ตำนานด้ายแดงมีรากฐานทางประวัติศาสตร์ที่ลึกซึ้งในวรรณคดีจีน โดยมีการอ้างถึง ที่สามารถสืบย้อนไปยังตำราโบราณได้ การกล่าวถึงแนวคิดด้ายแดงครั้งแรก ปรากฏในงานเขียนของราชวงศ์ถัง โดยเฉพาะในเรื่องราวที่กล่าวถึงความเชื่อมโยงอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างเทพและเรื่องรางของมนุษย์ที่ถูกผูกโยงเข้าด้วยกัน มีการอ้างอิงที่มีชื่อเสียงที่สุดจากตำราคลาสสิกเรื่อง The Book of Songs ซึ่งกล่าวถึงด้ายที่ร้อยคนรักเข้าด้วยกัน
: Book of Song (หรือที่เรียกอีกอย่างว่า Shijing หรือ Shih-ching ในภาษาจีน) หรือเรียกสั้นๆ ว่า Odes หรือ Poetry (詩; Shī) เป็นบทกวีจีนที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ประกอบด้วยผลงาน 305 ชิ้น มีอายุตั้งแต่ศตวรรษที่ 11 ถึงศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล