ไปใกล้เขาเพื่อซึมซับความโชคดี คิดแค่นี้ก็เป็นศีลลพตปรามาส (การยึดถือในวัตรปฏิบัติผิดไปจากระบบแห่งความถูกต้อง) แล้วครับ ไม่สามารถล่วงพ้นการเวียนว่ายตายเกิดกลับไปในอบายซ้ำไปซ้ำมาได้เลย ที่สำคัญ ขณะมีชีวิตอยู่ก็จะโฟกัสผิดอีกด้วย เพราะแทนที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อผลในอนาคตที่ดีที่สุด กลับกลายเป็นโฟกัสว่าต้องตามหาคนโชคดีเพื่อใกล้ชิด แทนที่จะรู้ตัวว่าตัวคุณนั่นแหละทำให้ตัวเองโชคดีได้ ตามเหตุปัจจัยที่เอื้อเฉพาะตน แต่ทำไมคุณถึงไม่ทำ อันนี้น่าคิดนะครับ