หนึ่งครั้ง หนึ่งพบพาน【一期一会】
เมื่อวานเป็นวันปิดหลักสูตร aloha รุ่นหนึ่งที่เป็นหลักสูตรระยะสั้นที่ผมจัด ในตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากนอกจากหวังให้จบดีๆ นักเรียนมีความสุขก็โอแล้ว ในใจก็คิดถึงงานหน้า คิดถึงการจัดรุ่นสองไปว่าจะต้องปรับต้องจูนอะไรบ้าง ในใจก็ฟุ้งไปเรื่อยๆตามปกติ
วิทยากรคนสุดท้ายของหลักสูตรคือ ดร. กฤตินี พงษ์ธนเลิศ หรือหลายคนรู้จักดีในนามอาจารยเกตุวดี marumura ผู้เชี่ยวชาญด้านการตลาดญี่ปุ่น อาจารย์เกตุมาเล่าถึงพิธีชงชาของญี่ปุ่นถึงความพิถีพิถันอย่างที่สุด
กระบวนการชงชานั้นเรียบง่ายแต่ผ่านกระบวนการฝึกฝน การคิดแบบละเอียดอ่อนถึงขนาดที่ว่าผู้เรียนจะต้องเรียนอยู่หลายปี หรือถ้าจะสอนใครได้ก็ต้องเรียนต้องสอบอย่างน้อยสิบปี ก่อนที่อาจารยเกตุจะเล่าแนวคิดเบื้องหลังพิธีชงชาของญี่ปุ่นที่ทำไมถึงต้องใส่ใจ ต้องพิถีพิถัน และต้องใช้สมาธิสูงมากๆในการชงและเสริฟชา โดยแนวคิดนั้นพออาจารย์เกตุเล่าแล้ว เปลี่ยนวันทั้งวันหลังจากนั้นของผมไปอย่างสิ้นเชิง
แนวคิดนั้นก็คือ หนึ่งครั้ง หนึ่งพบพาน 【一期一会】
แนวคิดของพิธีชงชาอันศักดิ์สิทธิ์นั้นก็คือว่า เหตุการณ์และการพบหน้าของผู้ชงและแขกผู้มาเยือนในบรรยากาศตอนนั้นมีค่ามากๆทุกวินาทีเพราะเกิดขึ้นครั้งเดียว จะไม่เกิดขึ้นซ้ำแบบนั้นอีก จึงจะชงชาอย่างตั้งใจที่สุดและให้เกียรติคนที่อยู่ตรงหน้า ดื่มด่ำกับบรรยากาศตรงหน้าให้มากที่สุด เพราะต่อให้มาเจอกันอีกในโอกาสถัดไปก็ไม่เหมือนเดิม ทั้งสภาพแวดล้อมและต่างคนก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
อาจารย์เกตุเล่าว่า วิถีความคิดนี้มาจากซามูไรที่มีเรื่องต้องรบพุ่งอยู่เป็นประจำการที่ได้จิบชากับสหายแต่ละครั้งอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ โมเม้นท์ ณ ตรงนั้นจึงเป็นโมเม้นท์ที่สำคัญที่สุด ต่อให้รอดชีวิตกลับมาจากสงคราม ประสบการณ์ บาดแผล อายุก็ทำให้เราเปลี่ยนไป โมเม้นท์นั้นจึงมีแค่โมเม้นท์เดียวเสมอ
วิธีคิดเรื่องหนึ่งครั้ง หนึ่งพบพาน จึงทำให้เราตระหนักถึงบุคคลที่อยู่ตรงหน้า เป็นการดึงสติให้เข้าสู่ปัจจุบันขณะ ให้ความสำคัญกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว และอยากจะทำหรืออยากจะดื่มด่ำกับความรู้สึกให้มากที่สุดโดยไม่ได้คิดถึงอดีตหรืออนาคตใดๆ
ปกติเราอาจจะคิดถึงเหตุการณ์ใหญ่ๆที่เกิดขึ้นครั้งเดียวแล้วผ่านแล้วผ่านเลยอย่างเช่นการพาลูกไปดิสนีย์แลนด์ตอนเด็ก พอโตแล้วก็จะไม่มีทริปแบบนั้นอีก หรือการสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไปเรียนต่อต่างประเทศ การเป็นจูเนียร์ในบริษัท การแต่งงาน ฯลฯ แต่หนึ่งครั้ง หนึ่งพบพานที่อาจารยเกตุเล่านั้นทำให้คิดถึงเหตุการณ์เล็กๆที่บางทีเราคิดว่าเดี๋ยวมันก็มาอีก แต่ต่อให้มีอีกก็จะไม่เหมือนเดิมเหมือนวันนี้
