จนเราลืมคิดไปว่าจริงหรือที่การประคับประคองครอบครัวให้อยู่รอดจะทำให้เรามีความสุข จริงหรือที่การมีลูกจะทำให้เบาใจขึ้น แต่ทุกอย่างกลับตรงกันข้าม เราจะต้องเกรงกลัวกับสัจจะที่ยังมาไม่ถึง นั่นก็คือการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ทุกคนต้องได้พบเจอ ความผูกพันความห่วงใย ก็เหมือนหัวเชื้อของความทุกข์ใจที่ถูกตั้งต้นขึ้นมา