๐เธอถามว่าฉันต้องการเธอมากเพียงไหน
แล้วฉันไซร้ต้องอธิบายเธออีกเหรอ
ใจของฉันปรารถนาเพียงแต่เธอ
ดุจกุหลาบรอฝนเสมอเป็นอาจิณ
๐เธอถามว่าจะรักกันนานแค่ไหน
ฉันจะบอกความจริงไปให้หมดสิ้น
จวบจนฟ้าดินสลายวายชีวิน
ยังถวิลรักแต่เธอเสมอมา
๐กอดฉันไว้อย่าปล่อยให้..ฉันหายหนี
กอดฉันให้ใจละลาย หิมะสลาย..เดือนเมษา
ฉันก็จะรักเธอแนบอุรา
ไปจนกว่าดอกบลูเบลล์นั้นลืมบาน
๐จะรักเธอจนโคลเวอร์หยุดส่งกลิ่น
จะรักเธอจนกวินสิ้นมนต์ขาน
จวบจนฟ้าดินสลายวายลมปราณ
ซึ่งมันก็ยาวนานอย่างแน่นอ