นักเลงบุญ
วันก่อนยังเห็นท่านไปแสดงธรรมที่วัดสนามในเนื่องในโอกาสชาติกาล 113 ปีหลวงพ่อเทียน อยู่เลย แป๊บๆ บุกขึ้นเชียงรายช่วยคนน้ำท่วม
คุณป้าพิกุล มโนเจริญ
นำทีมนักปฏิบัติธรรม มอบชุดอาหารเยียวยาผู้ประสบภัยน้ำท่วม
บ้านหาดยาว จังหวัดเชียงราย
วันก่อนยังเห็นอยู่วัดสนามในอยู่เลย เห็นอีกที ทำไมขึ้นดอยแล้ว
เรามีฤทธิ์ เหาะได้ แล้วก็หัวเราะก่อนเล่าต่อ
ไปถึงน้าาา เราก็ให้กินลองกองก่อน
จากสวนเหรอแม่ เราถามแทรก
ไม่จาก ตลาดนี่แหละ เราเอาไข่ไปให้ ไข่เบอร์ 0 เลยนะ บ้านละแผง ข้าวหอมมะลิอย่างดี บ้านละห้ากิโล ปลากระป๋อง 10 กระป๋อง เกลือ น้ำปลา น้ำมัน
ทอดไก่ไปให้ ได้กินเป็นชิ้นเป็นอัน เราเอาไปให้กับมือ ไม่วางกองไว้ ไม่ฝากใคร...เอาไปให้เราต้องเอาของดีๆ เราให้กับมือเลยนะ คนไม่เหลืออะไร เอาข้าวแข็งๆไปให้เขาจะกลืนลงไหม เราเอาข้าวหอมมะลิอย่างดีไป เอาแอปเปิ้ล ลองกอง ไก่ทอด เอาให้กินก่อน ให้เขามีความสุข ทำให้คนมีความสุข ให้ทำง่ายๆ ทำที่เราไม่เดือดร้อน....
ทุกคำที่ท่านพูดไม่ต่างอะไรกับคำสอน....
เราไปเราก็บอกว่า อย่างอื่นเราบังคับไม่ได้น้าาาา แต่เราวางใจให้สุขได้
เป็นผู้หญิงที่ไม่มีเงินสักบาท แต่หมดทรัพย์ช่วยคนอื่นไปหลายแสนค่ะ แล้วท่านก็จะยังทำต่อ
ตอนแรกได้ข่าวน้ำท่วมเชียงราย ท่วมเทิง ก็กลัวท่วมสวนธรรม แต่โทรหาไม่มีอะไร แล้วเห็นไปที่สนามในได้ก็คิดว่าน่าจะปลอดภัย....เอ่ยกับท่าน
ที่ของเราตรงนั้นต้องเหลือไว้ช่วยคนอื่น.....ท่านตอบ
ท่านเล่าถึงการเดินทาง รถเข้าออกลำบาก เขาถามท่านว่ารถท่าน โฟร์วีลหรือเปล่า ท่านตอบแบบใจๆว่า ใจโฟร์วีล แล้วท่านก็ลุยเข้าไป... ท่านเล่าว่า คนไทยใจดีมาก ช่วยเหลือกัน ดูแลกัน แบ่งปันกันยามลำบาก
แม่ไม่เหนื่อยเหรอ เดินทาง....หลังจากรู้ว่าพอกลับจากกรุงเทพ ท่านก็เดินทางเช้าไปเย็นกลับจากสวนธรรมไปเชียงราย ระยะทางนับร้อยกิโลผ่านภูเขา
เราไม่เหนื่อย เราแข็งแรงดี เขาอ่อน เราต้องแข็ง...
ท่านตอบด้วยน้ำเสียงที่สดใส เปี่ยมด้วยความสุข
ที่จริงท่านอายุมาก โรคประจำตัวเยอะ ท่านอาศัยการภาวนาเป็นเครื่องอยู่
แล้วท่านเป็นคนทำอะไรไม่เรี่ยไรด้วยนะ วาสนาไม่ตรงเวลากับท่านไม่ได้ทำหรอก ถึงเวลาทำท่านทำเลย มีมากมีน้อยท่านทำเลย แล้วจู่ๆจะเอาเงินไปให้ท่านเฉยๆ ท่านไม่เอา... ถ้ามาปฏิบัติแล้ว ให้ไป ท่านรับกึ่งหนึ่ง อีกครึ่งคืนมา ยกเว้นจะขอร้องว่า รับหมดเถอะนะ ตั้งใจมาแล้วท่านถึงจะรับไว้ทั้งหมด บางทีให้ตอนนั้นใช้ตอนนั้นเลย... ไปๆ ไปตลาด อารมณ์แบบ มีคนเลี้ยงข้าวผู้ปฏิบัติธรรมท่านอื่นแล้ว.... 😅
ท่านทิ้งท้ายว่า โลกนี้มันน่ากลัว อะไรก็บังคับไม่ได้ ควบคุมไม่ได้ หนีไม่ได้ ธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ แม่น้ำโขงก็เปลี่ยนไป น้ำไหลลงไม่ได้ ผู้คนเลวร้ายลงทุกที มีแต่ภัยอันตราย หมอภาวนาเยอะๆนะ เอาตัวให้รอด บุญใดที่ท่านทำ ท่านอุทิศให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายเพื่อความปลอดภัย เพื่อความพ้นทุกข์
ส่วนตัวเคยถามแม่พิกุลแบบเย้าๆว่า....
รวยนะเนี่ย.... มีตังค์เยอะ ระวังโดนตรวจสอบนะ
ท่านหัวเราะแล้วบอกว่า มาตรวจเลย เราไม่กลัว เราไม่เก็บไว้ ใครมาขอเราให้หมด โรงพยาบาล โรงเรียน ชาวบ้าน ท่านตั้งโรงทานแต่ละปีหลายต่อหลายครั้ง ถ้าแม่พิกุลยกโรงทานไปที่ไหนหมายถึง ทุกคนได้กินของอร่อยอย่างเต็มที่จากฝีมือแม่พิกุลเอง
แต่ท่านก็รัดกุมเมื่อตั้งสวนแสงเทียนได้สักพัก ท่านก็ตั้งมูลนิธิ....
ทำไมแม่ไม่บวช...
อยู่แบบนี้มันจัดการอะไรง่ายดี เป็นชีวางตัวยาก...
ผู้หญิงใจนักเลงบุญ .....
ยอดหญิงในดวงใจ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
