จิบดิ! ดริปปัง ห้องใจรัก
บทโหดอะคาเดมี่! (บททดสอบบทหนึ่ง)
เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าสายตาที่ถูกปิดจักช่วยอะไรกับกลิ่นสูดดม สีสันมวลสรรพสิ่งบางชิ้นสามารถบ่งบอกคุณค่าสิ่งนั้นทันทีที่ตาเห็น แต่สำหรับถ้วยจิ๋วในมือ มิใช่เช่นนั้น จิงแทร่
ฉันยืนเด่นตรงริมโต๊ะยาวกลางห้องโถงสว่างไสว ท่ามกลางสมาชิกคนอื่นรายล้อม เจ้าหน้าที่เดินเข้ามาผูกผ้ามัดตา ฉันเลยตกหล่นลงลึกข้างใต้หลุมดำ ทั้งที่ยืนมั่นกลางแสงจ้า พยายามปรับตัวให้ชินโดยไว สูดหายใจลึกเผื่อเรียกหา ห้วงภวังค์มิติสงบนิ่งแป๊บนึง แต่มิวาย กลับถูกรบกวนท้าทายด้วยใครสักคนที่ยื่นถ้วยใบจิ๋วใส่มาให้ แม้จะยืนใต้หลุมลึกมืดมิด เนื้อตัวยังสัมผัสได้ถึงสภาพแวดล้อม สายตารายรอบล้วนพุ่งจับจ้อง ดวงตาทุกดวงทราบดี ในมือในถ้วยจิ๋วคืออะไร
เฉพาะฉันคนเดียว ไม่รู้ในถ้วยจิ๋วคืออร่าย เด๋วเนี้ยะ เท่าที่จะทำให้ได้ดี ก็ยกมันขึ้นสูดดม จะกี่ครั้งก็ช่างมันปะไร พอเสร็จสรรพสมอารมณ์หมาย ต้องเร่งตัดสินใจตอบ-ครั้งเดียว! ระวัง! โอกาสตอบมีแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
บางประเด็นจากเรื่อง
จิบดิ! ดริปปัง ห้องใจรัก
นิยายขนาดสั้นอ่านฉบับเต็มอีบุ๊คออนไลน์ ทาง meb
จิบดิ! ดริปปัง ห้องใจรัก
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