ผมทำหลักสูตรมาหลายหลักสูตร และวันที่อาจารย์เกตุพูดก็เป็นวันจบหลักสูตร aloha 1 ซึ่งเดิมคิดว่าเดี๋ยวก็มี aloha 2 ที่เหมือนกัน พอฟังอาจารย์เกตุแล้วถึงรู้แจ้งเห็นจริงว่าเหตุการณ์วันจบของ aloha 1 นั้นจะมีครั้งเดียวและจะไม่เกิดขึ้นอีก นักเรียนหลายสิบคนที่นั่งฟังวิทยากรด้วยกัน ความรู้สึกของการดูผลงานของนักเรียนครั้งแรกซึ่งจะมีครั้งเดียวในชีวิต และงานวัดเฮฮากันตอนกลางคืนก็จะไม่ได้มีโชว์ ไม่ได้มีการพูดคุยกับคนกลุ่มนี้อีก ต่อให้จะได้เจอกันในวาระโอกาสต่างๆกันในอนาคตก็ตาม
ทำให้เมื่อคืนที่ผ่านมา ความรู้สึกกับเหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะเป็นงานธรรมดา กลายเป็นช่วงเวลาที่พิเศษมากๆ เป็นจิตวิญญานของพิธีการ “ชงชา” ในงานรื่นเริงได้อย่างน่าประทับใจ..
ผมเพิ่งอ่านบทสัมภาษณ์น้อง อิ๊ง วรันธร ขวัญใจของผม ซึ่งน่าจะตรงกับแนวคิดหนึ่งครั้ง หนึ่งพบพาน จึงอยากเอามาปิดบทความนี้ก็จะน่าจะดี น้องอิ๊งตอบคำถามเรื่องบทเรียนที่สำคัญที่สุดในชีวิตกับป๋าเต้ด ยุทธนา ซึ่งถูกบันทึกในเพจป๋าเต้ดไว้ว่า..
“ ตลอดชีวิตมาจนถึงวันนี้ บทเรียนอะไรที่สําคัญที่สุด ?
“ บทเรียนที่สำคัญที่สุดใช่ไหมคะ “
อิ้งค์ถามย้ำอีกครั้งกับคำถามนี้ ก่อนที่จะตอบว่า
“ หนูรู้สึกว่าอันนี้อาจจะพูดแล้วดูธรรมดาเนอะ
แต่หนูรู้สึกว่าเวลาเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดจริง ๆ
เวลาเป็นอะไรที่มันย้อนกลับมาไม่ได้เลย
แล้วก็เป็นอะไรที่เราใช้มันผ่านไปทุกวินาที
บางทีเราอาจจะไม่ได้เห็นค่าในวินาทีนั้นหรืออะไร
แต่ว่าสุดท้ายแล้วมันกลับเป็นวินาทีที่มีค่ามาก ๆ เลย
หลาย ๆ อย่างหนูรู้สึกว่าทุกวันนี้หนูทํางาน
หรือว่าอยู่บนเวที หนูพยายามเอ็นจอยทุก ๆ วินาที
ทุกวินาทีที่อยู่กับครอบครัว ที่อยู่กับคนรอบข้างมากที่สุด
เพราะหนูรู้สึกว่านี่แหละ เราแบบจะใช้สิ่งนี้แหละ
มันคือเวลาที่มีค่าที่สุด “
เธอยกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานให้ฟัง
“ อย่างเพื่อน..หนูเพิ่งนัดเจอเพื่อนมหาลัย
หลังจากที่เรียนจบมา 10 ปี เพิ่งได้เจอกันหนึ่งครั้ง
เราก็ไม่รู้ว่าในชีวิตเนี้ย ทุก 10 ปีเราเจอกันแค่หนึ่งครั้ง
เราจะเจอกันอีกไม่ถึง 10 ครั้งเองนะ
คือเหมือนเราก็จะรู้สึกเหมือนแบบว่า
ทุก ๆ อย่างที่เป็นเวลาหรือโอกาสที่เข้ามา ณ วันนั้น
เราควรจะเห็นค่ามันตั้งแต่วันนั้น “
หนึ่งครั้ง หนึ่งพบพาน【一期一会】ไม่ต้องคิดไกลนะครับ แค่เหตุการณ์ในวันนี้ ผู้คนที่เราจะเจอ จะประชุม จะกินข้าวด้วยในวันนี้ก็จะเป็นครั้งเดียวที่จะไม่เกิดขึ้นอีก
คิดแค่นี้ วันนี้ก็จะเป็นวันธรรมดาที่พิเศษมากๆละครับ ….
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
