ล่ำลาความสุขอันแสนสั้น
... ช่วงส่วนเช้าของวันท้ายสุดบนดินแดนต้องมนต์ของฉัน เรื่อยๆร่ำไรชมบรรยากาศสุดท้ายก่อนมีอันต้องข้ามสะพานหวนคืนสู่แผ่นดินแม่อันเนื่องจากภารกิจที่ต้องดำเนินกันไปหลายหลากเฉกเช่นเดียวกันกับทุกสรรพชีวิตที่ต้องดิ้นรนระคนกันไปตามแต่ละบริบท
... หวังว่าคงจะได้หวนคืนกลับมาอีกครั้งหากไม่ช้านานและด้วยกิจการเล็กๆกับสิ่งของที่ฝากกันไว้ในพื้นถิ่นคงได้กลับมาอีกครั้ง
... (ผมเขียนบทความนี้ทีหลังจากข้อมูลที่เก็บไว้ หลังจากที่ผมออกมาจากที่นั่นราว3-4วัน มีเหตุการณ์น้ำท่วมบางส่วนของกระทุู้และป่าตองซึ่งเป็นเส้นทางที่ผมใช้งานเป็นประจำเมื่อคราวอยู่ที่นั่น)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
