รักย้อนอดีตภาค3 Space
.
ตอน 19 ประลองปัญญา
.
เนื่องจากพระธิดาเป็นเจ้าของบ้านจึงมีสิทธิ์จับฉลากเลือกคำถามก่อน และ หาก
ตอบถูกก็สามารถตอบคำถามต่อไปได้จนกว่าจะสะดุด
คำถามทั้งหมดนี้ผู้คิดคือโหราจารย์(บิดาของผณินทร) ซึ่งผู้เป็นบุตรชายยืนยันแข็งขันกับภานิชาว่าไม่เคยรู้คำถามที่พ่อตั้งไว้มาก่อน แต่พระธิดาจะรู้หรือไม่นั้น
เขาไม่ยืนยัน
บิดาเพียงบอกเขาว่า "ไหนๆผู้ท้าชิงก็ต้องโดนโกงทุกรูปแบบอยู่แล้ว อย่างน้อย
ก็ขอให้พ่อเหลือเกียรติยศและความถูกต้องให้ตัวเองบ้าง"
.
โหราจารย์ "คำถามข้อที่ 1. สฟิงซ์(Sphinx) เป็นสัตว์ในตำนานของกรีกที่มีหัวเป็นมนุษย์และร่างกายเป็นสิงโตกับปีกเป็นเหยี่ยว มันจะไม่เข้าขย้ำเหยื่อที่ผ่านมาในทันทีทันใด
แต่จะให้โอกาสเหยื่อด้วยการถามปัญหาที่เรียกกันว่า ปัญหาของตัวสฟิงซ์(The Riddle of the Sphinx) ซึ่งมันสัญญาจะปล่อยเหยื่อเป็นอิสระหากตอบปัญหา
ของมันได้
.
แต่ไม่เคยมีใครตอบได้มาก่อนจึงถูกมันจับกินทุกคน ยกเว้นเราโหราจารย์แห่งนครอวตาร์ซึ่งเป็นผู้ที่ฉลาดสุดๆจึงตอบคำถามนั้นได้
เราขอถามองค์หญิงด้วยคำถามของสฟิงซ์ คือ อะไรเอ่ยเดิน4พระบาท(ตีน)ในยามเช้า เดิน2พระบาท(ตีน)ในยามสาย และเดิน3พระบาท(ตีน)ในยามเย็น" โหราจารย์
ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
.
พระธิดา "อ๋อ มันก็คือยักษ์นั่นเอง ยักษ์เดินด้วยการคลานทั้งมือและเข่าเมื่อยังเป็นเด็ก ยืนด้วยขาสองข้างเมื่อโตเต็มที่ และต้องใช้ไม้เท้าพยุงตัวเอง เป็นขาที่3ตอน
แก่ ถูกไหม ท่านโหรา"
.
โหราจารย์ตาเหลือก "เป็นคำตอบที่ถูกต้องนะคร้าบ เอ๊ย พ่ะย่ะค่ะ โอ้พระธิดาช่างอัจฉริยะเหมือนเกล้ากระหม่อม เอ๊ย ทรงฉลาดยิ่งแล้ว"
.
พระธิดาจึงยิ้มพร้อมทั้งชูมือทั้ง 2 ขึ้นอย่างผู้ชนะท่ามกลางเสียงโห่ร้องของพลเมืองยักษ์ ขณะนี้นางทำคะแนนนำภานิชาไปก่อน 1 ใน 5
.
คำถามข้อที่ 2. "อะไรคือสิ่งที่พระธิดาได้หว่านลงไป"
.
พระธิดา "อ๋อ คือ สิ่งที่หญิงจะเก็บผลของมัน ดังคำว่า หว่านพืช-หวังผล"
.
โหราจารย์ "ถูกอีก แม้คำตอบจะไม่สมบูรณ์ แต่อนุโลมเพราะเป็นถึงพระธิดา ได้รับสิทธิ์พิเศษนั้น"
.
พระธิดาจึงทำคะแนนนำไปเป็น 2 ใน 5 และ ท่ามกลางเสียงกรี๊ดของนางและโห่ร้องของพลเมืองยักษ์อีกนั่นแหละ ภานิชาเองก็ชักใจไม่ดีหรือข้อสอบรั่ว โหราจารย์แอบเฉลยข้อสอบให้เอง????
.
คำถามข้อที่ 3. "สิ่งมีชีวิตอะไรเอ่ย เมื่อแรกเกิดไม่เคลื่อนไหว"
.
พระธิดา "คำถามบ้าๆอย่างนี้ หญิงไม่คิดว่าจะได้ยินมาก่อน ไม่เอาเปลี่ยนคำถามใหม่ที่หญิงตอบได้เดี๋ยวนี้ เป็นต้นว่าอะไรเอ่ย4ตีนเดินมาหลังคามุงกระเบื้อง หรือ ไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน"
.
