8 ต.ค. เวลา 03:18 • นิยาย เรื่องสั้น

ดาราทะเล EP.2

เส้นทางแห่งความฝัน
เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบา ๆ คีรันตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ เขามองออกไปยังทะเลที่ทอดยาวไกลสุดสายตา ทะเลนั้นเป็นสิ่งที่เขาคุ้นเคย แต่ในเวลาเดียวกันมันก็เป็นสถานที่ที่ทำให้เขารู้สึกเล็กและไร้ค่า ความปรารถนาที่จะพบกับเจ้าหญิงอัสตรานั้นยิ่งเติบโตขึ้นในใจของเขาทุกวัน แต่มันเป็นความปรารถนาที่ดูเหมือนไม่อาจจะเป็นจริงได้
เขามองออกไปยังปราสาทของเจ้าหญิงที่อยู่ห่างไกลบนเกาะแห่งเอเลนธิส แม้จะอยู่ไกล แต่คีรันรู้ดีว่าปราสาทหลังนั้นเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของความฝันที่เขาไม่อาจเอื้อมถึงได้ ในขณะที่เขานั่งจ้องมองไปยังทิศทางนั้น ความคิดต่าง ๆ ก็ประดังเข้ามาในหัวของเขา—เขาจะทำอย่างไรจึงจะได้พบกับเธออีกครั้ง? มีวิธีใดบ้างที่เขาจะได้เข้าใกล้เจ้าหญิงคนนี้?
แต่ชีวิตจริงนั้นโหดร้ายกว่าที่คีรันจะคิด ท่ามกลางความคิดที่ล่องลอยนั้น เสียงของลุงทนที่เดินเข้ามาก็ปลุกให้เขาตื่นจากภวังค์
“เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่น่ะ?” ลุงทนถามขณะเดินเข้ามาใกล้
“ข้าแค่คิดถึง… ชีวิตที่แตกต่างออกไป” คีรันตอบสั้น ๆ พลางลุกขึ้นจากที่นั่ง เขาพยายามจะเปลี่ยนเรื่องพูด “วันนี้ข้าจะลองออกไปหาปลาที่ลึกกว่าเดิม ข้าอยากลองเสี่ยงดู”
ลุงทนมองคีรันด้วยสายตาที่อ่านใจออกได้ “เจ้ากำลังพยายามหลีกหนีความจริงหรือเปล่า? ทะเลนั้นไม่ได้ให้อะไรง่าย ๆ มันทั้งโหดร้ายและไร้เมตตา”
คีรันยิ้มบาง ๆ ก่อนจะตอบ “ข้ารู้ดีว่าทะเลโหดร้าย แต่บางครั้ง… คนเราก็ต้องเสี่ยงบ้างไม่ใช่หรือ?”
ลุงทนพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ถ้าเจ้าคิดจะเสี่ยงจริง ๆ ข้าก็จะไม่ห้าม แต่เจ้าต้องเตรียมตัวให้พร้อม”
หลังจากสนทนากับลุงทนเสร็จ คีรันกลับไปเตรียมเรือของเขา เขาตัดสินใจที่จะออกเดินทางไกลกว่าที่เคย เพื่อค้นหาทั้งปลาที่ใหญ่กว่า และคำตอบที่เขาต้องการ คีรันรู้ดีว่าทะเลนั้นไม่ปราณีใคร แต่เขาก็ยังคงยืนยันที่จะลองเสี่ยงในครั้งนี้
เช้าวันถัดมา คีรันออกเรือด้วยความมุ่งมั่น เขาพายเรือออกไปไกลกว่าทุกครั้ง คลื่นลูกใหญ่เริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อเขาเข้าสู่ท้องทะเลที่ลึกและกว้างใหญ่ แต่คีรันยังคงมุ่งหน้าไปต่อ เสียงลมพัดผ่านหูของเขา และเสียงคลื่นที่ซัดเข้าหากันสร้างบรรยากาศที่ตึงเครียด ทว่าคีรันยังคงแน่วแน่
ในที่สุด เขาก็พบกับกลุ่มปลาที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน มันเป็นฝูงปลาขนาดใหญ่ที่แหวกว่ายอยู่ใต้น้ำ คีรันจอดเรือแล้วหย่อนแหลงไปในน้ำ เขาต้องการพิสูจน์ตัวเอง เขาต้องการจับปลาตัวใหญ่เพื่อที่จะกลับไปพิสูจน์ให้ลุงทนเห็นว่าเขาสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่เป็นอยู่
แต่ทันใดนั้นเอง ท้องฟ้าที่เคยสดใสกลับมืดครึ้มลงอย่างรวดเร็ว เมฆดำปกคลุมทั่วท้องฟ้า และคลื่นเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ คีรันเริ่มรู้สึกถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา เขาพยายามดึงแหขึ้นมาจากน้ำ แต่คลื่นลูกใหญ่ที่ซัดเข้ามาทำให้เรือของเขาโคลงเคลงจนเกือบล่ม
คีรันพยายามรักษาสมดุลของเรือในขณะที่พายุเริ่มก่อตัวขึ้น เสียงฟ้าร้องดังขึ้นเรื่อย ๆ และลมก็พัดแรงจนแทบจะพัดเขาตกลงไปในน้ำ แต่คีรันไม่ยอมแพ้ เขาต่อสู้กับพายุและพยายามนำเรือของเขากลับฝั่ง
“ข้าจะต้องรอด!” คีรันตะโกนออกมาด้วยความมุ่งมั่น ขณะที่เขาพยายามพายเรือกลับไปยังทิศทางของหมู่บ้าน
การต่อสู้กับธรรมชาติครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ในที่สุด คีรันก็สามารถพายเรือกลับมาถึงฝั่งได้สำเร็จ เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก ขณะที่เขานั่งลงบนพื้นทรายด้วยความเหนื่อยล้าและโล่งใจ
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ลุงทนที่เห็นเขาเดินกลับมาก็รีบเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง “เจ้าปลอดภัยหรือเปล่า?”
คีรันพยักหน้าพร้อมกับหายใจเหนื่อยหอบ “ข้าปลอดภัย… แต่ทะเลมันโหดร้ายกว่าที่ข้าคิด”
“ข้าเตือนเจ้าแล้ว ทะเลมันไม่ใช่ที่ที่จะเล่นกับมันง่าย ๆ” ลุงทนพูดพลางตบไหล่ของคีรันเบา ๆ “แต่เจ้าโชคดีที่รอดมาได้”
คีรันพยักหน้ารับและหันไปมองทะเลที่ยังคงคลื่นไหว เขารู้สึกถึงความโหดร้ายของธรรมชาติ แต่ในใจลึก ๆ ของเขา ความปรารถนาที่จะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิมยังคงอยู่ เขาไม่ยอมแพ้ต่อความฝันที่อยู่ห่างไกลนั้น
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น คีรันเริ่มฝึกฝนตนเองให้เข้มแข็งขึ้น เขาใช้เวลามากขึ้นในการเตรียมเรือและวางแผนที่จะออกเดินทางไปยังเอเลนธิส อาณาจักรที่เป็นดั่งความฝันของเขา แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้ได้เข้าใกล้เจ้าหญิงอัสตรา แต่เขาก็เชื่อว่าหากเขาพยายามมากพอ สักวันหนึ่งโอกาสจะเป็นของเขา
เขามองไปยังท้องฟ้าที่สว่างไสว และในใจของเขาเต็มไปด้วยความหวังใหม่ คีรันรู้ว่าทางข้างหน้านั้นยากลำบาก แต่เขาเชื่อมั่นว่าเส้นทางแห่งความฝันของเขากำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว
โฆษณา