ผู้เดินมรรคนี้เอง เป็นผู้อยู่ในมัชฌิมาปฏิปทา สามารถฝึกเจริญสติสร้างสมภาวนามัยได้ เมื่อมีการเจริญจิตใจ สดับธรรมอยู่เนืองๆ พิจารณาธรรมะอยู่บ่อยครั้ง จนคล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดอย่างดีด้วยทิฏฐิอันถูกต้องตรงตามสัมมัตตะนิยาม คือระบบแห่งความถูกต้อง พ้นไปจากสมมติบัญญัติ ยามสิ้นชีวิตก็มีสิทธิ์ได้ไปเกิดเป็นอริยบุคคล เช่น โสดาบัน เป็นต้น (อริยบุคคลตั้งแต่โสดาบันจะตายไปเกิดแต่สุคติเท่านั้น) ทีนี้แหละคุณก็จะเข้าสู่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้