9 ต.ค. เวลา 09:24 • ความคิดเห็น
เรื่องราวทำนองนี้ หากเรามองเรื่องราวของจ้ตที่มีกรรม ที่มาอาศัย ..เราก็ทำบุญกุศลของเราไป ยกมื่อไหว้ เราก็นึกถึง พระ ..ไหว้พระ เราไม่เอาจิตไปยึดเค้า เราทำบุญทำทาน เราก็เผื่อแผ่บุญกุศลให้เค้า เค้าก็มีกรรม เราก็มีกรรม มันต่างภพภูมิ เราก็มองแบบ ว่า เป็นผู้ที่เวียนว่ายตายเกิด เหมือนกับเรา เรื่องจิตที่ไม่มีกาย มีแต่จิตเร่ร่อน เค้าไม่มีกำลังไปไหนได้ ..บางทีก็เหมือนคนที่ไม่มีเรี่ยวแรงเดินออกจากสถานที่นั่นไปได้ ..
..เรื่องราวมิติโลกวิญญาณ เค้าก็มีคนปกครอง มีเจ้าที่ มีกำนัน มีผู้ใหญ่บ้าน มีผู้ที่ดูแลอยู่ สิ่งที่เค้าอยากได้กัน คือเรื่องบุญกุศล เราก็ทำบุญทำทาน อุทิศให้เค้าไป เหมือนญาติ ที่จากเราไปไม่มีกายเป็นมนุษย์ ..แต่เราไม่ไปยึดถือเค้า เรามีพระเป็นที่พึ่ง เราก็ปฏิบัติธรรมทำบุญกุศล แผื่แผ่ให้เค้าไป
ที่บ้านเค้าก็ตั้ง ศาลพระภูมิกัน ตอนตั้ง ก็มีตาที่ถือศีลมาตั้งให้ ..บอกว่า ว่าตั้งใช้อะไร ขนมต้มแดงต้มขาว ผลไม้นิดหน่อย ..ที่ตั้งใหม่เพราะรถที่ถมดิน มันขับรถไปทำให้ล้ม .. ตอนที่ตั้ง เค้าก็แสดงตัวตนให้ดู แล้วการตั้งศาลพระภูมิ มันก็อยู่ที่คนตั้ง มีเพื่อนฝูงเป็นยัง ..คนตั้งเป็นยังไง เค้าก็มาตามสายของคนที่ตั้งเชื้อเชิญ
บางที่ไปเชิญเปรตอสุรกายเจ้ามันก็ยุ่งเดือดร้อน มันมีหลายเรื่อง ..ไม่ตั้งเสียดีกว่า ..แต่พอไม่ตั้ง ก็มีคนนั้นคนี้ทัก ..นั้นจึงเป็นเรื่องราวที่ผู้นั้นจะยึดถือ หรือไม่ยึดถือ ..แต่เมื่อมีแล้ว ก็ทำบุญทำทานนึกถึงเค้าบ้าง ที่บ้านกมีมารำ ..แสดงเป็นภาพเด็กสาวสิบห้าสิบหก สวมชุดขาว รำตรงหน้าศาลพระภูมิ เหมือบว่า เราอยู่ตรงนี้น่ะ เวลาทำบุญก็นึกถึงเค้าบ้าง
นี่ก็มีรุ่นน้อง ถอนศาลพระภูมิเอง เพราะตอนตั้ง แม่เค้าก็ตั้งเอง ..แต่ว่า ก่อนจะถอนกายต้องทำให้มันถูกวิธี ไม่ใช่อยู่ไปไปดึงไปถอนเลย แล้วก็ทำบุญทำทานไปให้เค้า มันมีเรื่องราวมีเหตุให้ต้องถอน
โฆษณา