โหราจารย์ "คำถามนี้กระหม่อมก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ แต่นั่นไม่ใช่คำถามที่กระหม่อมเตรียมไว้
องค์หญิงต้องตอบแล้วพ่ะย่ะค่ะ ว่าสิ่งมีชีวิตที่เมื่อแรกเกิดไม่เคลื่อนไหวคืออะไร"
.
พระธิดา "ไม่เอา ไม่ตอบ หญิงจะตอบเฉพาะคำถามที่หญิงตั้ง2ข้อนั้น"
.
ราชาราพณาสูร "ไม่ได้หรอก ลูกหญิง แม้พ่อจะเห็นด้วยกับเจ้าก็ตาม ต่อหน้าองค์ราชาดิษยมานพที่มาพร้อมด้วยยานรบที่เราไม่เคยรู้จักแสนยานุภาพมาก่อน
พ่อไม่กล้าเสี่ยงด้วย และข้อสำคัญอีกฝ่ายก็คงตอบไม่ได้เหมือนกัน"
.
ด้วยเหตุนี้ภานิชาจึงเป็นผู้ตอบคำถาม และเธอเฉลยว่า "คำตอบคือ ไข่ และข้าขอเพิ่มเติมคำตอบของปัญหาที่2ซึ่งเป็นปริศนาธรรมที่ว่า สิ่งที่เราได้จากการหว่านลง
ไปคือการเก็บเกี่ยวหรือได้ผลผลิตนั้น หมายความว่า ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น"
.
โหราจารย์ "ถูกต้องแล้วนางมนุษย์ รวมทั้งปริศนาธรรมที่แจงนั้นด้วย ว่าแต่นางตอบคำถาม2ข้อที่พระธิดาตั้งได้ไหม"
.
ภานิชา "สบายมากเพราะที่ประเทศไทยของฉันเป็นคำถามที่อนุบาลมาก 4ตีนเดินมาหลังคามุงกระเบื้องก็คือ เต่า
ไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน เป็นปัญหาเชาว์ใช้ทดสอบปฏิภาณไหวพริบปัญญาความคิดฉับไว ซึ่งคำตอบก็คือไก่ดังพยัญชนะก.เอ๋ยก.ไก่ ข.ไข่ อยู่ในเล้า"
เสียงปรบมือจากบรรดายักษ์ทั้งหลายดังขึ้นอย่างกึกก้อง ที่ภานิชาเข้าใจในหลักธรรมมากกว่าพระธิดาที่แม้จะตอบปัญหาถูกแต่ไม่ได้รู้ซึ้งถึงปริศนาธรรม
ที่ซ่อนอยู่เลย แล้วภานิชายังฉลาดเฉลียว
.
ขณะนี้คะแนนของภานิชาจึงตามหลังพระธิดาอยู่ 1 คะแนน ซึ่งแน่นอนว่าพระธิดาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเป็นอย่างยิ่งที่ถูกหักหน้าอย่างแรงเรื่องคำตอบ
ข้อที่ 2
ที่นางไม่เข้าใจความนัยที่แฝงอยู่จริงๆ แถมยังหาว่าคำถามที่นางตั้ง2ข้อนั้นแสน
จะอนุบาลอีก
.
โหราจารย์ "คำถามข้อที่ 4 บางสิ่งที่หากเจ้าได้เห็นมันสักครั้ง เจ้าก็ปรารถนาที่จะ
ได้เห็นมันอีก"
.
ภานิชา "มันไม่ใช่สิ่งใด หากแต่เป็นความปรารถนาของคนผู้นั้นนั่นเอง"
.
โหราจารย์ "คำตอบของเจ้าถูกต้องอีก"
.
เสียงปรบมือจากบรรดายักษ์ทั้งหลายดังขึ้นอย่างกึกก้องอีกครั้ง(โปรดสังเกตุ ไม่ว่าใครจะชนะพี่แกปรบมือโห่ร้องตลอด แสดงว่าเป็นผู้มีวัฒนธรรม)
ขณะนี้คะแนนของภานิชาจึงเท่ากับพระธิดา ต้องตัดสินกันด้วยข้อสุดท้าย ใครตอบได้ก่อนจะเป็นผู้ชนะทันที
.
โหราจารย์ "คำถามข้อสุดท้ายนี้ ข้าไม่คิดว่าจะมีใครที่ตอบได้นั่นคือ สิ่งใดจึงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำหรับยักษ์และแม้แต่มนุษย์ ขอให้พระธิดาเป็นผู้ตอบก่อน เพราะเป็นทีมเหย้า เอ้อ หมายถึงเจ้าของบ้าน"
.
