ดาราทะเล EP.5
สถานการณ์ที่ไม่คาดคิด
ในขณะที่คีรันและอัสตราล่องเรือไปยังเกาะที่มีทิวทัศน์งดงาม ท้องฟ้าสีฟ้าสดใสและคลื่นน้ำที่เบาๆ ช่วยสร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความหวังและความรัก แต่ความสงบนี้ไม่ได้อยู่ตลอดไป เมื่อพวกเขาใกล้ถึงเกาะแห่งนั้น ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีเทา และลมเริ่มพัดแรงขึ้น
“ทำไมท้องฟ้าถึงเปลี่ยนไปอย่างนี้?” อัสตราถามด้วยความกังวล ขณะที่เธอเหลือบมองไปที่ท้องฟ้าที่เริ่มมืดครึ้ม
“ข้าไม่แน่ใจ อาจจะมีพายุเข้ามา” คีรันตอบ ขณะพยายามควบคุมเรือให้มั่นคง แม้เขาจะรู้สึกถึงความวิตกกังวลในใจ
ทันใดนั้น คลื่นก็เริ่มสูงขึ้น และลมก็เริ่มพัดแรงขึ้นมาก คีรันพยายามต้านทานพายุที่กำลังเข้ามา แต่ในขณะที่เขาพยายามใช้แรงทั้งหมดในการควบคุมเรือ กลับมีคลื่นใหญ่เข้ามาจากด้านหลัง เรือลอยอยู่ในอากาศครู่หนึ่ง ก่อนที่จะล้มลงในน้ำ
“คีรัน!” อัสตราตะโกนเสียงดัง ขณะที่เรือพลิกกลับและน้ำทะเลเริ่มทะลักเข้ามา
เขารู้สึกถึงความหวังที่พังทลายลงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาหันไปมองเจ้าหญิง อัสตราพยายามว่ายน้ำกลับขึ้นมา แต่ลมและคลื่นที่รุนแรงทำให้เธอขยับตัวได้ยาก
“จับมือข้า!” คีรันตะโกนขณะที่พยายามว่ายไปหาเธอ
เขาใช้แรงทั้งหมดในการว่ายน้ำไปหาเธอ และในที่สุดก็สามารถดึงอัสตราเข้ามาใกล้ “อย่าเป็นอะไรนะ ข้าจะพาท่านกลับขึ้นไป” เขาพูดด้วยความมั่นใจที่พยายามจะถ่ายทอดให้เธอ
ทั้งคู่พยายามว่ายน้ำไปในทิศทางที่มีคลื่นสงบ แต่แรงของคลื่นที่โหมกระหน่ำทำให้พวกเขาลำบากมาก ในที่สุด คีรันตัดสินใจว่าต้องหาทางช่วยให้พวกเขาปลอดภัยให้ได้ เขามองไปรอบๆ จนเห็นเศษซากของเรือที่ลอยอยู่ในน้ำ
“เราต้องจับสิ่งนี้ไว้!” เขาร้องบอกอัสตรา ในขณะที่เขาว่ายไปหาเศษซาก
เมื่อเขาจับเศษไม้ที่พอจะทำให้ทั้งคู่ลอยตัวได้แล้ว คีรันดึงอัสตราขึ้นไปจับไว้ และทั้งคู่ก็ลอยอยู่บนเศษซากไม้ที่กำลังลอยไปตามคลื่น
“ขอบคุณคีรัน” อัสตราพูดเสียงแผ่ว “ข้าไม่รู้ว่าข้าจะทำอย่างไรถ้าไม่มีท่าน”
“ข้าอยู่ที่นี่เสมอ” คีรันตอบ แต่ในใจเขารู้ดีว่ามันยังมีความไม่แน่นอนรออยู่
หลังจากผ่านไปประมาณชั่วโมง คีรันและอัสตราสามารถเห็นชายหาดที่อยู่ใกล้ๆ เขาใช้แรงทั้งหมดเพื่อว่ายน้ำไปยังชายหาดที่มีลมสงบกว่า เมื่อถึงที่นั่น เขาช่วยอัสตราขึ้นจากน้ำและพวกเขาก็หอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า
“ข้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน” อัสตราพูดด้วยเสียงอ่อนแอ ขณะนั่งอยู่บนชายหาด
“ข้าก็เช่นกัน แต่เรายังปลอดภัย” คีรันตอบ “ข้าจะต้องพาท่านกลับไปยังปราสาท”
เมื่อคีรันมองไปที่ทะเล เขาสังเกตเห็นว่าคลื่นเริ่มสงบลง และเขาเริ่มตั้งสติได้ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่แน่นแฟ้นกับอัสตรา ในช่วงเวลาที่เขาเกือบจะสูญเสียเธอ เขาได้ตระหนักว่าเธอคือสิ่งที่เขารักมากที่สุด
“ข้าขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น” คีรันพูดขึ้น “ข้าทำให้ท่านตกอยู่ในอันตราย”
“ไม่เป็นไร” อัสตราตอบ “สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของท่าน เราต้องพยายามทำให้ดีขึ้น”
คีรันตัดสินใจว่าเขาจะต้องพาอัสตรากลับไปยังปราสาทในสภาพที่ดีที่สุด เขาเริ่มสำรวจพื้นที่รอบๆ ชายหาดเพื่อหาสิ่งที่สามารถใช้ทำเรือกลับไป
“เราต้องสร้างเรือเพื่อกลับไป” คีรันพูด
“ข้าจะช่วยท่าน” อัสตราตอบด้วยความมุ่งมั่น ขณะที่เธอเริ่มมองหาสิ่งของที่สามารถใช้ได้
