ในเกวัฏฏสูตร ได้กล่าวถึงพระภิกษุรูปหนึ่ง ชื่อมหาภูตปริเยสกะ ได้ทูลถามพระพุทธเจ้าว่า "ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ วาโยธาตุ เหล่านี้ ย่อมดับไปไม่มีเหลือในที่ไหน" แต่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสว่า "เธอไม่ควรถามอย่างนั้น แต่ควรถามอย่างนี้ ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ วาโยธาตุ ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ในที่ไหน..." ลึกซึ้งไหมเล่าคะ?