ตอนที่ 17 Golden Land
ณ Golden land
โบว์กำลังปลูกต้นไม้ต้นหนึ่ง
เธอปักกิ่งไม้ลงไปเพื่อให้ต้นไม้เติบโต
เธอมองไปยังต้นไม้ก่อนจะคิดอะไรบางอย่างออก
“Hi!!!”
เซียสเทียนกล่าวทักทาย
”เซียสเทียน!!!“
โบว์ยิ้มทักทาย
“ว้าวว ต้นไม้พวกนี้กว่าจะเติบโตได้
ต้องใช้เวลานานเนอะ ว่าม้ะ?”
เซียสเทียนยิ้มเบาๆ
“ใช่ กว่าต้นไม้ต้นหนึ่งจะเติบโตขึ้นมาได้
ต้องใช้เวลาและการดูแลเอาใจใส่
กำลังคิดอะไรบางอย่าง มันคล้ายๆกันนะ”
โบว์พยักหน้าเบาๆ
“เรื่องอะไรล่ะ”
เซียสเทียนยิ้ม
“เรื่องความฝันในการเป็นศิลปิน
โบว์เคยตั้งจิตอธิฐานว่าถ้าเกิดมาเพื่อเป็นศิลปิน
เกิดมาเพื่อเป็นดาว ขอให้มีปาฏิหาริย์เข้ามาช่วย
เพื่อเป็นการยืนยันกับเส้นทางนี้ว่ามาถูกทางแล้ว
ในตอนนั้นแทบไม่เหลือเงินด้วยซ้ำ
แต่กลับได้เงินก้อนจากล็อตเตอร์รี่มา
ได้เงินก้อนมาทำตามความฝัน แต่….“
โบว์เริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง
”แต่อะไร“
เซียสเทียนรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร
”แต่โบว์ก็ได้เข้ามาเส้นทางตื่นรู้ ค้นหาตัวตน
หลังจากตั้งจิตอธิฐานตั้งแต่วันนั้น
ตอนแรกโบว์ไม่เข้าใจว่าเส้นทางการเป็นศิลปิน
เกี่ยวข้องอะไรกับเส้นทางจิตวิญญาณและการตื่นรู้
แต่พอเห็นต้นไม้พวกนี้ จริงสิ โบว์จะต้องเลี้ยงเงิน
ให้เหมือนการปลูกต้นไม้พวกนี้ ถึงจะสามารถ
ทำตามความฝันให้เกิดขึ้นจริงได้ด้วยตัวเอง“
โบว์พยักหน้าเบาๆ
”เลี้ยงเงิน?“
เซียสเทียนยิ้ม
”ใช่ ว่าแต่จะเลี้ยงเงินยังไงให้เหมือนต้นไม้พวกนี้ได้นะ“
โบว์นั่งลงบนเก้าอี้ในสวนก่อนจะคิดหาวิธีการ
”ไม่รู้สิ เดี๋ยวเธอจะได้ค้นพบวิธีการเองล่ะมั้ง“
เซียสเทียนอมยิ้ม
“ที่นี่น่าสนใจมาก มันต้องมีอะไรสักอย่างที่นี่แน่ๆ”
ริชชี่มองไปยัง Golden land ก่อนจะเดินเข้าไป
เธอมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังอยู่บนเก้าอี้ในสวน
“คนนั้นคือใครกัน”
ริชชี่มองไปยังโบว์เธอมองอยู่ห่างๆอยู่สักพัก
“ลูกของแม่ แม่ขอให้ลูกค้นพบตัวตนที่แท้จริงของลูก
ขอให้ลูกรู้ว่า ลูกเป็นใคร”
ไกอาส่งเสียงขึ้นมาจากพื้นดินเป็นสายลมพัดโชย
สายลมไอเย็นพัดลมโดนหน้าโบว์ด้วยความสดชื่น
“พร้อมแล้ว”
แอลวี่พยักหน้าให้เอมมี่
“ร่างใหม่พร้อมส่งไปได้!!!!”