พวกเขาใช้เวลาหลายชั่วโมงในการรวบรวมวัสดุจากชายหาด และคีรันได้ใช้ความสามารถในการทำงานไม้สร้างเรือใหม่ ขณะที่เขาทำงาน เขาสังเกตเห็นอัสตราทำงานอย่างหนักเคียงข้างเขา
“ท่านมีความสามารถในการสร้างสิ่งต่าง ๆ ที่น่าทึ่ง” อัสตราพูดในขณะที่ช่วยจับไม้
“ข้าแค่ต้องการให้เรากลับไปอย่างปลอดภัย” คีรันตอบ “และพิสูจน์ว่าข้าสามารถทำอะไรได้เพื่อท่าน”
ในที่สุด พวกเขาก็สร้างเรือเล็กๆ ที่พอจะใช้งานได้ในเวลาสั้น ๆ และเมื่อมันเสร็จสมบูรณ์ คีรันและอัสตราก็ได้ออกไปในทะเลอีกครั้ง
“มันเป็นการเดินทางที่ยากลำบาก แต่เราก็ทำได้” คีรันพูดด้วยความภาคภูมิใจขณะที่พวกเขาล่องเรือกลับไปยังปราสาท
ขณะที่พวกเขาล่องเรือ คีรันรู้สึกถึงความกล้าหาญและความรักที่มีต่ออัสตรา และในที่สุดเขาก็มั่นใจว่าความรักที่เขามีให้กับเธอจะต้องชนะทุกสิ่ง แม้จะมีอุปสรรคมากมายที่รออยู่ในอนาคต
เมื่อถึงปราสาท อัสตรากล่าว “ข้าจะไม่มีวันลืมช่วงเวลานี้ ข้ารู้สึกว่าเรายิ่งใกล้ชิดกันมากขึ้น”
คีรันยิ้ม “ข้าก็เช่นกัน ข้าจะทำให้แน่ใจว่าข้าจะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ”
ทว่าความรักและความผูกพันนี้ยังคงถูกทดสอบอย่างหนัก เพราะชะตากรรมของพวกเขายังไม่แน่นอน และอุปสรรคใหม่ๆ กำลังจะเข้ามาท้าทายความรักของทั้งคู่
หลังจากกลับมาถึงปราสาท อัสตราก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากครอบครัวและประชาชน แต่ในความสบายใจนั้นกลับซ่อนเร้นความตึงเครียด เมื่อเจ้าชายที่มีชื่อเสียงจากอาณาจักรใกล้เคียงได้เดินทางมาเพื่อขอหมั้นกับเธอ
“เจ้าหญิงอัสตรา ข้ามาเพื่อเสนอการแต่งงาน” เจ้าชายกล่าวด้วยความมั่นใจ ขณะที่ทุกคนในงานหมั้นตั้งใจฟัง
คีรันรู้สึกหัวใจของเขาหยุดเต้นเมื่อได้ยินคำนี้ เขาเฝ้ามองเจ้าหญิงซึ่งยืนอยู่ข้างๆ เจ้าชาย โดยรู้สึกว่าความหวังของเขากำลังจะดับไป
“ข้าต้องคิดก่อน” อัสตราตอบ ด้วยเสียงที่เธอพยายามซ่อนอารมณ์ แต่คีรันสัมผัสได้ถึงความลังเลในน้ำเสียงของเธอ
ในงานเลี้ยงอาหารค่ำ คีรันตัดสินใจที่จะพูดคุยกับอัสตรา “เจ้าหญิง ข้าได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น ข้าขอให้ท่านคิดให้ดี”
“ข้าไม่รู้ว่าข้าควรทำอย่างไร” อัสตรากล่าวด้วยความกังวล “เจ้าชายมีทุกอย่างที่ข้าสามารถฝันถึง แต่… ข้าไม่สามารถลืมท่านได้”
“ท่านมีสิทธิ์ที่จะเลือกเส้นทางของตนเอง” คีรันกล่าวด้วยความเศร้า “หากท่านรู้สึกว่าท่านควรจะไปกับเจ้าชาย ข้าจะเคารพการตัดสินใจของท่าน”
อัสตราหยุดหายใจ “ทำไมท่านพูดเช่นนี้? ข้ารักท่าน”
“แต่ความรักนั้นไม่สามารถเอาชนะทุกอย่างได้” คีรันพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้า “หากท่านเลือกเส้นทางที่แตกต่าง ข้าจะเข้าใจ”
เขาหันหลังไปเพื่อไม่ให้เห็นน้ำตาที่รินไหลลงบนแก้มของเขา ในใจเขาตระหนักดีว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับความรักที่ไม่อาจเอาชนะได้ หากเขาเป็นเพียงชาวประมงธรรมดา จะไม่มีวันมีโอกาสอยู่เคียงข้างเจ้าหญิงอย่างแท้จริง
แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจแค่ไหน ความรักที่เขามีต่ออัสตราก็ทำให้เขาไม่สามารถปล่อยเธอไปได้ง่ายๆ
“ข้าจะรอจนกว่าท่านจะตัดสินใจ” เขาพูดในที่สุด
คีรันรู้ว่าการตัดสินใจในครั้งนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตของเขา ทั้งในเรื่องความรักและอนาคตของเขา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
