25 ก.ย. เวลา 23:09 • ความคิดเห็น

EP.5 ฉันเป็นเด็กทวงหนี้

ตอนฉันเป็นเด็ก
ฉันมักได้รับบทบาท "คนทวงหนี้"
หลังโรงเรียนเลิก ฉันจะต้องไปทวงเงินให้แม่ทุกวัน
เป็นสิ่งที่ฉันเกลียดมาก
เกลียดที่โรงเรียนเลิก
เกลียดตัวเองที่เป็นลูกของแม่
เกลียดตัวเองที่มีคนลูกจักว่าเป็นลูกของแม่
ฉันถูกแม่ด่าทุกครั้งที่เก็บเงินไม่ได้
หรือเก็บไม่ได้ตามยอดที่ลูกหนี้รับปาก
ฉันเกิดมาทำอะไรเนี้ย
"ทีหลังด่ามันไปเลย รับปากไว้แล้ว"
"ทำไมไม่ด่ามันไปละ ปากมีไว้ทำไม"
ฉันได้แต่ก้มหน้า ตามประสาเด็ก
มีอีกหลายประโยค ที่แม่มาด่าฉัน
คือ ฉันหรอที่ต้องถูกด่า
สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉัน เกลียดแม่
น่าเศร้ายิ่งนัก
เหตุการณ์ในอดีต ไม่ได้ช่วยให้ฉัน
มีชุดความคิดทางการด้านการเงินแบบดีๆได้เลย
สิ่งที่ฉันมองเห็นและเข้าใจ คือ ลูกหนี้สามารถเบี้ยวหนี้ได้
เจ้าหนี้ต่างหากที่ต้อง "ซวย"
ฉันไม่เคยเข้าใจ เกี่ยวกับการเป็นหนี้
ฉันเลยไม่เคยเข้าใจว่า "เป็นหนี้"แล้วไง
ถ้าฉันเป็นหนี้ "ฉันไม่ได้ซวย"
คนที่ซวย คือ "เจ้าหนี้"
ในความเป็นจริงโลกมันกลับด้านกัน
ตอนนี้ฉันเป็น "ลูกหนี้" ที่ถูกต้องตามกฎหมาย
ฉันมี "เจ้าหนี้" ที่ถูกต้องตามกฎหมาย
ตามเป็นเงา ทุกเดือน ทุกเดือน โดยไม่รู้ตัว
เป็นเขาวงกตที่ฉันเข้าไปไม่รู้ตัว
ทางคำพระกล่าว
"เวรกรรมมีจริง เคยทวงเขา เขาต้องมาทวงต่อ"
จริงหรือไม่ หนอ!!
ฉันจะต้องผ่านเขาวงกตนี้ออกไปให้ได้
ข่าวดีก็คือ ฉันกำลังมีทางออก จากเขาวงกตนี้
ฉันไม่ยอมให้อะไรมากำหนดฉัน
ฉันจะใช้บททดสอบนี้ มาเป็นตัวทดลอง 
ดีเลย ฉันจะได้กำหนดชีวิตฉันใหม่
ความรู้และความเข้าใจการเงิน 
จะนำมาประยุกต์ใช้ได้ก็ต่อเมื่อ
เจอเรื่องราวนั้นกับตัวเอง
ฉัน "ไอรี่" คนนี้ เป็นคนกลัวเงิน แต่เราอยู่กับเงินเสมอ
มันจะอยู่กับเรา ซึ่งเราต้องอยู่กับมันให้ได้ 
เงินจะต้องถูกเราบังคับ ไม่ใช่มันมาบังคับเรา

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา