รูปร่างฟองร้อนของดวงอาทิตย์ eROSITA เผยความไม่สมดุลของอุณหภูมิ
ระบบสุริยะของเราตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความหนาแน่นต่ำที่เรียกว่า ฟองร้อนท้องถิ่น (Local Hot Bubble: LHB) ซึ่งเต็มไปด้วยก๊าซร้อนที่มีอุณหภูมิหลายล้านองศาเซลเซียสซึ่งแผ่รังสีเอกซ์อ่อน (soft X-rays) เป็นหลัก ทีมวิจัยที่นำโดยนักวิทยาศาสตร์จากสถาบัน Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics (MPE) ใช้ข้อมูลการสำรวจท้องฟ้าทั้งหมดของ eROSITA และพบการไล่ระดับอุณหภูมิในระดับขนาดใหญ่ในฟองนี้ ซึ่งอาจเชื่อมโยงกับการระเบิดของซูเปอร์โนวาในอดีตที่ขยายตัวและทำให้ฟองนี้ร้อนขึ้นอีกครั้ง
ข้อมูล eROSITA จำนวนมากยังช่วยให้ทีมสามารถสร้างแบบจำลอง 3 มิติใหม่ของก๊าซร้อนจากระบบสุริยะ จุดเด่นของงานนี้ได้แก่ การค้นพบอุโมงค์ระหว่างดวงดาวแห่งใหม่ซึ่งมุ่งไปยังกลุ่มดาวคนครึ่งม้า ซึ่งอาจเชื่อมโยง LHB ของเราเข้ากับซูเปอร์บับเบิลที่อยู่ใกล้เคียง
แนวคิดเรื่อง LHB มีมานานประมาณครึ่งศตวรรษแล้ว โดยได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่ออธิบายพื้นหลังของรังสีเอกซ์ที่มีอยู่ทั่วไปซึ่งมีพลังงานต่ำกว่า 0.2 keV โฟตอนของพลังงานดังกล่าวไม่สามารถเดินทางได้ไกลในมวลสารระหว่างดวงดาวก่อนที่จะถูกดูดซับ ควบคู่ไปกับการสังเกตที่พบว่า แทบไม่มีฝุ่นระหว่างดวงดาวในสิ่งแวดล้อมโดยรอบของเรา จึงมีการนำเสนอสถานการณ์ที่พลาสมาซึ่งปล่อยรังสีเอกซ์อ่อนๆ เคลื่อนวัสดุที่เป็นกลางในบริเวณใกล้เคียงดวงอาทิตย์ ก่อให้เกิด "ฟองร้อนในท้องถิ่น (Local Hot Bubble)"
ความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมโดยรอบของเรานั้นไม่ใช่เรื่องที่ปราศจากความท้าทาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการค้นพบกระบวนการแลกเปลี่ยนประจุของลมสุริยะในปี 1996 ซึ่งเป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่างไอออนของลมสุริยะกับอะตอมที่เป็นกลางภายในชั้นบรรยากาศของโลกและเฮลิโอสเฟียร์ที่ปล่อยรังสีเอกซ์ที่มีพลังงานใกล้เคียงกับ LHB หลังจากวิเคราะห์มาหลายปี ปัจจุบันมีฉันทามติร่วมกันว่าทั้งสองอย่างนี้มีส่วนทำให้เกิดพื้นหลังของรังสีเอกซ์อ่อน และต้องมี LHB อยู่เพื่ออธิบายการสังเกตดังกล่าว
แปลและเรียบเรียงโดย
One To Many - A Brief Science
.
แหล่งอ้างอิง
[1] eROSITA survey unveils asymmetries in temperature and shape of our Local Hot Bubble
[2] The SRG/eROSITA diffuse soft X-ray background
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
