Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
สรรค์ฝัน
•
ติดตาม
9 ต.ค. เวลา 02:51 • นิยาย เรื่องสั้น
ดาราทะเล EP.3
การเดินทางสู่เอเลนธิส
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สองเดือนหลังจากการต่อสู้กับพายุที่ทะเล คีรันได้เตรียมตัวมากขึ้นสำหรับการเดินทางไปยังเกาะเอเลนธิส เพื่อพบกับเจ้าหญิงอัสตรา ความปรารถนาในหัวใจของเขายังคงเร่าร้อน และในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกถึงแรงผลักดันที่มาจากความรักที่เขามีต่อเธอ
วันหนึ่งในเช้าตรู่ คีรันมองดูทะเลที่ทอดยาวออกไป การเดินทางในครั้งนี้เขาต้องทำให้สำเร็จ เขาเตรียมเรือให้พร้อม โดยตรวจสอบเชือกและเรือเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างอยู่ในสภาพดี เมื่อเขามองดูเรือของตัวเองที่สะท้อนกับแสงอาทิตย์ที่ส่องลงมา น้ำตาของเขาก็เกือบจะไหลออกมา เขารู้ว่าตนเองต้องทำเพื่อคนที่เขารัก
“ถึงเวลาแล้ว” คีรันพูดกับตัวเองเสียงเบา ขณะที่เขาเริ่มพายเรือออกจากชายฝั่ง เขารู้ว่าการเดินทางครั้งนี้อาจจะอันตราย แต่ความหวังในหัวใจของเขานั้นแกร่งกล้าเกินกว่าจะยอมแพ้
เมื่อเขาพายเรือออกไปไกลจากชายฝั่ง ทะเลเริ่มแปรปรวนเล็กน้อย แต่คีรันไม่สนใจ เขาเชื่อว่าเขาจะสามารถพิชิตคลื่นเหล่านั้นได้ ในระหว่างที่พายเรือ คีรันพยายามทำให้ตัวเองมีสมาธิ เขาจินตนาการถึงภาพเจ้าหญิงอัสตรา ยิ้มให้เขาอย่างอบอุ่น ขณะที่เธอยืนอยู่บนปราสาทของเธอ ความคิดถึงเธอทำให้เขารู้สึกมีแรงจูงใจในการเดินทางครั้งนี้
ระหว่างการเดินทาง คีรันเริ่มเห็นสัญญาณของเกาะเอเลนธิสที่อยู่ไกล ๆ ชายหาดขาวละเอียดและต้นปาล์มที่โบกสะบัดตามแรงลม เขารู้ว่าตนเองใกล้จะถึงที่หมายแล้ว ใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน เพราะเขายังไม่แน่ใจว่าจะมีการตอบรับจากเจ้าหญิงอัสตราอย่างไร
ในที่สุด คีรันถึงชายหาดของเกาะเอเลนธิส เขากระโดดลงจากเรือและยืนอยู่บนทรายที่อุ่น สายลมพัดผ่านใบหน้าเขาทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวาและกระตือรือร้น เขาเดินเข้าไปในป่าเขียวขจีที่อยู่ใกล้ ๆ และนึกถึงเจ้าหญิงที่เขาฝันถึง เขาต้องการที่จะพบเธอให้ได้
“จะหาทางไปปราสาทได้อย่างไร?” เขาถามตัวเอง ขณะที่เขาเริ่มเดินไปตามเส้นทางเล็ก ๆ ที่ปรากฏอยู่ด้านหน้า
ระหว่างทาง คีรันพบกับชาวบ้านในเกาะที่กำลังทำกิจกรรมต่าง ๆ พวกเขามองมาที่เขาด้วยความสนใจ บางคนยิ้มให้ ขณะที่บางคนมองด้วยความสงสัย เขารู้สึกไม่แน่ใจ แต่เขาตัดสินใจเข้าไปพูดคุยกับชาวบ้านคนหนึ่งที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
“สวัสดีครับ ข้าเป็นชาวประมงจากหมู่บ้านชายทะเล หวังว่าจะได้พบเจ้าหญิงอัสตรา” เขาพูดอย่างสุภาพ
ชาวบ้านนั้นเงยหน้าขึ้นมามองและยิ้ม “เจ้าหมายถึงเจ้าหญิงอัสตราน่ะหรือ? เธอเป็นที่รู้จักในหมู่บ้านของเรา แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้าไปพบเธอได้”
“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?” คีรันถามด้วยความสงสัย
