จำได้ว่าครั้งหนึ่งในหลายพันครั้ง
เสียงฟ้าร้องดังลั่นตามด้วยฟ้าฝ่า
3-4วินาที เสียงฝีเท้าน้อยๆที่ตื่น
ตระหนกวิ่งเข้ามาหลบฝนใกล้ๆ
วินาทีที่ชายตามองเธอกลัวหนาวสั่น
เธอยิ้มที้งกลัวไม่รู้กลัวฟ้าหรือกลัว
Pataกันแน่ ปาเข้าไป100นาทีเธอ
กับPataแลกเล่าเรื่องกัน ความกลัว
ถูกบดบังด้วยเสียงหัวเราะของเรา
ท้ายสุดฟ้าไม่ได้ฝ่าใครดอก
แต่ฝ่ากลางใจPata
หบังฝนซาแล้วลาจากกัน
แผลยังไม่หายเลย
โม้ขนลุกขนพอง ทุกทีเลย
ตื่นๆป้อๆๆๆๆตื่น!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
