18 ต.ค. เวลา 12:57 • ดนตรี เพลง

[รีวิวอัลบั้ม] Actress - Image Suthita >>> นักร้องเจ้าบทบาท

-จากนักร้องสายประกวดเวที The Voice สู่การเป็นศิลปินภายใต้สังกัดห้องเล็ก Smallroom ก็สามารถการันตีได้ว่า อิมมีความยูนีคบางอย่างที่ไม่ได้มาในแบบเสียงร้องเพียงอย่างเดียว เธอมีคาแรคเตอร์ที่ค่อนข้างเป็นสาวหัวก้าวหน้าพอสมควร สะท้อนได้จากผลงานยุคปล่อยซิงเกิ้ลเมื่อตอนที่เข้า Smallroom ตั้งแต่ปี 2018 ด้วยจำนวนซิงเกิ้ลเทียบเท่าอัลบั้มนึงเลย ไม่ว่าจะเป็น #ใจเย็น #ไม่มี #เข้าใจ #YourSong #ความฝัน #Film #BFF ก็มาด้วยแนวทางอินดี้ป็อป-อัลเทอร์เนทีฟไม่ซ้ำหน้าไม่ตายตัว
-พอเข้าสู่โหมดอัลบั้ม อิมเมจก็เล่นท้าทายแฟนเพลงด้วยกลยุทธ์ปล่อยเพลงเป็นอัลบั้มชนิดที่ไม่มีการรวบรวมซิงเกิ้ลที่ยกมาข้างต้นใดๆเลย นี่ถือเป็นกลยุทธ์ที่ไม่ค่อยมีศิลปินไทยคนไหนกล้าทำแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เป็นกลยุทธ์ที่หลุดจากคอมฟอร์ทโซนเดิมๆด้วยชุดเพลงใหม่ที่ไม่มีการเกริ่นสปอยล์ใดๆทั้งสิ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่นักฟังเพลงอย่างเรารู้สึกน่าค้นหาหน่อย
-เมื่อดูจากเครดิทโปรดิวซ์เซอร์และนักแต่งเพลงที่เธอได้เรียกน้ำย่อยผ่าน preview โปรโมทอัลบั้มเพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์ ชัดเจนในนิยามคำว่า Actress ดีครับ เพราะเธอไม่แต่งเพลงทั้งอัลบั้มเสียทีเดียว
-จุดเริ่มต้นอยู่ที่สาวอิมแต่งเพลง Actress (ไตเติ้ลแทร็คลำดับสุดท้ายของอัลบั้มนี้) เสร็จเป็นเพลงแรก แล้วนำไอเดียนี้ไปบอกกับบอสรุ่ง (บอสค่าย Smallroom ตัวจริง) จนกลายมาเป็นมหกรรมช้อปปิ้งนักร้อง-นักแต่งเพลงและโปรดิวซ์เซอร์มาร่วมรังสรรค์ในอัลบั้มนี้อย่างที่เห็น สำหรับเดบิวต์อัลบั้ม เราจะได้เห็นสาวอิมสวมบทบาทด้วยคาแรคเตอร์ที่หลากหลายตามสำเนียงภาษาที่มาจากลายเซ็นต์ของนักแต่งเพลงแต่ละคนจนสังเกตได้
-เริ่มจาก Prologue เป็นการเกริ่นนำถึงคอนเซปท์ในอัลบั้มนี้ เป็นการเปิดม่านต้อนรับนักแสดงที่ชื่อ อิมเมจ สุธิตา อย่างเป็นทางการ ประหนึ่งสำนวน “โลกคือโรงละครโรงใหญ่” เพลงแรก #โกหก(ให้)เก่ง (Belie) เป็นการโชว์สกิล Diva ที่ประชดประชัน เชือดเฉือนกันตั้งแต่เนิ่นๆ สำเนียงการเอื้อนเอ่ยเป็นลายเซ็นต์ที่เราคุ้นชินมากๆจาก เติร์ด Tilly Birds ผู้ซึ่งแต่งเพลงนี้นี้ มีการเว้นพื้นที่ปล่อยของและฮุกที่ชัดเจน ส่งต่อพลังงานท่อนต่อท่อนได้อย่างแข็งแรง สร้าง first impression ได้อย่างสำเร็จ