“เจ้าหญิงมีหน้าที่และความรับผิดชอบมากมายในฐานะผู้นำของอาณาจักร มีผู้คนมากมายที่ต้องการพบเธอ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาส” ชาวบ้านตอบ
“แล้วข้าจะทำอย่างไรให้ได้พบเธอ?” คีรันถามต่อไปด้วยความหวัง
“มีงานเฉลิมฉลองที่จะจัดขึ้นในปราสาทในวันสองวันนี้ หากเจ้าต้องการพบเธอ อาจจะเป็นโอกาสที่ดี” ชาวบ้านแนะนำ “แต่เจ้าต้องระวัง มีผู้คนมากมายที่จะมาที่งานนั้น และบางทีอาจจะมีคนที่ไม่ต้องการให้เจ้ามา”
คำแนะนำของชาวบ้านทำให้คีรันรู้สึกตื่นเต้นและวิตกกังวลในเวลาเดียวกัน เขารู้ว่าถึงเวลาที่เขาต้องเตรียมตัวให้ดีที่สุดสำหรับโอกาสที่อาจจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล
ในวันถัดมา คีรันใช้เวลาทั้งวันเพื่อสำรวจเกาะและทำความรู้จักกับวัฒนธรรมของชาวเอเลนธิส เขาพบกับชาวบ้านที่เป็นมิตรและสนใจเรื่องราวของเขา คีรันได้เรียนรู้ว่าเจ้าหญิงอัสตรานั้นเป็นคนที่มีจิตใจดีและคอยช่วยเหลือประชาชนในอาณาจักรเสมอ
“พวกเขาโชคดีที่มีเจ้าหญิงอย่างอัสตรา” เขาพูดกับตัวเอง ขณะนั่งอยู่บนชายหาดในวันก่อนงานเฉลิมฉลอง ในใจของเขากำลังคิดถึงวิธีการที่จะสร้างความประทับใจให้กับเจ้าหญิง
เมื่อถึงคืนก่อนงานเฉลิมฉลอง คีรันนั่งอยู่ที่ชายหาด มองดูทะเลที่เงียบสงบ น้ำเสียงของคลื่นทำให้เขารู้สึกสงบ แต่ภายในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความกังวล
“พรุ่งนี้จะเป็นวันสำคัญสำหรับข้า” เขากล่าวกับตัวเอง ขณะมองขึ้นไปที่ดวงดาวที่ระยิบระยับในท้องฟ้า คีรันรู้สึกถึงความหวังและความกลัวในเวลาเดียวกัน เขาตัดสินใจว่าจะต้องทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้ได้พบกับเจ้าหญิง และหากมันหมายถึงการเผชิญหน้ากับอุปสรรคที่เขายังไม่รู้จัก เขาก็พร้อมที่จะทำ
เช้าของวันงานเฉลิมฉลองมาถึง คีรันสวมเสื้อผ้าที่ดีที่สุดที่เขามี เสื้อผ้าสีขาวที่ดูสะอาดและมีลวดลายเรียบง่าย แม้จะไม่หรูหรา แต่ในใจเขาก็คิดว่ามันเพียงพอสำหรับการพบกับเจ้าหญิง เขาเดินทางไปยังปราสาทด้วยหัวใจที่เต้นแรง
เมื่อถึงปราสาท คีรันยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ที่มีการตกแต่งอย่างสวยงาม เสียงดนตรีและเสียงหัวเราะจากข้างในทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เขาตัดสินใจที่จะเข้าไปข้างในและใช้โอกาสนี้ในการพบกับอัสตรา
ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในงานเฉลิมฉลอง เขาก็รู้สึกถึงบรรยากาศของความสุขและความตื่นเต้น แต่ก็มีความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองตามมาด้วย เขาเห็นเจ้าหญิงอัสตราอยู่ท่ามกลางฝูงชน ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่าง เธอดูสวยงามอย่างที่เขาเคยจินตนาการไว้
“เจ้าหญิง” คีรันพูดกับตัวเองเสียงเบา ขณะที่เขามองดูเธอจากระยะไกล เธอสวมชุดที่ประดับด้วยอัญมณีส่องประกายและมีรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น
