การปฏิบัติอาจจะยากในขั้นตอนที่เรายังไม่สามารถแยกออกมาเป็นผู้สังเกตการณ์ เมื่อจิตคลุกอยู่กับทุกข์ก็ไม่เห็นว่าทุกข์เป็นอย่างไร ต่อเมื่อเรามีจิตผู้รู้แล้ว การเรียนรู้ทุกข์ก็จะง่าย เพียงอาจจะต้องดูซ้ำๆจน “อ๋อ มันเป็นแบบนี้นี่เอง” นี่คือ “ปัญญา” ของเราเอง “ปัญญา” อันนี้แหละที่จะช่วยให้เราเข้าใจและพ้นทุกข์ได้