#ยืนงงเพราะหลงเธอ นี่คือเพลงที่ฉีกคาแรคเตอร์ที่เราต่างรับรู้มาโดยตลอดเลยครับ จากสาวที่ดูจริงจังแปรเปลี่ยนมาเป็นแรปเปอร์สาวขี้เล่นสาย melodic flow และท่วงทำนองป็อปแรปเข้านิยาม mainstream pop 100 เปอร์เซนต์ แถมยังได้ แชมป์ MAIYARAP มาร่วมฟีทด้วย ตอนแรกฟังยังไม่ค่อยคุ้นชิน แต่พอฟังไปหลายรอบก็เป็นอะไรที่สนุกดี แถมยังมี challenge เป็นเรื่องเป็นราวด้วยนะ
#มารยาทดี (Reflection) เป็นเพลงที่ผมชอบสุดๆเลยครับ แพ้ทางจังหวะเนิ่บแบบนี้มากๆ ส่วนที่ชอบสุดคือเนื้อเพลงอังกฤษของเพลงนี้ที่ทำให้เพลงนี้ดูมีคลาสขึ้นมาทันที และเป็นการหลอกด่าคนที่ชอบทำตัวเป็นคนเส้นบางๆระหว่างความถ่อยกับตรงไปตรงมาโดยที่ไม่สนความรู้สึกใครเลย ถ้าให้ด่าหยาบๆ งั้นให้กูลองเป็นมึงบ้างมั้ยล่ะ ลองพูดลองกระทำต่างๆแบบมึงแล้วใส่หน้ามึง อย่าได้ไหว้วิงวอนละกัน บางทีความอดทนเพื่อรักษามารยาทต่อความแตกต่างร้อยพ่อพันแม่ก็เริ่มมีจำกัดเช่นกัน
#ขอให้เธอโชคร้าย (Bad Wishes) มาในสไตล์ Pop Punk ที่นอกจากจะรวบรวมคำสาปแช่งสารพัดเอาแบบให้ซวยไปตลอดทั้งชีวิต และการมีคำว่า “ช่างแม่ง” กลายเป็น puchline เด็ดๆประจำท่อนฮุกไปเลย ได้หนุ่มทีม Smew มาร่วมแจม verse rap แถมยังได้ดูโอ้ LUSS มาช่วยแต่งและโปรดิวซ์ให้ด้วย
-พอพ้นผ่านเพลงโหมดตัดพ้อไปแล้ว ต่อจากนี้เราจะได้เจอเพลงโหมดคลั่งรักอย่างจัดเต็มเลยครับ ซึ่งประโยชน์ของความวาไรตี้ทางโปรดิวซ์เซอร์และนักแต่งเพลงกลับทำให้เพลงรักหวานๆเกิดความไม่เลี่ยนแต่อย่างใด เริ่มจาก YOU ที่ได้ทั้งพี่ปู๋และพี่โฟร์วง HENS มาร่วมโปรดิวซ์ด้วยท่วงทำนองสวยสดงดงาม
#มือที่1 (Promise Ring)โหมดเพลงดูเอ็ทระหว่างครูกับลูกศิษย์ เพราะได้โค้ช STAMP มาร่วมร้อง การห่อหุ้มด้วยมู้ดแอนด์โทนความแช่มชื่นตามแบบฉบับของพี่แสตมป์ให้อารมณ์ประหนึ่ง สาวอิมได้ร่วมแสดงหนังโรแมนติกปนลีลาศที่เขียนบทและกำกับโดยพี่แสตมป์นั่นแหละ
-ต่อเนื่องมู้ดแช่มชื่นด้วย Only You ที่สุมด้วยพลังงานสดใสตามลายเซ็นต์ของ เต้ย-themoonwillalwaysbewithme ซึ่งเป็นการร่วมงานครั้งที่สองถัดจากซิงเกิ้ลพิเศษ #ให้ดาวช่วยปลอบประโลมหัวใจของเธอให้หายดี (ชื่อโคตรยาว) โดยคราวนี้มาในโหมดสาวช่างฝันที่ได้แต่เฝ้าอธิษฐานในยามฝนดาวตกให้เจอคนที่ใช่เสียที #แต่งค่ะ (I Do) ได้พี่รุ่งมาร่วมแต่งเหมือนมอบเพลงงานแต่งให้อิมเป็นการล่วงหน้าเลย แต่เพลงนี้เล่นเปิดเกมส์รุกก่อนเลยจ้า เป็นความร่วมสมัยของสาวไทยยุคนี้ที่ไม่รีรอให้ใครเข้าหาก่อน