เอมมี่กดสั่งร่างในทางกายภาพของเธอ
ให้บังเอิญเจอโบว์เพื่อทำภารกิจนักรบแสง
“หลงทางมาที่ได้ไง วนมาหลายรอบแล้วนะ”
น้ำ (เอมมี่) ขับรถหลงทางมายัง Golden Land
“เอ๊ะ!!! น้ำที่นั่นน่าจะมีคนอยู่นะ“
ตาล (แอลวี่) ชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง
”เค้าน่าจะให้ความช่วยเหลือพวกเราได้นะ“
น้ำพยักหน้าก่อนจะขับรถเข้าไปในดินแดนแห่งทองคำ
ริชชี่ใช้ฝ่ามือเปิดภาพอนาคตพื้นที่แห่งนี้
”ที่นี่จะกลายเป็นรีสอร์ตชื่อดังในอนาคต
เข้าใจแล้วล่ะ ดินแดนแห่งทองคำ“
ริชชี่พยักหน้าเบาๆเธอยังคงยืนดูอยู่เงียบๆ
”พอจะรู้ทางออกไปถนนใหญ่บ้างไหมคะ
คือว่าขับวนไปมาตรงนี้มานานแล้วค่ะ“
ตาลเดินเข้าถามโบว์ด้วยความเป็นมิตร
”อย่าบอกนะ ว่าหลงเข้ามาที่นี่“
โบว์คิดว่าพวกเธอหลงมาเข้าแน่ๆ
”ใช่ ทำไมหรอ“
น้ำสงสัยโบว์เล็กน้อย
”ก็ถ้าพวกเธอหลงเข้ามาที่นี่ได้
พวกเธอก็ไม่ใช่มนุษย์น่ะที่นี่สิ Golden Land
เป็นโฮโลแกรมทับซ้อนของเราเองนะ
คนที่จะหลงเข้ามาใน Golden Land นี้ได้
จะต้องมีอำนาจทางจิตวิญญาณ“
โบว์ยิ้มเหมือนรู้ว่าพวกเธอทั้งสองไม่ใช่มนุษย์ที่นี่
”โอเค ยอมบอกความจริงก็ได้“
น้ำพยักหน้าเบาๆ
”พวกเรามีภารกิจนักรบแสงร่วมกับเธอ“
ตาลพูดตรงๆแบบไม่อ้อนค้อม
”ภารกิจนักรบแสง แล้ว…. ต้องรบกับใครบ้างล่ะ“
โบว์ยิ้มนิ่งๆ
”ไม่ๆๆ ภารกิจนักรบแสง ไม่ได้มาเพื่อออกรบ
โดยใช้อาวุธทำลายล้างแบบที่เธอคิด“
ตาลหัวเราะเบาๆ
”แล้วใช้อะไรรบล่ะ ถ้าไม่ใช้อาวุธ“
โบว์สงสัยเล็กน้อย
”อาวุธของพวกเรา คือ ความรักบริสุทธิ์
พวกเรามีอาวุธคือความรัก“
น้ำยิ้ม
”อาวุธคือความรักบริสุทธิ์อย่างนั้นหรอ“
โบว์หัวเราะเล็กน้อย
”ทำไมล่ะ“
ตาลรู้สึกว่าโบว์กำลังไม่เข้าใจ
”เราก็เคยเชื่อแบบนั้นมาก่อน แต่สุดท้าย
ความรักบริสุทธิ์อาจจะสร้างความเจ็บปวดให้เราก็ได้นะ“
โบว์พูดตามความจริง
”แค่ปัญหาเล็กน้อย หรือความมืดมิดในช่วงบททดสอบ
ถ้าเธอไม่ยึดความเจ็บปวดไว้เอง
ก็ไม่เห็นจะส่งผลกระทบอะไรต่อพวกเราหนิ“
น้ำพูดด้วยความจริงอีกมุม
”พวกเธอจะบอกว่าเรายึดติดกับความเจ็บปวด
ก็เลยทำให้เราไม่เชื่อในความรักบริสุทธิ์อย่างนั้นหรอ“
โบว์เริ่มเข้าใจ
