เดี๋ยว!! พ่อแม่รู้ได้ไงก่อนว่าลูกจะเสียใจเสียเวลาแน่ๆ
ลูกจะมีแฟนตอนไหน หรือแฟนเป็นเพศไหน พ่อแม่หยั่งรู้ได้ไงว่า คนนี้ใช่หรือไม่ใช่ จะมีแฟนตอนนี้กับรอให้เรียนจบ เอาอะไรมารับประกันว่าจะคบกันรอด-ไม่รอด เป็นเรื่องของเขาล้วนๆค่ะ ∴ แนะนำพ่อแม่ปู่ย่าตายายเถิด ให้ท่านอยู่เฉยๆเถิด ปล่อยให้ลูกหลานเรียนรู้เองเถิด ให้เขารับผิด-รับชอบในสิ่งที่ตนเลือก
ถ้าเขาแฮปปี้มีความสุข ก็ร่วมยินดีกับเขา
ถ้าเขาผิดหวังเสียใจ พ่อแม่ก็ทำไหล่ให้ว่าง ให้ลูกมาซบ
ถ้าพลาดพลั้ง เขาก็ต้องแก้ไข
ถ้าล้ม เขาก็ต้องลุกเอง
หน้าที่ของพ่อแม่คือช่วยประคองและอยู่เคียงข้างเขาในตอนที่อะไรๆอาจจะไม่เป็นไปตามที่คิดฝัน ให้กำลังใจเขาในตอนที่เขากำลังรับมือกับมัน ไม่ใช่ปกป้องจนเกินเหตุ ปิดกั้นโอกาสที่เขาจะเรียนรู้และเติบโต หรือลงไปแก้ปัญหาให้เขาทุกเรื่อง
อย่าพรากโอกาสเหล่านั้นไปจากลูกด้วยเพราะเหตุผลของฝั่งพ่อแม่ อย่าเอาความหวังดีหรือประสบการณ์ชีวิตของพ่อแม่มาอ้าง คำแนะนำที่มาจากความกลัว ไม่ใช่คำแนะนำที่ดีหรอกค่ะ
ความคิดความเชื่อใดๆที่หล่อหลอมจนกลายมาเป็นตัวของพ่อแม่อย่างในทุกวันนี้ ควรเปิดโอกาสให้ลูกได้เลือกเองว่าจะคิดอย่างไร ทำอะไร หรือไปทางไหน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