คีรันค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ ๆ และเมื่อเขาเห็นเจ้าหญิงยิ้มให้กับผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ใจของเขาก็เต้นแรงยิ่งขึ้น เขาหยุดอยู่ที่มุมหนึ่งและมองดูเธอด้วยความเคารพและชื่นชม
“ข้าจะต้องทำให้ได้” คีรันพูดกับตัวเอง ขณะที่เขาหายใจลึก ๆ และตัดสินใจเดินเข้าไปหาช้า ๆ
ขณะที่เขาเดินผ่านฝูงชน คีรันสังเกตเห็นผู้คนในงานที่มีทั้งความสุขและความตื่นเต้น บางคนเต้นรำอยู่กลางห้อง ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังพูดคุยและหัวเราะด้วยกัน เสียงเพลงที่ดังออกมาจากวงดนตรีเพิ่มความมีชีวิตชีวาให้กับงาน แต่คีรันกลับรู้สึกเหมือนมีโลกอยู่เพียงเขาและเจ้าหญิงอัสตรา
ในที่สุด คีรันสามารถเข้าไปใกล้เจ้าหญิงอัสตราได้ และความกล้าที่อยู่ในตัวเขาก็ถูกกระตุ้นให้แสดงออก เขาตัดสินใจใช้โอกาสนี้ในที่สุด
“ขอโทษที่รบกวนเจ้าค่ะ” เขาพูดเสียงดังพอให้เจ้าหญิงได้ยิน ขณะที่เขาก้มลงเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ “ข้าเป็นชาวประมงจากหมู่บ้านชายทะเล ข้าพบเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าหญิง และข้ามาที่นี่เพราะข้ามีความปรารถนาที่จะพบเจ้าค่ะ”
เจ้าหญิงอัสตราหันมามองเขา เธอมีดวงตาสีฟ้าที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ใบหน้าของเธอส่องสว่างเหมือนกับดาวที่ส่องแสงในคืนที่มืดมิด
“ท่านคือผู้ที่ได้เดินทางมาจากชายทะเล?” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสนใจ “ข้ามีข่าวเกี่ยวกับท่านมาบ้างแล้ว เป็นผู้ที่ต่อสู้กับพายุเพื่อช่วยเหลือผู้คนใช่หรือไม่?”
คีรันรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำถามของเธอ “ใช่ครับ ข้าพยายามทำทุกอย่างเพื่อช่วยเพื่อนบ้านของข้า แต่สิ่งที่ข้าทำไม่ได้หมายถึงอะไรเมื่อเทียบกับความดีที่เจ้าทำให้ประชาชนของท่าน”
“ท่านเป็นคนที่มีจิตใจดี” อัสตราพูดพร้อมกับยิ้ม “ไม่ใช่ทุกคนที่มีความกล้าหาญเช่นท่าน ความกล้าที่จะออกจากบ้านเกิดไปยังที่ที่ไม่รู้จักเพื่อช่วยคนอื่น”
คำชื่นชมจากเจ้าหญิงทำให้คีรันรู้สึกภูมิใจในตัวเองมากขึ้น “ข้าเพียงต้องการทำสิ่งที่ถูกต้อง และขอให้เจ้าหญิงรู้ไว้ว่าข้าจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะช่วยเหลือท่านและอาณาจักรของท่าน”
อัสตรายิ้มให้เขาอีกครั้ง “ท่านมีความฝันอะไรหรือไม่? ในฐานะชาวประมง อาจจะมีสิ่งที่ท่านต้องการทำให้สำเร็จ”
“ข้าหวังที่จะทำให้หมู่บ้านของข้าเจริญรุ่งเรืองมากขึ้น” คีรันตอบด้วยความจริงใจ “และข้าหวังว่าวันหนึ่งจะได้กลับมาที่นี่ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างอนาคตที่ดีให้กับทุกคน”
“นั่นคือความฝันที่ดี” อัสตรากล่าว “ข้ารู้สึกว่าเรามีเป้าหมายร่วมกัน และข้าหวังว่าจะได้รู้จักท่านให้มากขึ้น”
การสนทนาของพวกเขากำลังดำเนินไปอย่างราบรื่น คีรันรู้สึกมีความสุขเมื่อได้พูดคุยกับเจ้าหญิงและแบ่งปันความฝันของเขา พวกเขาคุยกันอย่างเป็นกันเอง และนับตั้งแต่ตอนนั้น ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็เริ่มก่อตัวขึ้น
