19 ต.ค. เวลา 07:42 • ความคิดเห็น
ต่างกันตรงที่ “เลือก” ครับ
เวลาที่ว่าง เป็นเวลาที่เราเลือกได้และเลือกไม่ได้ในขณะเดียว
1
ถ้าคุณบังเอิญ ว่างเพราะไม่มีอะไรจะทำจริงๆแล้ว แปลว่าคุณเลือกที่จะไม่ทำอะไร สามารถอยู่กับตัวเองได้ นั่งเฉยๆอย่างมีความสุข สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ทำยากมากครับ
ไม่เชื่อก็ลองไม่ทำอะไรสักสิบนาที ไม่เปิดทีวี ไม่ดูยูทูป ไม่อ่านหนังสือ ไม่ฟังเพลง ลองดูว่า คุณจะอยู่ได้ไหม
ใครบอกว่า ฉันไม่มีเวลาทำเช่นนี้ แปลว่าคุณหลอกตัวเอง ถ้าคุณมีเวลานอนเป็นชั่วโมงๆได้ สิบนาทีไม่ใช่เรื่องยากที่จะหา ไม่ใช่หรือ
วันที่คุณว่างไม่มีอะไรทำคือ quality time เพราะคุณสามารถเลือกจะทำกิจกรรมที่คุณชอบได้ และเป็นเวลาเดียวที่คุณจะสะท้อนภาพตัวเอง ให้ตัวเองได้รับรู้ ผ่านกิจกรรมที่คุณชอบทำ
ต่อให้คุณจะเลือกไม่ทำอะไรเลย มันก็ยังสะท้อนความเป็นตัวคุณอยู่ ผมเรียกช่วงเวลานี้ว่า โอกาสทองในการอยู่กับตัวเองอย่างเต็มที่
แต่คนส่วนใหญ่ละทิ้งโอกาสนี้เสมอ
ส่วนว่างแบบไม่รู้จะทำอะไร ก็เพราะละเลยต่อตัวเอง ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ต่อให้มีงานที่ต้องรับผิดชอบอยู่ตรงหน้า ก็มองไม่เห็น หรือแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น ไม่ใช่เพราะคุณไม่รู้จะเลือกอะไร เพราะคุณไม่มีทางเลือกในหัวของคุณต่างหาก
นี่คือ “ความหลง” ไม่ยอมรับความจริง ไม่รับผิดชอบต่อตนเอง ปล่อยให้ชีวิตล่องลอยไป
อย่างน้อย การที่เราเลือกไม่ทำอะไรเลย ในยามที่ว่าง …
ก็ยังดีกว่า ไม่รู้ว่าควรจะเลือกอะไร
หรือคุณว่าไม่จริง
1
โฆษณา