ตามไปกับวรรณกรรมความรัก
ช่วงเย็นของวันหนึ่ง ท้องฟ้าสีฟ้าใส กลุ่มเมฆน้อยใหญ่เคลื่อนตัวไปมา อากาศค่อนข้างเย็น
ฉันยืนอยู่หน้าประตูห้องของอาคารหลังหนึ่ง จ้องมองป้ายข้อความที่บอกให้รู้ว่าที่นี่คือ
”จูเลียตคลับ” แห่งเมืองเวโรนาตอนเหนือของประเทศอิตาลี มีหญิงสาวสองคนยืนอยู่ที่นี่ พวก
เธอมาจากประเทศอินเดียและต้องการจะส่งจดหมายให้จูเลียต เป็นที่รู้กันว่าคลับนี้เป็นคลับที่
สาวๆทั่วโลกอาสาสมัครมาตอบจดหมายรัก น่าประทับใจจริง เดินต่อไปอีกไม่นานฉันก็มายืน
อยู่ที่ลานบ้านของบ้านที่สร้างด้วยหิน เขาว่าบ้านนี้สร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่13 ที่ลานบ้าน
มีรูปหล่อทองเหลืองของ”จูเลียต”ตั้งอยู่ ที่ตัวบ้านเห็นว่ามีห้องหนึ่งมีระเบียงยื่นออกมา นี่น่าจะ
เป็นระเบียงหน้าต่างห้องนอนที่จูเลียตลอบพบปะกับโรมิโอ ที่นี่คือ”บ้านจูเลียต” มองไปรอบๆ
เห็นผู้คนมากมาย สถานที่ทั้งสองแห่งนี้มาจากวรรณกรรมอังกฤษเรื่อง โรมิโอกับจูเลียต เขียน
โดยวิลเลี่ยม เชกสเปียร์ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ของวงการวรรณกรรมอังกฤษและเป็นนักเขียนบท
ละครที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่งของโลกโดยใช้ฉากของเมืองเวโรนา เรื่องราวจบลงแบบโศก
นาฎกรรม เต็มไปด้วยความเศร้า ความผิดหวังและความตาย …พลบค่ำแล้ว ฉันยืนอยู่บน
สะพานแห่งหนึ่งที่ทอดข้ามแม่น้ำใสสะอาดด้วยความรู้สึกจิตตกนิดหน่อยในเรื่องความรัก แสงไฟตามร้าน
รวงเริ่มสว่างขึ้น เมืองนี้ช่างงดงามด้วยสถาปัตยกรรม ภูมิประเทศและเรื่องราวเล่าขานต่อกัน
มา ความรักไม่ว่าจะเป็นยุคใดสมัยใดก็เป็นสภาวะธรรมหนึ่งที่อยู่ภายใต้กฎธรรมดาของสรรพ
สิ่งทั้งปวง มีความไม่เที่ยง มีการแปรเปลี่ยน ไม่สามารถบังคับให้เป็นไปตามที่เราต้องการได้
ฉันพยายามทำความเข้าใจกับความเป็นธรรมดาของเรื่องความรักที่ฉันเดินตามวรรณกรรม
เรื่องนี้มาและก็พอที่จะเข้าใจได้ ความมืดคืบคลานเข้ามาแสงไฟสะท้อนเป็นประกายอยู่เหนือ
ผืนน้ำ ความโรแมนติคของเมืองนี้ทำให้ฉันหลงรักได้ไม่ยากเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
