ในอดีต ค่านิยม การแต่งงาน ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว และผู้ชายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ต้องแต่งงานมีครอบครัว ผู้หญิงที่โตเป็นสาวแล้ว ต้องแต่งงาน
ส่วนสมัยนี้ โตเป็นผู้ใหญ่ด้วยการทำงาน ถ้าทำงานแล้ว ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ รับผิดชอบตนเองได้แล้ว ไม่ใช่การแต่งงาน
การแต่งงาน ถือเป็นภาระที่ต้องรับผิดชอบ ต้องเสียเงินดูแลผู้หญิง และผู้หญิงต้องเสียสละ เพื่อมาเลี้ยงลูก มันมีแต่รายจ่าย ในขณะที่ตนเองยังหารายได้ไม่พอกินอยู่เลย
การมีความรัก กับ การแต่งงาน มันจึงกลายเป็นคนละเรื่องกัน ใครๆก็อยากมีความรัก มีเซ็กซ์ แต่ไม่ได้อยากรับผิดชอบอีกฝ่าย หรือรับภาระครอบครัว ผู้ชายจึงมีแฟน แต่ไม่คิดเปลี่ยนแฟนเป็นภรรยา หรือบางคนไม่มีเลยดีกว่า ผู้หญิงมีเซ็กซ์ได้ แต่ไม่คิดมีลูกเป็นภาระ
การหาแฟนที่ว่ายาก เพราะมองไปถึงขั้นแต่งงาน ต้องการคนที่ดีที่สุด ตรงสเป็คที่สุด ยิ่งมีตัวเลือกมาก ก็ยิ่งเลือกมาก และเห็นว่า ถ้าไม่ถูกใจ ไม่เอาดีกว่า
ต่างกับสมัยก่อน ที่ไม่มีตัวเลือก พ่อแม่คลุมถุงชน ได้คนดีก็ดีไป ได้คนไม่ดีก็เสียใจ ไปทั้งชีวิต เพราะการหย่าเป็นเรื่องยากมาก
สมัยนี้กว่าจะหาถูกใจยากมาก แต่เลิกกันง่ายมาก การเลือกอยู่เป็นโสด เพราะพึ่งพาตนเองในเรื่องรายได้ได้ โดยไม่ต้องง้ออีกฝ่าย เงินเป็นปัจจัยในการแคร์อีกฝ่ายน้อยลง และเป็นปัจจัยในการหาคู่ที่มีฐานะการเงินใกล้เคียงหรือดีกว่าตน
ใครๆก็อยากได้แฟนรวย แต่คนรวยหายาก ที่ยากกว่าคนรวยก็คือ แฟนรวยเนี่ยแหละ หาไปเถอะ ยากพอๆกับแรร์เอิร์ธ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
