ร้อยพ่อพันแม่ เค้าอาจจะเป็นคุณแม่ของใคร อาจจะเป็นคุณป้า คุณน้าของใคร ช่างเค้าไปแล้วกัน มันไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากมาย เค้าอาจจะไม่รู้ตัว หรือเค้าอาจจะไม่ชอบทำ คนไม่ชอบล้างจานมีอยู่มากมาย
เมนูของเราง่าย เลยทำเสร็จเป็นกลุ่มแรก เลยไปสังเกตการณ์กลุ่มอื่น และกิมจิที่ยากที่สุดคือ กิมจิผักกาดขาว ระหว่างที่กลุ่มผักกาดขาวกำลังทำ เราและเพื่อน ก็ไปเตรียมวัตถุดิบสำหรับแนงมะยอนไว้ เนื่องจากสูตรของอาจารย์บอกว่า น้ำซุปนี้ ถ้าจะให้ดี ให้อร่อย ควรต้มอย่างน้อย 3-6 ชั่วโมง
เรียบร้อย กิมจิทุกกลุ่ม และเบสน้ำซุปต้มทิ้งไว้ เปิดไฟอ่อนๆ พักเบรคไปทานอาหารเที่ยงกัน เราและเพื่อนได้เดินสำรวจร้านแถวโรงเรียน เปลี่ยนร้านบ้าง มื้อเช้ารสชาติไม่ค่อยถูกปาก เดินไปเจอร้านนึง ก็ได้อาหารตามสั่ง รสชาติอาหารถูกปาก นั่งคุยสัพเพเหระ สอบถามสารทุกข์สุกดิบกัน เนื่องจากไม่ได้เจอกันมาหลายเดือน ปกติ การเจอกันของเรา ก็จะเจอกันที่ห้าง ร้านอาหาร ร้านบุฟเฟ่ต์ รอบนี้เราเปลี่ยนใหม่ เป็นต้นตอของทั้งหมด เจอกันที่คลาสเรียนการทำอาหารกันไปเลย
บ่าย เราก็เริ่มทำเมนูบะหมี่เย็นกันต่อ ตัวอร่อย อยู่ทีน้ำซุป ให้คนอื่นๆดูแลบ้าง อาจารย์คอยเดินตามโต๊ะ เดินชิมอาหารแต่ละจุด แล้วแต่ละคน ก็เริ่มเอากิมจิทุกชนิด ชั่งน้ำหนัก แล้วหารแบ่งกันตามจำนวนคน เราก็ได้กิมจิและบะหมี่เย็นกลับบ้าน แบกใส่กระเป๋าเป้มา ตอนเก็บใส่กระเป๋า ก็พยายามจัดเรียงให้ดี ไม่ให้กล่องบะหมี่ตีลังกากลับหลัง เพราะเราและเพื่อน ช่วยกันจัดหน้าตาอาหารมาอย่างดี มีไข่ ไก่ฉีก ผักต่างๆ ตกแต่งหน้าตาน่าทาน
ระหว่างทางนั่งรถไฟฟ้ากลับ เราสะพายกระเป๋าเป้ไว้ข้างหน้า กลิ่นกิมจิแทรกเข้าจมูก เราไม่แน่ใจว่ากลิ่นนี้ได้รบกวนคนอื่นไหม หวังว่าจะไม่แล้วกัน เราพยายามขยับตัวน้อยๆ เพื่อไม่ให้กลิ่นมันกระเพื่อมจากในกระเป๋า เมื่อถึงปลายทาง ลงมาที่มอเตอร์ไซค์ เช็คสภาพกระเป๋าเล็กน้อย แล้วตั้งท่าขี่มอเตอร์ไซค์ถึงบ้าน ปลอดภัยดี ทั้งเรา และอาหารของวันนี้
เรากลับมาถามตัวเอง ว่าวันนี้โอเคไหม สนุกไหม เราสนุกดี ด้วยการทำอาหารเป็นอะไรที่เราชอบอยู่แล้ว และนี่น่าจะเป็นประเภทอาหาร ที่เราน่าจะทำเองได้ยากด้วย ได้เคล็ดลับจากอาจารย์มาด้วยก็ดี น่าจะลองทำดูแล้วล่ะ เมนูสัปดาห์หน้าก็น่าสนใจ ได้เจอเพื่อน ได้เจอคนแปลกๆ ใหม่ๆ ก็ได้เรียนรู้อะไรดี ยังไงก็ค่อยว่ากันใหม่นะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
