7 ต.ค. เวลา 11:00 • ไลฟ์สไตล์

#15 ทำไมกันนะ

ตั้งแต่เรียนจบมหา'ลัยมา เราได้เจอเพื่อนเก่าน้อยมาก ด้วยความที่เราเป็นคนเพื่อนน้อย ไม่ค่อยเข้าสังคม ความเป็นคนพูดไม่เก่ง ไม่ได้เป็นคนตลก หน้าตาก็ไม่ค่อยรับแขก เพื่อนในกลุ่มรวมตัวเราแล้วก็มีกันอยู่ 4 คน แต่สนิทกับเราจริงๆ ก็มีแค่คนเดียวที่ยังติดต่อเจอกันจนถึงทุกวันนี้
ตอนเรียนเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆของเรา ก็คุยกันได้ บางคนก็สนิทใจ เรียนด้วยกัน กินข้าว ทำกิจกรรมร่วมกัน แปลกดี ทุกวันนี้ไม่ได้ติดต่อกันเลย ความรู้สึกของเราที่มีต่อพวกเค้ายังเหมือนเดิมนะ เค้าที่เราสนิทใจ คุยสนุก ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิม เพราะความรู้สึกเราที่มีต่อเค้ามันหยุดอยู่ตรงนั้น เรารักเค้าเหมือนเดิม
วัย 30 นี้ เป็นช่วงเวลาที่เพื่อนร่วมชั้นสูญเสียพ่อแม่ เรารับรู้จากช่องทาง Social Media เรารู้สึกสะเทือนใจ และเสียใจไปกับเค้า เพราะพ่อแม่เค้าและเราอายุคงใกล้เคียงกัน ทำให้เราคิดและเตรียมใจ ถ้าเกิดเป็นเคสของตัวเองจะเป็นยังไงนะ บางคนแต่งงาน มีลูก ก้าวข้ามเป็นผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบชีวิตคนอื่นๆอย่างเป็นทางการ
ล่าสุด มีเพื่อนผู้ชายร่วมห้องเรียนคนนึงแต่งงาน งานแต่งใหญ่โต มีเจ้าสาวสวย งานแต่งจัดที่โรงแรมดูหรูหรา เราไม่ได้รับเชิญหรอก เพราะไม่ได้สนิทและไม่ได้มีการพูดคุยกันเลยตั้งแต่เรียนจบมา เราก็ตามส่องดูรูปงานเพื่อน ดูงาน ดูบรรยากาศ แปลกดี เพื่อนผู้ชายคนอื่นๆที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับมันสมัยเรียน ไม่มีใคร post รูปเลย ไม่มีเลยสักคน ทำให้เราเกิดความสงสัย
เราทักหาเพื่อนสนิทเรา ถามว่าเห็นงานแต่งมั้ย มีใครในกลุ่มเจ้าบ่าวลงรูปบ้างไหม "ไม่มีเลย" ทำไมนะ ทั้งๆที่พวกมันสนิทกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา รวมๆ ก็ร่วม 5-6 ปีได้ การที่เาขาดการติดต่อกับคนๆนึง ความสัมพันธ์สามารถเปลี่ยนไปได้ขนาดไหนนะ หรือเราเป็นคนแปลก ที่คิดว่าความสัมพันธ์นั้นมันยังคงอยู่
ทุกวันนี้ เพื่อนสนิทสมัยประถม เราก็ยังคงติดต่อกันอยู่ ติดตามความเคลื่อนไหว กด like นั่งดูคลิปลูกชายเพื่อน ขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับเรื่องงานกันบ้างบางที เราไม่ตะขิดตะขวงใจนะ เรายินดี ไม่มีความรู้สึก negative ใดๆเลย
เราเคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่เกือบเสียคนรัก ช่วงเวลาที่นั่งคิดว่า ถ้าเค้าหายไป ชีวิตเราจะเป็นยังไงนะ เราพยายามไปหาเค้าบ่อยๆ คุยกับเค้าทุกวัน บอกรักเค้าจนเป็นเรื่องปกติ จนทุกวันนี้ เค้าหายจากโรคนั้น กลับไปใช้ชีวิตได้ปกติแล้ว เราเลยชอบที่จะทักไปหาเพื่อน หรือคนรักของเรา บางครังก็บอกว่า "รักนะคะ" ไม่ก็ "คิดถึงนะคะ" "คิดถึงนะ" ปลายทางจะเขิน หรืออาจจะคิดว่าเราแปลกๆ ก็แล้วแต่ แต่เราเชื่อว่า คนรับต้องรู้สึกดีแน่นอน
จนตอนนี้เราก็ยังตั้งคำถามนะ ว่าการที่เพื่อนผู้ชาย ไอเจ้าบ่าวนั่น ไม่ชวนเพื่อนสนิทของมันตอนมหา'ลัยนั้น เพราะอะไร เกรงใจหรอ ทะเลาะกันหรอ หรือไม่ได้ติดต่อกัน แต่ความสัมพันธ์มันก็ไม่น่าหายไปง่ายๆนะ แปลกที่ความรู้สึกเราเองหรือเปล่านะ เหนื่อยจัง การมีความรู้สึกกับใครสักคนนึง ค่อยว่ากันใหม่นะ
โฆษณา