#ใครสักคนนั้น (Somebody) เพลงนี้น่าจับตามองที่ได้พี่ป๊อด Moderndog มาโปรดิวซ์ให้ ค่อนข้างผิดคาดที่ไม่ได้มาในโหมดอัลเทอร์เนทีฟจัดเต็ม แต่มาในโหมด minimal acoustric สุดเหงาเปล่าเปลี่ยว แต่ก็ไม่ได้เปลือยเปล่าทั้งเพลงเสียทีเดียว บทบาทของดนตรีเครื่องสายไวโอลินเพิ่มรส emotional ให้สะเทือนอารมณ์กว่าเดิม ชวนระลึกถึงยุคอัลบั้ม “ทิงนองนอย” ที่มีโหมดเพลง personal เยอะกว่าอัลบั้มอื่น
-ปิดท้ายอัลบั้มด้วยไตเติ้ลแทร็ค #Actress นอกจากจะเป็นเพลงที่สาวอิมแต่งแค่เพลงเดียวเท่านั้นแล้ว ยังสรุปใจความสำคัญของอัลบั้มนี้ที่ว่าด้วยการสวมบทบาทที่แตกต่างกันออกไปใน 9 เพลงที่ผ่านมา หรืออาจจะเปรียบเปรยไปในทางการจำต้องสวมบทบาทเป็นคนอื่นในโรงละครโรงใหญ่ก็ย่อมได้เช่นกัน
บทสรุปปลายทางเป็นการที่นักแสดงหญิงคนนี้ได้เผยความรู้สึกที่แท้จริงให้กับใครซักคนที่ยอมรับฟังและคอยปลอบโยนให้ในที่สุด นี่ถือ closing track ที่ทำหน้าที่สรุปอัลบั้มอย่างสมบูรณ์ แค่ท่วงทำนองเปียโนขรุขระๆก็เข้าทางผมมากๆแล้ว แถมยังวาง easter egg สอดรับกับ Prologue ที่เปิดด้วย Light Camera Action “โลกเป็นเพียงมายา ที่เราสร้างขึ้นมา” สำหรับแทร็คนี้ก็มีประโยคคล้องจองอย่าง “ถึงเวลาอำลา…” เป็นการปลดเปลื้องความรู้สึกของการเป็นคนอื่นได้อย่างลงล็อคด้วย
-เดบิวต์อัลบั้มที่เริ่มต้นได้สวยงามด้วยท่าที่ไม่ยาก คอนเซ็ปท์ที่ไม่ซับซ้อนจนเกินไปด้วยเงื่อนไขของนิยามความเป็น “นักแสดง” ที่สามารถสวมบทบาทเป็นตัวละครหญิงสาวหลากหลายคาแรคเตอร์ในหนัง Genre โรแมนติก-คอมเมดี้-ดราม่า อันแสนใกล้ตัว พอมาพลิกบริบทในเวย์ของการเป็นนักร้องที่ได้ร่วมงานกับนักแต่งเพลงและโปรดิวซ์เซอร์หลากหลายแนวเพลง เพิ่มเติมด้วยการต่อยอด mainstream pop ที่เข้าถึงง่ายกว่ายุคซิงเกิ้ล
-การมีเสียงเอกลักษณ์ย่อมเป็นแต้มต่อในการเป็นนักแสดงที่ไม่จำเป็นต้องใช้ศาสตร์ method acting ก็สามารถแปลงท่วงท่าและรูปโฉมให้เป็นของเธอได้แล้ว การเลือก Genre ที่ใกล้ตัว โดยที่ไม่ต้องตีความให้ยุ่งยากย่อมทำให้ง่ายต่อการเข้าใจ สาวอิมยังรู้จักปรับการถ่ายทอดให้แลดูยืดหยุ่นไปตามบริบท โดยที่ไม่วนอยู่กับแพทเทิร์นเดิมๆโดยไม่ตรงทื่อได้ก็ทำให้คนฟังอย่างเราสามารถเอ็นจอยได้ตลอดรอดฝั่ง ต่อให้จะมีอิทธิพลของคนอื่นมาปนลงเนื้อเพลงบ้าง ก็ไม่ทำให้สูญเสียความเป็นตัวของตัวเองแต่อย่างใด
ไม่ได้มีดีแค่เอกลักษณ์ ยังรู้จักผสมกลมกลืนด้วย
Give 7.5/10
Thx 4 Readin’
See Y’all
โฆษณา