30 ก.ย. เวลา 05:00 • หนังสือ

สร้างความสุขง่ายๆ ขนาดเเมวยังเข้าใจเลย

THE COMPETITION
ย้อนกลับไปประมาณ 1000 ปีก่อนคริสตกาล ณ ยอดเขาโอลิมปัส ประเทศกรีซ
การเเข่งขันของมนุษย์ก็เริ่มขึ้นตั้งเเต่วันนั้นเป็นต้นมา
เราค้นพบว่ามนุษย์เคยชินกับการเเข่งกันจากอดีตจนถึงปัจจุบัน จนมองมันว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปเลยก็ว่าได้...ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา กีฬา การทำงาน หรือเเม้กระทั้งความสัมพันธ์
สิ่งที่พวกเขาทำกันอยู่ พามนุษย์เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นอยู่เป็นประจำ จากคนที่เราควรเรียกว่าเพื่อนร่วมงาน ก็กลายเป็นผู้เเข่งขันกันทางหน้าที่ ตำเเหน่ง เงินเดือน
จากพี่น้องก็กลายเป็นว่าต้องทำให้ดีกว่า เพื่อให้ได้ความชื่นชมนับถือจากครอบครัวตัวเอง
มองจากดาวอังคารก็พอจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเรามีความสุขน้อยลงจากการเเข่งขันเเละเปรียบเทียบ... ในหนังสือ GIVE AND TAKE หรือ 7 HABBIT OF HIGHLY EFFECTIVE PEOPLE เขียนเนื้อหาไปในทำนองเดียวกันว่า เเม้จะใช้เวลาในช่วงเริ่มต้นสักหน่อย เเต่เราสามารถไปไกลเเละมั่นคงได้มากกว่าหากเราร่วมมือกันเป็นกลุ่มเป็นทีม ผ่านกันเเชร์ข้อมูลเเละประสบการณ์ร่วมกัน (การให้) นั่นเอง
THE ELECTRONIC & TECHNOLOGY
ในสมัยก่อนนุ้นนน เรายังเดินทางกันด้วยเท้าเปล่า หรูหน่อยอาจจะใช้ม้าเป็นเครื่องทุ่นเเรง ตอนนั้นมนุษย์เรายังมีความสุขได้ในเเบบของเขา ในการเดินทางเเต่ละครั้งใช้เวลาเป็นเดือนเป็นปี ... ความสุขของพวกเขานั้นก็ไม่ได้ลดหายไปเสียทีเดียวหนิ ยังมีช่วงเวลาว่างๆได้พูดคุยกันมากขึ้น เเถมมีเวลาให้กับครอบครัวเเบบไม่จำกัด
ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน ที่ต้องตื่นเช้าขึ้นมากกว่าเดิม... เพื่อขับรถออกไปทำงาน
เเปลกไหม? ในอดีตเราขี่ม้าขี่ช้างกันเป็นวัน เป็นเดือน ยังไม่รู้สึกหงุดหงิดเท่ากับการติดอยู่บนถนนที่รถติด ถึงเเม้การใช้รถยนต์จะเป็นยานพาหนะที่สามารถพาเราไปถึงจุดหมายได้ ''ไวกว่า'' ม้ากับช้าในอดีต เป็น 10 เป็น 100 เท่า?
ต้องยอมรับว่าสิ่งอำนวยความสะดวกที่มนุษย์สร้างขึ้นเอง มีส่วนสำคัญอย่างมากในการพัฒนาศักยภาพในการผลิตเเละเป็นตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจในประเทศ เเต่หลีกเลี่ยงที่จะพูดไม่ได้เลยว่าการมีของเครื่องมือทุ่นเเรงต่างๆ '' กลับทำให้มนุษย์เรามี ความสามารถในการรอลดลง''
ความเคยชินกับความเร็วเเบบเร่งด่วนที่ได้รับจากเทคโนโลยีดังกล่าว ทำให้ การรอเพียงนิดเดียว ลดระดับความสุขของมนุษย์ลงอย่างมหาศาล
โทรศัพท์เครื่องเก่ากดไม่ค่อยติด รอไม่ได้ก็ต้องหาเครื่องใหม่มาใช้เเทน
รถมอไซต์คันเก่า ขับไม่ทันกลุ่มเพื่อน ก็ต้องกระเสือกกระสนไปซื้อคันใหม่มา
ในสมัยก่อน กว่าคนจะส่งข้อความถึงกัน ต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์
กว่าจะดูหนังดูละคร ยังต้องรอรอบรายการทางโทรทัศน์เลย... ให้สังเกตุดีๆ พวกเขาจะทำอะไรก็ต้องฝึกรอก่อนเสมอ
การฝึกรอกับทุกสิ่ง จึงถือเป็นเรื่องปกติมากในสมัยนั้น... เพราะการ ''รอได้'' เเละใจเย็น ทำให้พวกเขาโมโหเเละโกรธกัน ''น้อยลง''
''ความสามารถในการรอ จึงเป็นเหมือนความสามารถในการรักษาความสุขอย่างหนึ่งนั่นเอง''
อ้างอิงหนังสือ : เเล้วทำไม? ต้องใช้ชีวิตให้มันยาก | ชัยพัฒน์ ทองคำบรรจง เขียน
Self-Discipline
30 กันยายน 2567
โฆษณา