ปากร้ายแต่ใจดี ถ้าปากร้ายกับคนที่ไม่ดี แต่กระทำสิ่งดีๆกับคนดี ก็ยังดีกว่าปากร้ายกับคนดี แต่ไปทำดีไปใจดีกับคนเลว ปากร้ายก็แสดงว่าปากไม่ดี แต่ใจดีก็แสดงว่าทำสิ่งดีๆให้กับคนอื่น เพราะฉะนั้นปากร้ายแต่ใจดี ยังไงก็ไม่ใช่คนดีสมบูรณ์ครับ ควรไปทำให้ตัวเองไม่ปากร้ายแล้วยังใจดีอีกด้วย ถึงจะเป็นคนดีแบบสมบูรณ์ แต่อย่างว่าแหละครับ มนุษย์ที่ดีโดยสมบูรณ์ไม่มีหรอกครับ แม้แต่พระโสดาบันบางคนก็อาจเอนเอียงไปเข้าข้างทรราชย์เพราะท่านไม่รู้ ส่วนปุถุชนขี้เหล้าบางคนก็ยืนหยัดเพื่อความยุติธรรมแต่ไม่อาจหลุดพ้นสังสารครับ