”ใช่ คนที่ทำให้เธอเจ็บปวดทุกข์ทรมานได้มากที่สุด
ไม่ใช่คนอื่นหรอกนะ แต่เป็นตัวเธอเองต่างหาก
ถ้าเธอไม่ยึดความเจ็บปวดนั้นไว้เอง เธอก็จะไม่เจ็บปวด“
ตาลยิ้ม
”โอเค ถ้ามองในมุมแบบที่พวกเธอว่า
ก็ถูกต้องและเป็นเรื่องจริงเหมือนกัน“
โบว์พยักหน้าเบาๆ
”นักรบแสงไม่กลัวความมืด ไม่กลัวความเจ็บปวด
และไม่กลัวความทุกข์ สิ่งลบๆพวกนั้นไม่มีผลกระทบ
หรือส่งผลอะไรต่อเป้าหมายการเป็นแสงสว่าง“
ตาลพูดต่อ
”ทำไมเราถึงรู้สึกสนิทและคุ้นเคยกับพวกเธอ
ทั้งๆที่พวกเราพึ่งรู้จักกัน“
โบว์พูดตามความรู้สึกจริงๆของเธอ
”เธอมีอำนาจทางจิตวิญญาณ เธอก็ต้องรู้สิว่าเพราะอะไร“
น้ำยิ้มเบาๆ
”มีอำนาจทางจิตวิญญาณไม่ได้หมายความว่า
จะรู้ทุกเรื่องสักหน่อย หลายๆเรื่องก็ไม่รู้หรอกนะ“
โบว์หัวเราะเล็กน้อย
”งั้นก็ปล่อยไว้ให้เธอตามคำตอบเองแล้วกันนะ“
ตาลหัวเราะ
”คงต้องเป็นอย่างนั้น“
โบว์ยิ้มงงๆ
”ฮัลโหลเม เจอดินแดนแห่งทองคำแล้ว“
ริชชี่โทรหาเพื่อนของเธอ
”จริงหรอ? งั้นดีเลย“
เสียงโทรศัพท์ตอบกลับ
“พวกเธอเข้ามาในระบบดินแดนแห่งทองคำนี้ได้ยังไง?”
เซียสเทียนปรากฏตัวต่อหน้าริชชี่
“ไม่ว่าระบบจะถูกซ่อนอยู่ที่ไหนพวกเราก็หาเจอ”
ริชชี่ยิ้มกวนๆ
“พึ่งรู้ว่าลูกสาวผู้คลุมทองคำมีอำนาจขนาดนี้”
เซียสเทียนพูดตามความจริง
“ก็ที่นี่มีทองคำก็ต้องมาหาทองคำน่ะสิ”
ริชชี่ยักคิ้วกวนๆ
“เสียใจด้วยนะ ดาวนี้จะถูกปลดปล่อยเป็นอิสระภาพ
พวกเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะครอบครองทุกอย่างอีกแล้ว”
เซียสเทียนพูดความจริง
“เรามาเพื่อหยุดอำนาจเก่า”
ริชชี่ยิ้ม
“พวกเราจะเชื่อเธอได้ยังไง”
เซียสเทียนทำหน้านิ่ง
“พวกเธอก็รู้หนิว่าใครมีอำนาจสูงสุด
ในการครอบครองดาวเคราะห์ดวงนี้”
ริชชี่ยิ้มนิ่ง
“ใช่ พวกเรารู้ แต่…..”
เซียสเทียนส่ายหน้า
“แต่….”
ริชชี่ทำหน้าสงสัย
“แต่พวกเค้าไม่ยอมสูญเสียอำนาจของตัวเองไงล่ะ”
เซียสเทียนพูดความจริง
“ดาเนสเวีย (ลูกคนสุดท้องของเผ่าพันธุ์ดรากอนเนี่ยน)
ก็ไม่ได้อำนาจถึงจะเป็นลูกสาวของท่านเมอร์กี้
(ดรากอนเนี่ยน)ก็เถอะ ที่สำคัญร่างของดาเนสเวีย
โดนขังอยู่ในหลุมดำ ไม่มีใครช่วยเหลือเธอได้”
ริชชี่พูดความจริง
“เธอบอกพวกเราทำไม?”
