ยามเมื่อตัวเราผลิบาน
บางครั้งชีวิตของเราก็เหมือนดอกไม้ที่ค่อยๆ ผลิบานในเวลาที่เหมาะสม เราต่างเฝ้ารอคอยช่วงเวลานี้มาตลอด เหมือนกับดอกไม้ที่รอรับแสงแดดอุ่นๆ แต่เคยไหมที่เรารู้สึกว่าช่วงเวลาของการผลิบานทำไมมันช่างยาวนาน ราวกับว่ามันไม่เคยมาถึงเสียที?
แต่ในความเป็นจริงแล้ว การผลิบานไม่ได้หมายถึงการที่เราต้องกลายเป็นคนสมบูรณ์แบบเสมอไป หรือการประสบความสำเร็จทำได้ตามฝันเสมอไป บางครั้งมันคือการเปิดใจยอมรับความไม่สมบูรณ์ของตัวเอง กการเรียนรู้ที่จะเติบโตจากความผิดพลาด และการหาความสุขในเรื่องเล็กๆ รอบตัว
หนึ่งในช่วงเวลาสำคัญของการผลิบานคือการที่เราเริ่มเข้าใจและยอมรับตัวเอง การที่เราเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราเป็น ไม่ว่าจะดีหรือร้าย สิ่งนี้อาจจะเกิดขึ้นเมื่อเราอายุมากขึ้น หรืออาจจะเป็นช่วงเวลาที่เราเจอประสบการณ์บางอย่างที่ท้าทายเราให้โตขึ้น บางคนอาจจะรู้สึกถึงการผลิบานของตัวเองตอนที่ได้พบกับความรัก ความฝัน หรือแม้กระทั่งการปล่อยวางสิ่งที่เคยทำให้เราหนักใจ
เราไม่จำเป็นต้องผลิบานให้เหมือนใคร บางคนอาจเป็นดอกทานตะวันที่สูงใหญ่หันหน้าไปทางแสงแดดเสมอ บางคนอาจเป็นดอกมะลิที่บานในยามค่ำคืนเงียบสงบ ไม่มีวิธีการผลิบานที่ถูกหรือผิด สิ่งสำคัญคือเราต้องรู้จักตัวเองและเติบโตในแบบที่เป็นเรา
และในที่สุด เมื่อเราหันกลับมามองเส้นทางที่เราเดินผ่านมา เราจะพบว่าการผลิบานของเราไม่ได้เกี่ยวข้องกับจุดหมายปลายทางเพียงอย่างเดียว แต่มันเกี่ยวข้องกับทุกก้าวที่เราได้เดินไป การผลิบานคือการเรียนรู้จากทุกประสบการณ์ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เป็นการเติบโตจากการเรียนรู้ความเจ็บปวด และค้นหาความงดงาม เราจึงสามารถผลิบานได้ในทุกๆ วัน
ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาใดของชีวิต เราก็สามารถผลิบานออกมาได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามแบบแผนของใคร การผลิบานของเราเป็นเรื่องเฉพาะตัว และมันก็สวยงามในแบบของมันเองครับ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
