14 ต.ค. เวลา 17:53 • ความคิดเห็น
ความเศร้าชนิดนึงที่
แย่ไปกว่าความเศร้าคือ
ความเศร้าทีมิอาจเยียวยา
คนหน้าเศร้าๆที่พลาดผิดหวัง
เพราะหวังผิด หวังมากมากหวัง
ก็ผิดหวังมาก
คงได้แต่ใช้คำเปิ่นธรรมดาว่า
“ไม่เป็นไรนะ”แม้จะอยากบอกเธอ
คนนั้นแทบบ้าว่า”ให้ฉันร้องไห้
แทนเธอก่ะแล้วกัน”
ท้ายสุดก็เป็นไปไม่ได้
นั่งมองเธอฟูมฟายอยู่ใกล้ๆ
จนเธอคล้อยคลายหลับฝัน
ส่วนฉันปล่อยวางเรื่องราวลง
ไปพร้อมๆกัน พรุ่งนี้ พรุ่งนี้แล้วกัน
ค่อยเขียน”หวังใหม่”ที่ใจเธอเฝ้ารอ
นอนเต๊อะ ดึกอีกแล้ว
โฆษณา