เซียสเทียนสงสัยว่าเธอจะทำอะไรกันแน่
“ร่าง Avatar ของดรากอนเนี่ยนมีอยู่มากมาย
ในระบบดาวดวงนี้ เธอมีวิธีหยุดเค้าได้หรอ”
ริชชี่ทำหน้านิ่งๆ
“มีสิ”
เซียสเทียนยิ้มกวนๆ
“ด้วยวิธีไหนล่ะ”
ริชชี่อยากรู้
“แล้วทำไมพวกเราจะต้องบอกเธอด้วยล่ะ”
เซียสเทียนยิ้ม
“ก็ได้ พวกเธอคงจะไม่ไว้ใจ”
ริชชี่เดินหนีออกจาก Golden Land
มีนาเดินทะลุมิติเข้ามาในระบบโฮโลแกรม
Golden Land ก่อนจะเดินเข้าไปหาผู้หญิง
ที่กำลังสนทนากันอยู่ตรงซุ้มเก้าอี้ต้อนรับแขก
“ดอกกุหลาบขาว โรส!!!”
มีนามองซุ้มกุหลาบขาวถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
“คุณมีนา!!! ฉันพึ่งฝันเห็นคุณเมื่อคืนนี้”
มองไปยังผู้หญิงตรงหน้า
“จำเหตุการณ์นี้ได้ไหม”
มีนาใช้ฝ่ามือเรียกภาพโฮโลแกรม
ฉายเรื่องราวเหตุการณ์สำคัญ
“คุณยายแบล็คกี้!!!“
โบว์มองผู้หญิงผ้าคลุมดำในมือของเธอ
ถืออีกาสีดำ อีกาสีดำคอยตามสืบข่าวเธอมาตลอด
”การสวดมนต์ กราบไหว้รูปปั้น
ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นแนวทางของมืด“
โบว์ทำภารกิจของเธอในช่องทางของเธอ
ทุกช่วงเวลา 5 - 6 โมงเย็น
เธอต้องโดนไฟเหมือนแท่งเหล็ก
สอดเข้าไปในบริเวณจักระที่ 6
ไฟลมร้อนและการเผาไหม้ทำให้เธอ
ทุกข์ทรมานบริเวณจักระที่ 6
แต่เธอยังคงทำงานต่อไป
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
โบว์เดินไปในร้านสะดวกซื้อชื่อดัง
เตาไมโครเวฟกำลังดูดหัวของเธอเข้าไปในเตา
เธอได้กลิ่นเหม็นไหม้เหล็กจนไม่สามารถ
ทนในร้านสะดวกซื้อนั้นได้อีกต่อไป
ขากลับบ้านโบว์เดินผ่านรูปปั้นขนาดใหญ่
มีผู้คนมากมายกำลังทำการจุดธุปกราบไหว้
แต่ทันใดนั้นคลื่นเดิมเหมือนในเตาไมโครเวฟ
ดูดหัวเธอเข้าไปใกล้รูปปั้นอีกครั้ง
โบว์ตกใจมาก เธอรีบเดินหนีรูปปั้นอย่างรวดเร็ว
รอยเผาไหม้จี้หินสะเก็ดไหม้ดำๆอยู่รอบๆ
โบว์ตกใจมาก มันเกิดขึ้นได้ยังไง
เธอต้องทนเจอเหตุการณ์ทรมานจากผู้ไม่เห็นด้วย
“นี่คือเหตุการณ์เมื่อเดือน มีนา ที่ผ่านมา
เธอจะเก็บความเจ็บปวดนี้ไว้คนเดียวหรอ
ออกมาเปิดเผยความจริงที่เกิดขึ้นสิ
มีฝ่ายแสงอีกมากที่รอช่วยเหลือเธออยู่นะ
การใช้เทคโนโลยีทรมานร่างกาย
เธอไม่ได้โดนเป็นคนแรกหรอกนะ
ออกมาพูดความจริง เหตุการณ์ตรงนี้
สามารถช่วยเหลือเพื่อนแสงคนอื่น
ให้มีวิธีผ่านมันไปได้ ยังมีอีกมากนะ
ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม
เธอสามารถเปิดเผยมันได้
ถ้าเธอเชื่อมั่นในบีอิ้งฝ่ายแสงจริง”
มีนาใช้ฝ่ามือเก็บจอภาพฉายโฮโลแกรม
“คุณรู้ได้ยังไงว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
โบว์สงสัยว่าคุณมีนาเอาภาพอดีตของเธอมาได้ยังไง