แต่ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างคีรันและเจ้าหญิงอัสตราเริ่มต้นขึ้น เขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ว่ายังมีอุปสรรคมากมายที่ต้องเผชิญ ทั้งจากชาวบ้านที่อิจฉาและฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับความรักของพวกเขา
ในคืนงานเฉลิมฉลองนั้น คีรันรู้สึกว่าความรักของเขาได้เริ่มบ่มเพาะ แต่เขายังไม่รู้ว่านั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความท้าทายที่รอเขาอยู่ข้างหน้า
ขณะที่งานยังคงดำเนินไป คีรันมองเห็นกลุ่มคนที่มองเขาอย่างไม่เป็นมิตร ผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มนั้นดูเหมือนจะเป็นผู้นำ ขณะที่เขาก้าวเข้าใกล้ คีรันรู้สึกถึงอากาศที่หนาวเหน็บขึ้นมา
“ท่านเป็นใคร? และมาทำอะไรที่นี่?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง
“ข้าชื่อคีรัน ชาวประมงจากหมู่บ้านชายทะเล” คีรันตอบ โดยพยายามรักษาความสงบ “ข้ามาที่นี่เพื่อพบกับเจ้าหญิง”
“ดูเหมือนท่านจะคิดว่าเพียงแค่มีใจรักและความกล้าหาญก็จะได้รับความรักจากเจ้าหญิงได้ใช่ไหม?” ชายผู้นั้นถามอย่างเยาะเย้ย “หากท่านไม่มีฐานะหรือศักดิ์ศรี ท่านจะไม่มีทางได้รับอนุญาตให้ใกล้ชิดเธอได้”
คีรันรู้สึกถึงความโกรธในใจ แต่เขารู้ดีว่าการตอบโต้ด้วยความรุนแรงจะไม่ช่วยอะไร เขาเลือกที่จะยิ้มและไม่ตอบโต้ “ความรักไม่เกี่ยวกับฐานะหรือศักดิ์ศรี แต่เกี่ยวกับความจริงใจ” เขาตอบอย่างมั่นใจ
“ถ้าอย่างนั้นก็หวังว่าความจริงใจของท่านจะช่วยให้ท่านได้รับความรักจากเจ้าหญิง” ชายผู้นั้นพูดอย่างเหน็บแนม ก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับพรรคพวก
“คีรัน” อัสตราเรียกเขา “ท่านโอเคหรือไม่?”
“ใช่ ข้าสบายดี” เขาตอบ แม้ในใจจะรู้สึกหนักอึ้ง “ขอเพียงข้าได้มีโอกาสแสดงให้ท่านเห็นว่าข้าสามารถทำให้หมู่บ้านและอาณาจักรของท่านเจริญขึ้นได้”
“ข้ารู้ว่าท่านมีศักยภาพ” อัสตราพูด “และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะยืนเคียงข้างท่านเสมอ”
คีรันยิ้มอย่างจริงใจ แม้เขาจะต้องเผชิญกับอุปสรรค แต่ความรักที่เขามีต่อเจ้าหญิงอัสตราทำให้เขาเต็มไปด้วยความหวัง เขารู้ว่าเขาจะต้องสู้ต่อไปเพื่อพิสูจน์ความรักที่เขามีให้แก่เธอ และเพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าให้กับทุกคน
ขณะที่งานเฉลิมฉลองยังคงดำเนินต่อไป คีรันรู้สึกว่าเขาอยู่ในจุดที่ต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายที่มากขึ้น แต่ในใจของเขากลับมีความหวังอันใหญ่หลวง ซึ่งเป็นแรงผลักดันให้เขาก้าวต่อไปยังเส้นทางที่รออยู่ข้างหน้า
ต่อไปนี้จะเป็นบทที่ 4 ที่จะบรรยายถึงการพัฒนาเรื่องราว ความท้าทายและอุปสรรคที่คีรันต้องเผชิญเพื่อให้เขาและเจ้าหญิงอัสตราได้อยู่ร่วมกันในอนาคตที่เขาฝันไว้
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย