จิบดิ! ดริปปัง ห้องใจรัก
ห้องสีขาวในอะคาเดมี่ช่างน่าสยดสยองเสียเหลือเกิน !!!
ห้องนั่น ผนังขาว ว่างเปล่า ไร้การตกแต่งใด สิ่งประดับอย่างนึงที่อาจรวมเป็นของตกแต่งได้นั่น อาจเป็นเพียง กระจกบานเรียวตั้งพื้นแบบนิยมใช้ในห้องลองเสื้อพิงผนังคนละด้านกับนักศึกษายี่สิบคนที่ถอดรองเท้าเข้ามาลงนั่งล้อมวงกับพื้นลามิเนต
อาจารย์จะให้ทุกคนนั่งเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับเครื่องดื่มชนิดที่ตัวเองชื่นชอบคนละสิบนาที ฉันอกสั่นขวัญแขวน! เตรียมอะไรในหัวว้าวุ่นไปหมด สมัยมัธยมแค่พูดหน้าชั้นแนะนำตัวสองนาที ฉันเนี่ยสั่นหวั่นไหว ทุกครั้งที่ได้พูดต่อหน้าคนเยอะๆ ฉันมักชอบตำหนิตัวเองไม่ได้เรื่องเอาเสียเลยเสมอ
ขณะสับสนวุ่นวายตื่นเต้นในห้องสีขาว แต่มิวาย ยังมีกะจิตกะใจ ห้วนคิดถึงฉากซีรีย์ที่ได้ดูเมื่อคืนวานมิด้าย ม่ายรู้ทำไม? เสียงตัวละครหญิงและคนอื่นดังลั่นก้องข้างในตนยังงี้
ซีรีย์กล่าวถึงบริษัทนักฆ่าถูกกฏหมายของโลกสมมติ ฉากโฟกัสเสมือนมีตติ้งรูม แต่ค่อนข้างสลัวอึมครึม ตรงเวิ้งมุมหนึ่งของโถงโกดังร้างว่างเปล่าไร้สต๊อก พนักงานบริษัทชายฉกรรจ์สิบคนนั่งล้อมวงบนเก้าอี้ไม่มีพนักพิงหลัง ทุกคนสวมชุดนักรบชาติต่างๆ คละเคล้าไม่ซ้ำ สักชาติเดียว อาทิ นักรบซามูไร หรือ นักรบทะเลทราย ทุกคนต่างมาพร้อมอาวุธประจำกายเต็มคาราเบล จุดตรงกลางภายในวงกลม แสงสปอร์ตไลท์ทอดแนวลำท่อสาดลงมาเด่นดวงนัก
นักจิตวิทยาสาวสวยใบหน้าใสสวมแว่นสวมสูทและกระโปรงยาว นั่งดวงตากลมดิกแววปิ๊งผ่านเลนส์กับรอยยิ้มน้อยนิดมุมปาก แฟ้มบางๆผลงานแต่ละคนสงบนิ่งบนตัก เมื่อเธอหยิบแฟ้มขึ้นมาทีละแฟ้มและชี้ตรงใครคนนั้นซึ่งเตรียมพร้อมระบายความในอยู่แล้ว คนละหนึ่งนาที พ.น.ง เอาท์ดอร์สิบคนระเบิดสำนึกจริตชนิดบ้าคลั่ง จวบกระทั่งครบวง รอยยิ้มนิดมุมปากมิทันจางหาย เธอกล่าวประโยคท่องขึ้นใจคล้ายสรุปวาระการประชุม
"หนักหนาสาหัสปานใด สิ่งยากเย็นสุดแต่จิงแทร่ง่ายที่ซุ้ด นั่นก้อคือ แค่ ปล่อยวาง"
ก่อนจากกันไป ทุกคนในมิตติ้งรูมตะโกนพร้อมกัน
"ก้าวแรกของการปล่อยวาง คือ อย่าโทษตัวเอง!"
ประชุมปิด! มิตติ้งรูมดับ!
บางประเด็นจากเรื่อง จิบดิ! ดริปปัง ห้องใจรัก นิยายอีบุ๊คออนไลน์ทาง meb
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