“ทุกอย่างที่ทุกบีอิ้งทำถูกบันทึกไว้ทั้งหมด
ถ้ามันคือความจริง อย่ากลัวที่จะพูดความจริง”
มีนายิ้ม
“มันคือความจริงแน่นอน และฉันเชื่อมาเสมอ
เชื่อมาตั้งแต่เด็กๆว่า ถ้าพูดความจริงด้วยใจบริสุทธิ์
จะมีบางสิ่งบางอย่างเข้ามาช่วยเหลือเราเสมอ
แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นมาตลอดชีวิตนี้”
โบว์ยิ้มดีใจ
“ถ้าอย่างนั้น พวกเรามาเริ่มภารกิจ
นักรบแห่งแสงสว่างกันเถอะ
เธอผ่านบททดสอบกับพลังงานมืดแล้วนะโบว์
พวกเรามาใช้พลังงานความรักบริสุทธิ์
สร้างดาวเทอร์ร่านี้กันเถอะ”
ตาลยิ้ม
“เทอร์ร่าหรอ ชื่อคล้ายๆกับร้านที่ไปเขียนนิยายเลยแฮะ”
โบว์สงสัย
“เทอร์ร่าก็คือดาวเคราะห์ไกอานี้แหละ”
น้ำหัวเราะเบาๆ
“ชื่อดาวที่คล้ายๆกับชื่อร้านที่เขียนนิยายอย่างนั้นหรอ
และยังมีสัญญลักษณ์ 99,999 บังเอิญจังเลยอ่ะ”
โบว์เริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง
“สักวันเธอจะเข้าใจ”
มีนายิ้ม
“แล้วชื่อของธิดาไกอาล่ะ มีใครพอจะรู้บ้างไหม”
โบว์สงสัย
“เทอร์เรส ชื่อจริงๆของธิดาไกอาคือ เทอร์เรส
หรือ เทียร่า เทอร์ร่า นั้นคือชื่อของเธอ”
ตาลพูดความจริง
“เทอร์เรส บังเอิญจังเลยอ่ะ เจอชื่อนี้บ่อยมากๆ
ช่วงนั้น ไปที่ไหนก็เจอแต่คำว่า เทอร์เรส”
โบว์รู้สึกปลดล็อกบางอย่าง
“เทอร์เรส ธิดา เทอร์ร่า ผู้อำนาจในการตัดสินใจ
บ้านที่แท้จริงของเธอก็คือ ที่นี่ เธอถึงได้อยากที่จะ
เอาระบบทาสนี้ออกไปไงล่ะ เธอไม่ต้องการ
เห็นบ้างตัวเองต้องมิดดำแบบนี้อีกแล้ว
เจ้าของบ้านตัวจริงคือ ธิดา ของไกอา”
น้ำเฉลย
“มิน่าล่ะ ถึงได้เห็นจอโฮโลแกรมฉาย
เป็นของไกอาขอบคุณที่ทำภารกิจ”
โบว์รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก
“เพราะฉะนั้นคนคนที่มำอำนาจสูงสุด
ในดาวเคราะห์โลกไม่ใช่พวกทรราช
แต่เป็น ธิดา เทอร์เรส ธิดาของไกอา”
ตาลยิ้ม
“แล้วจะใช้อำนาจจัดการกับทรราชได้ยังไง”
โบว์พร้อมต่อสู้
“อำนาจแห่งความรักบริสุทธิ์ อยู่ที่จิตสำนึกของไกอา
หาจิตสำนึกของไกอามีแต่ความรักบริสุทธิ์
ความมืดมิดจะเริ่มสั่นคลอนอำนาจลงทีละนิด
สิ่งที่เธอต้องทำมากที่สุดคือ
ยกระดับจิตสำนึกของธิดา เทอร์เรส
ให้มีแต่ความรักบริสุทธิ์ คิดถึงแต่ความรักบริสุทธิ์
เรียกความรักบริสุทธิ์กลับมาสู่หัวใจของไกอา”
มีนาแนะนำสิ่งที่โบว์ควรทำมากที่สุด
“ได้ หลังจากนี้ หัวใจของไกอา
จะกลับมามีความรักบริสุทธิ์อีกครั้งนึง
เพื่อยกระดับมิติของดาวเคราะห์ให้รอดพ้น
จะความมืดมิด เราพร้อมเป็นนักรบแสง
ใช้ความรักบริสุทธิ์ในการต่อสู้กับพลังงานมืด”
โบว์รู้สึกสบายใจขึ้นมากๆ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
