จากก้อนแกรไฟต์สู่ปลายแหลม: เรื่องราวการกำเนิดดินสอคู่มือมนุษย์
เคยสงสัยไหมว่าแท่งดินสอเล็กๆ ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้ มีที่มาที่ไปอย่างไร? เบื้องหลังปลายแหลมที่ขีดเขียนเรื่องราวมากมายนั้น ซุกซ่อนเรื่องราวอันน่าสนใจยาวนานกว่าที่คิด!
เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 ที่ประเทศอังกฤษ เมื่อมีการค้นพบแกรไฟต์บริสุทธิ์จำนวนมหาศาลในเขตบอร์โรว์เดล ความบริสุทธิ์ของแกรไฟต์ทำให้มันถูกนำมาใช้เขียนได้ ในช่วงแรกผู้คนจะใช้แกรไฟต์แท่งๆ เขียนโดยตรง ซึ่งมันเปราะบางและหักง่าย ต่อมาจึงมีความพยายามที่จะหาวิธีป้องกันแกรไฟต์ไม่ให้หัก
มีหลากหลายวิธีที่ถูกคิดค้นขึ้นมา เช่น การพันแกรไฟต์ด้วยเชือก การใช้ไม้มาประกบแกรไฟต์ หรือแม้แต่การห่อหุ้มด้วยหนังแกะ แต่ยังไม่มีวิธีใดที่สมบูรณ์แบบ จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1795 นิโคลาส์-ฌาคส์ คอนเต นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ได้คิดค้นวิธีการผลิตดินสอที่ใช้กันมาจนถึงทุกวันนี้
คอนเตได้บดผงแกรไฟต์ผสมกับดินเหนียวแล้วนำไปเผา การผสมดินเหนียวทำให้สามารถควบคุมความแข็งของไส้ดินสอได้ ยิ่งผสมดินเหนียวมากไส้ดินสอยิ่งแข็ง และนี่คือที่มาของระดับความแข็งของดินสอที่เราคุ้นเคยกัน เช่น HB, 2B, 4B, ฯลฯ นอกจากนี้ การเผาส่วนผสมยังทำให้ไส้ดินสอมีความแข็งแรงและทนทานมากขึ้น
หลังจากนั้น ส่วนผสมที่เผาแล้วจะถูกนำมาบรรจุในแท่งไม้ที่เจาะร่องไว้ โดยทั่วไปจะใช้ไม้ซีดาร์เนื่องจากมีคุณสมบัติเหมาะสมคือเนื้อไม้ตรง ไม่แตกหักง่าย และเหลาง่าย ไม้ทั้งสองส่วนจะถูกประกบเข้าด้วยกัน และนี่คือรูปร่างของดินสอที่เราคุ้นเคยกันดี
จากก้อนแกรไฟต์ธรรมดาๆ สู่ดินสอที่เราใช้กันในปัจจุบัน เป็นวิวัฒนาการที่น่าทึ่ง ดินสอไม่เพียงเป็นเครื่องเขียนที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่ยังเป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ บันทึกความรู้ และสื่อสารความคิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