พระธิดา "ท่านโหราจารย์ หญิงว่าท่านแก่จนคิดแต่ปัญหาที่คนแก่ด้วยกันถึงตอบได้ ทำไมไม่ถามเรื่องที่หญิงถนัดบ้าง อย่างเช่น การขี่ม้า ฟันดาบ ยิงธนู ปราบยักษ์ตัวใหญ่กว่าหญิงถึง 10 ตนได้ด้วยมือเปล่า"
.
โหราจารย์ "แล้วคำตอบของพระธิดาคืออะไร พ่ะย่ะค่ะ"
.
พระธิดา "หญิงจะไม่ตอบคำถามที่แสนจะโบร่ำโบราณแบบนี้เป็นอันขาด และหญิงมั่นใจว่าภานิชาก็ตอบไม่ได้เช่นกัน"
.
โหราจารย์ "ถ้าเช่นนั้นองค์หญิงจะสละสิทธิ์ ไม่ตอบคำถามนี้หรือ พ่ะย่ะค่ะ"
.
พระธิดา "ก็ได้ ตอบก็ได้ คำถามโบราณที่แสนกล้วยๆ ก็พระเจ้าไง"
.
โหราจารย์ "ปรบมือให้องค์หญิงกันหน่อย"
.
เหล่ายักษ์พากันปรบมือกระทืบเท้าส่งเสียงก้อง องค์หญิงส่งเสียงกรี๊ดด้วยความปิติ ในที่สุดแสนสุริยาก็ตกเป็นของนางอย่างเป็นทางการเสียที กรี๊ดดดดดด (เหล่ายักษ์ต่างพากันอุดหู)
.
ทันทีที่เสียงอึกกระทึกสงบลง โหราจารย์ก็กระแอม-กระไออย่างกระอัก-กระอ่วน ก่อนจะประกาศว่า "อาญาไม่พ้นเกล้า เป็นคำตอบที่ผิด พ่ะย่ะค่ะ"
.
"หา....ว่าไงนะ" ทั้งราชาและพระธิดาอุทานพร้อม ๆ กัน ในขณะที่โหราจารย์ทำหน้าม่อย "กระหม่อมผิดคิวพ่ะย่ะค่ะ นึกว่ากำลังจัดเกมโชว์ที่โลกมนุษย์กำลังฮิต"
.
ราชาราพณาสูร "เอาละ ๆ ข้าจะยกโทษให้ท่านโหราจารย์ เพื่อชดเชยที่เคยผิดคำพูดเรื่องลูกชายท่าน แต่หากนางมนุษย์ก็ตอบคำถามนี้ไม่ได้ ถือว่าลูกข้าเป็นผู้ชนะเพราะทั้งๆที่รู้ข้อสอบนางก็ยังตอบไม่ได้"
โหราจารย์ "แล้วแต่พระประสงค์ พ่ะย่ะค่ะ" แล้วโหราจารย์ก็หันไปถามภานิชา "คำตอบของแม่นางผู้มาจากโลกมนุษย์เล่า"
.
ภานิชา "คำตอบของเราคือ แม่...."
.
โหราจารย์ถึงกับตกตะลึงอ้าปากหวอ คราวนี้ของจริงไม่ได้เสแสร้งครับท่านผู้อ่าน ถามอย่างตะกุกตะกัก "แม่นางตอบคำถามนี้ได้อย่างไร แม่นางรู้หรือไม่กว่าที่เราจะคิดคำถามนี้ออกมาได้ เราต้องใช้เวลานับสิบ ๆ ปีเลยทีเดียว"
.
ภานิชา "เราเพียงแค่ถามอากู๋เท่านั้น เอ้อ...เราหมายถึงที่โลกของเรา แม่คือสิ่งศักดิ๋สิทธิ์ที่อยู่เหนืออื่นใดทั้งสิ้นมาตั้งแต่แรกแล้ว แถมอีก2คำคือ รัก และ เสรีภาพ"
.
ด้วยเหตุนี้แสนสุริยาจึงได้รับการปล่อยตัว จากการที่เขาถูกกักตัวในสภาพแช่แข็ง ซึ่งเขายังไม่สามารถมองเห็นได้เหมือนปกติ ทันทีที่ได้ยินเสียงขององค์ราชาและเมียรัก เขาทำได้เพียงยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อไขว่คว้า
.
ภานิชาโผเข้ากอดผู้เป็นที่รักแนบแน่น ทั้งร่ำไห้ ทั้งจุมพิต ทั้งพร่ำพรรณาด้วยความรักความห่วงใย องค์ราชาโอบกอดเพื่อนรักทั้ง2 น้ำพระเนตรซึม
.
จบตอน 19 ภาพปกจาก คนรักไม้ดอกหอม โบตั๋น ดอกไม้มหามงคลฉายา "ราชินีแห่งรัตติกาล" เพราะดอกบานหลังเที่ยงคืน ถ่ายภาพโดย K Tu Rompo
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
