18 ต.ค. เวลา 04:01 • นิยาย เรื่องสั้น

เราอีกคน

หากวันหนึ่งเราได้พบกับตัวเราอีกคนที่เหมือนกันทุกอย่าง ทั้งหน้าตา ความคิด และพฤติกรรม สิ่งนี้อาจทำให้เรารู้สึกสับสนและมีคำถามในใจว่า "เราจะรักหรือเกลียดเขา?"
ในตอนแรก เราอาจรู้สึกสนุกที่ได้พบใครบางคนที่เข้าใจเราทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคิดเล็กๆ น้อยๆ หรือความฝันที่เราซ่อนไว้ เราอาจรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่จะมีเพื่อนสนิทที่ไม่ต้องพยายามอธิบายอะไรอีกต่อไป แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกนี้อาจเปลี่ยนแปลงไป
ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยความคล้ายคลึง
การที่มีคนอีกคนที่เหมือนเราเป๊ะทุกอย่างในตอนแรกอาจทำให้รู้สึกดี เราสามารถแบ่งปันทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย เหมือนมีกระจกสะท้อนตัวตนของเราเองกลับมา แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป การที่มีคนอีกคนที่เหมือนกันอาจกลายเป็นความอึดอัดใจแทน เราเริ่มเห็นข้อบกพร่องเล็กๆ ที่เราเคยละเลยในตัวเอง ปัญหาความเครียด ความกลัว หรือความไม่มั่นใจที่เคยซ่อนอยู่ลึกๆ กลับถูกสะท้อนอย่างชัดเจนจากอีกคนหนึ่ง
เราอาจเริ่มเห็นในอีกคนหนึ่งว่าเขาไม่พยายามแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่เราคิดว่าเราควรจะปรับปรุง เราเห็นความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ที่เราทำซ้ำไปซ้ำมา การที่ได้เห็นสิ่งเหล่านั้นชัดเจนในคนอื่นอาจทำให้เกิดความรำคาญ ความขัดแย้งในใจ และทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราอีกคนเป็นคนที่เรารับไม่ได้
การเผชิญหน้ากับตัวตนที่ไม่สมบูรณ์แบบ
ความจริงที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้คือไม่มีใครสมบูรณ์แบบ แม้ว่าอีกคนจะเหมือนเราแค่ไหนก็ตาม ความผิดพลาดและข้อเสียของเราก็ยังอยู่ และการที่มีคนอีกคนสะท้อนข้อบกพร่องเหล่านั้นกลับมาทำให้เราไม่สามารถหลีกหนีจากความเป็นจริงนี้ได้ เราอาจเริ่มรู้สึกไม่พอใจและกลายเป็นการเกลียดตัวเองในท้ายที่สุด
ความเกลียดที่สะท้อนจากตัวเอง
ความเกลียดที่เรารู้สึกต่ออีกคนจริงๆ แล้วอาจเป็นความเกลียดที่มาจากความไม่พอใจในตัวเอง เราอาจไม่ชอบสิ่งที่เราเห็นในตัวอีกคน เพราะมันคือสิ่งที่เราไม่อยากยอมรับในตัวเอง การที่เราไม่สามารถหนีจากความจริงนี้อาจทำให้เรารู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดความรู้สึกเกลียดเขา
การยอมรับตัวตน
แต่ในที่สุด หากเราตั้งคำถามกับตัวเองและกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความไม่สมบูรณ์แบบของเรา เราอาจเริ่มเข้าใจว่าการเกลียดอีกคนจริงๆ แล้วเป็นการเกลียดตัวเอง เมื่อเรายอมรับข้อผิดพลาดของเราเอง และเรียนรู้ที่จะรักตัวเองในสิ่งที่เราเป็น การเกลียดอีกคนก็จะค่อยๆ หายไป เราอาจมองเขาเป็นเหมือนตัวแทนของความเป็นจริงที่เราไม่สามารถหนีได้ แต่ก็เป็นเครื่องเตือนใจให้เรายอมรับตัวเองอย่างแท้จริง
บทสรุป
เราอาจรู้สึกเกลียดตัวเราอีกคนในบางช่วงเวลา เพราะเขาสะท้อนให้เห็นข้อบกพร่องและความไม่สมบูรณ์แบบของเรา แต่ในที่สุด ความเกลียดนั้นจะสลายไปเมื่อเรายอมรับและรักตัวเองในแบบที่เราเป็น การมีอีกคนที่เหมือนเราทุกอย่างอาจเป็นบทเรียนที่ทำให้เราได้รู้จักและเข้าใจตัวเองมากขึ้น
โฆษณา