11 ต.ค. เวลา 10:02 • นิยาย เรื่องสั้น

กวางกับหนูเป็นเพื่อนรักกัน มักจะไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ตลอด

ในแต่ละวันหนูจะนั่งไปบนหลังกวาง พอเจอแหล่งอาหารก็แยกย้ายกันไปกิน แล้วมานอนหลับข้างๆ กัน ทั้งสองอยู่ร่วมกันอย่างดี
จนมีสัตว์ขี้อิจฉามาเป่าหูกวาง
บอกว่ากวางโง่ที่ปล่อยให้หนูเอาเปรียบ
เป็นเหมือนคนรับใช้ที่ต้องพาหนูไปกินอาหารทุกวัน แล้วยังต้องพากลับมานอน ทั้งๆ ที่หนูไม่มีประโยชน์อะไรกับกวางเลย มีแต่หนูฝ่ายเดียวที่ได้ประโยชน์จากกวาง
จากคำว่าร้ายที่ได้ยินผ่านหูทุกวัน ทำให้กวางเริ่มคล้อยตาม
วันหนึ่งหนูนั่งไปบนหลังกวางเหมือนเคย แต่เผลอหลับจนเกือบหล่นลงมา จึงรีบงับไปที่หางกวางเพื่อไม่ให้ตัวเองตกถึงพื้น
กวางเจ็บเลยด่าหนูไปว่า "ไม่มีประโยชน์แล้วยังมีโทษอีก ไม่เคยช่วยอะไรแล้วยังมากัดทำไม"
หนูเสียใจมาก รีบขอโทษกวางเป็นการใหญ่
กวางที่เริ่มเกลียดหนูจากคำยุ จึงด่าไปอีก
"หนูที่ทำได้แต่กัดๆๆ ทั้งวันจะไปทำประโยชน์อะไรได้ เป็นเพื่อนกันไปก็เสียเวลาชีวิตเปล่าๆ"
พูดจบกวางก็เดินจากไป
หนูพยายามวิ่งตามแต่ก็ไม่ทัน มันได้แต่มองภาพกวางเดินจากไป แล้วก็จมอยู่ในความเสียใจที่ไม่สามารถทำประโยชน์อะไรให้กวางได้เลย
หลังจากวันนั้น หนูได้แต่แอบมองกวางอยู่ไกลๆ
ส่วนกวางก็ไปจับกลุ่มอยู่กับสัตว์ตัวอื่นๆ เที่ยวเล่นกินนอนไปด้วยกัน
จนวันหนึ่งเสือโคร่งหิวโหยบุกเข้ามากลางป่า เห็นกวางและเพื่อนๆ ยืนกินน้ำกันอยู่ จึงบุกเข้าจู่โจม
สัตว์ทุกตัวต่างตกใจกลัว รีบวิ่งหนีสุดชีวิต ทั้งวิ่งชนกัน ทั้งเหยียบกัน จนกวางล้มลง
เสือเห็นจังหวะนั้นจึงรีบกระโจนใส่
กวางกัดฟันลุกขึ้นมาและกระโดดออกไปเต็มแรง ก่อนจะวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต
เสือโคร่งเองก็วิ่งตามอย่างไม่ลดละ
กวางเตลิดหนีเข้าไปในดงป่ารกชัฏ จนร่างกายถูกกิ่งไม้บาดเป็นแผลเต็มตัว
แต่ก็ทำให้มันรอดจากเสือโคร่งมาได้ เพราะเสือไม่สามารถมุดเข้ามา
สุดท้ายเสือก็เดินจากไป
แต่กวางกลับถูกเถาวัลย์และกิ่งไม้เกี่ยวพันมัดอยู่ทั้งตัวจนขยับไม่ได้ มันพยายามสุดแรงแต่ก็ไม่สามารถออกมาได้
จนมันเริ่มท้อและคิดว่าถึงไม่โดนเสือกิน ก็คงตายเพราะหิวอยู่ที่นี่แน่ๆ
แต่แล้วมันก็ได้ยินเสียง จี๊ดๆ ที่คุ้นเคย
หนูพยายามใช้ฟันของมันกัดเถาวัลย์จนขาด ทีละเส้นๆ
บางอันที่เป็นกิ่งไม้แข็ง มันก็พยายามกัดอย่างไม่ย่อท้อ
จนถึงกลางคืน หนูก็วิ่งจากไป และกลับมาพร้อมกับกองหญ้าและหน่อพืชอ่อนๆ ให้กวางกินเป็นอาหาร
กวางค่อยๆ กินอาหารกองนั้นอย่างตื้นตันใจ
ส่วนหนูก็กลับมาแทะกิ่งไม้และเถาวัลย์ที่พันตัวกวางออกจนหมด
แม้ว่าที่เหงือกของมันจะมีเลือดซึมออกมาบ้าง
แต่มันก็ยังกัดกิ่งไม้ให้ขาดเพื่อเป็นเส้นทางให้กวางเดินออกมาได้
กวางเดินออกมาตามเส้นทางที่หนูกัดแทะอย่างเงียบๆ
ส่วนในใจนั้นนึกขอบคุณหนูที่ตั้งใจช่วยมันอย่างเต็มที่
และได้ตระหนักถึงคุณค่าของหนูที่ปรากฏออกมาเมื่ออยู่ถูกที่ถูกเวลา
โฆษณา