Blockdit Logo (Mobile)
siri
•
13 ต.ค. เวลา 14:50 • ความคิดเห็น
ทำไมคนเราจึงรับไม่ค่อยได้เมื่อเกิดเหตุร้ายหรือเคราะห์กรรม มักบ่นหรือตีโพยตีพาย เช่น ทำไมถึงเกิดขึ้นกับฉัน ทำไมฉันซวยอย่างนี้ ชาติก่อนฉันทำกรรมอะไรไว้ เป็นต้น ?
คำถามได้สอบถามถึงเรื่องเหตุร้าย,หรือเคราะห์กรรมแบบรวมๆ นะครับ
แต่ผมขอตอบแบบเฉพาะเจาะจงลงไปในเรื่องของเคราะห์กรรมทางสรีระเท่านั้น
ซึ่งสามารถใช้เป็นตัวแทนของคำตอบทั้งหมดได้เช่นเดียวกัน
ส่วนการกล่าวโทษ "ชาติก่อน" เกิดจากการที่เขาได้เข้าไปเชื่อถือ
เรื่องราวในศาสนาพราหมณ์ ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกของสังคมไทย
*คีย์เวิร์ดคือคำว่า "ผู้ไม่ได้สดับ"
จึงจำเป็นต้องหาคำตอบต่อไปว่า สดับในเรื่องอะไร? ซึ่งจะได้คำคอบคือ
*สดับในอริยสัจ 4 นั่นเองครับ
ลองอ่านดูนะครับ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค
ปาตาลสูตร
[๓๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว ย่อมพูดอย่างนี้ว่า ในมหาสมุทรมีบาดาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว ย่อมพูดวาจาอันไม่มี, ไม่ปรากฏอย่างนี้ว่า ในมหาสมุทรมีบาดาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คำว่า "บาดาล" นี้เป็นชื่อของทุกขเวทนาที่เป็นไปในสรีระแล ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับถูกทุกขเวทนา อันเป็นไปในสรีระถูกต้องแล้ว ย่อมเศร้าโศก ลำบาก ร่ำไร ทุบอกคร่ำครวญ ย่อมถึงความงมงาย
ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับนี้ เรากล่าวว่า
*ไม่ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย
ส่วนอริยสาวกผู้สดับแล้ว ถูกทุกขเวทนาอันเป็นไปในสรีระถูกต้อง ย่อมไม่เศร้าโศก ไม่ลำบาก ไม่ร่ำไร ไม่ทุบอกคร่ำครวญ ย่อมไม่ถึงความงมงาย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้สดับแล้วนี้ เรากล่าวว่า
*ย่อมปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งถึงอีกด้วย ฯ
[๓๖๖] นรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไปในสรีระ เครื่องนำชีวิตเสีย บังเกิดขึ้น ถูกต้องแล้ว อดกลั้นไม่ได้
ย่อมหวั่นไหว เป็นผู้ทุรพล กำลังน้อย ย่อมคร่ำครวญ ร่ำไร
*นรชนนั้น ย่อมไม่ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย
ส่วนนรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไปในสรีระ เครื่องนำชีวิตเสีย บังเกิดขึ้น ถูกต้อง อดกลั้นไว้ได้ ย่อมไม่หวั่นไหว
*นรชนนั้นแล ย่อมปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งถึงอีกด้วย
จบสูตรที่ ๔
โฆษณา