10 ต.ค. เวลา 03:58 • ความคิดเห็น
เพื่อเป็นการสนทนาเจริญปัญญา ดิฉันขออนุญาตตั้งต้นที่คำศัพท์ตามกระทู้ถาม เพื่อความเข้าใจถูกให้ตรงกันเสียก่อนนะคะ ไม่อย่างนั้นแล้ว เราก็จะเกิดการถกเถียงกันไปมา หาความสิ้นสงสัยไม่ได้
การทำสังฆทาน หมายถึง ทานที่ถวายแก่สงฆ์หรือภิกษุ "โดยไม่เจาะจงรูปใดรูปหนึ่ง" แต่ด้วยเหตุที่ชีวิตดิฉัน ต้องวนเวียนอยู่กับวัดวาอารามมากมาย ได้เฝ้าสังเกตว่า หลายคนมักเลือกจะทำสังฆทานกับพระวัดดัง หรือระดับเจ้าคณะ เจ้าอำเภอ หรือเจ้าอาวาส ซึ่งหากเป็นดังนี้แล้ว อานิสงส์ที่ได้ก็น่าจะพร่อง เพราะจิตได้เข้าไปยึดไปเกาะ ไม่ได้เป็นไปเพื่อการละคลายจากการยึดข้อง
การทำผาติกรรม หมายถึง การทำที่เป็นเหตุให้ทวีขึ้น ในทางปฏิบัติ จึงหมายถึงการนำของของตน ไปแลกเปลี่ยนกับของของสงฆ์ เป็นสิ่งที่พุทธบริษัทควรเรียนรู้และทำให้ถูกต้องเพื่อจะได้ไม่มีโทษเมื่อนำของสงฆ์ไปใช้ และต้องเข้าใจว่าคำว่าพุทธบริษัทหมายถึงทั้ง 4 หมู่ คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิกา คำว่าอุบาสก อุบาสิกา หมายถึง คฤหัสถ์หรือผู้ครองเรือน ที่ประกาศตนขอถึงพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งที่ระลึก
สังฆทาน หรือทานที่ถวายแก่สงฆ์หรือภิกษุ นับเป็นทานที่อยู่ในบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ ความต่างอยู่ตรงที่การให้ทานต้องใช้เงิน เพื่อการสละการให้ ส่วนจะเตรียมมาเอง หรือใช้สังฆทานเวียน ก็เป็นความสะดวกของพุทธบริษัท 4 หรือญาติโยมทั้งหลาย
แต่การเตรียมสังฆทานมาเอง เป็นการแสดงเจตนาที่จะกระทำ บนความปราณีตละเอียดของจิตในแต่ละบุคคล การคัดสรรของดีมีคุณภาพ พิจารณาวันหมดอายุ ความจำเป็นในการใช้งานของพระภิกษุ การบรรจุหีบห่อ ดังนั้น ณ ขณะที่พิจารณา จึงเป็นการฝึกจิตให้ปราณีตละเอียดไปในตัวเพื่อการกล่อมเกลาค่ะ
เรื่องธรรมะเป็นเรื่องละเอียดลึกซึ้ง
ที่ต้องค่อยๆคิด ค่อยๆใคร่ครวญ ทีละหนึ่งค่ะ
โฆษณา