เพียงแค่การกระทำบางสิ่งบางอย่าง อาจจะเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่าง
คำนำ
ห่างหายไปนานเลย หลังจากStory log ปิดตัวลง …กี่ปีมาแล้วนะ สักสามปีได้ เรื่องราวความรักเราที่ผ่านมาทั้งหมด หายไปกับStory log แห่งนั้นไปตลอดกาล. นี่สินะที่เขาว่ากันว่า ของสำคัญควรเก็บไว้กับตัวเอง อย่าเก็บไว้กับผู้อื่น ถามว่าเสียดายมั้ย มันทั้งเสียดายมาก ทั้งเสียใจมาก เพราะที่สำคัญคือเราอยากเก็บเรื่องราวความรักนั้นไว้อ่านเองด้วย เราชอบฟ้อนต์ของStory log มากมันสวย มีเสน่ห์ ดูสะกดชวนให้อ่าน …ทว่าทั้งหมด มันได้หายไปแล้ว
แต่ทำไงได้ เรามันอยากแฝงตัวเป็นนักเขียน ขอให้ได้เขียนลงบนออนไลน์สักแพล็ตฟอร์มก็ได้ แค่นั้นก็โอเคมากแล้ว เราอยากเขียนเกี่ยวกับชีวิต ทุกเรื่องราวความรักในชีวิตที่ผ่านมา เพราะว่าเราน่ะ ชอบความรักมากเลยล่ะ… เอาเป็นว่าเรามาเริ่มใหม่ ณ ที่แห่งนี้ ฝากเรื่องราวความรักไว้อีกครั้งนึง แต่แน่นอน! เราจะไม่ฝากเรื่องราวความรักแค่ในแห่งนี้ มีเขียนสำรองอีกแห่ง กันความผิดพลาดคราวก่อน บทเรียนคราวก่อน งั้น…เรามาเริ่มต้นใหม่เลยดีมั้ย?
เคยได้ยินคำว่า Butterfly Effect ไหม?
Butterfly Effect
Edward N. Lorenz
ทฤษฏีผีเสื้อกระพือปีกโดยมาจากแนวคิดที่ว่า เรื่องเล็กในบางโอกาส ก็อาจมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ในอนาคต เช่น การที่ผีเสื้อตัวเล็กกระพือปีกในที่หนึ่งอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศขนาดเป็นพายุใหญ่ขึ้นมาได้ เราอาจได้ยินเป็นคำคมที่ว่า เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว
ทุกความรักที่ผ่านมา ฉันทำผิดพลาดต่อเธอ เธอ เธอ และเธออีกมากมาย บางคนฉันก็อยากกลับไปแก้ไข แต่อีกบางคนฉันก็อยากปล่อยมันไว้แบบนั้น คงจะดีที่สุดแล้ว มันเป็นบ่อยครั้ง
บ่อยครั้ง รวมถึงตอนนี้การกระทำต่อความรักของฉัน ต่อบางคน มันไม่น่าเคารพเท่าไหร่เลย “เราจะคิดว่าเราเป็นคนชอบความรักได้จริงๆหรอแบบนี้” ยังกล้าเรียกได้ไง? ทั้งที่ความรักของฉันทุกที เวลาตั้งใจรักใคร ฉันจะยืนยัน ตั้งใจรักมั่น เพียงคนนั้นคนเดียว ฉันชอบฉันเมื่อก่อนมากกว่าตอนนี้สะอีก คำว่ารักสำหรับฉันมันเกิดขึ้นเร็วมาก และสูญหายไปยากมากเลย
บ่อยครั้งที่ยากจะทำใจยอมรับในตอนที่อีกฝ่ายเลิกรา บ่อยครั้งที่เสียน้ำตาเหมือนทั้งร่างกายไม่มีน้ำจะผลิตออกมาให้ไหล บ่อยครั้งที่เสียใจแล้วเอามือจับอกไว้แน่นๆเพราะเหมือนหัวใจมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆและสลายลงในตอนนั้น บ่อยครั้งที่ร่างกายมันเหมือนคนไม่มีเรี่ยวแรง บ่อยครั้งที่ความทรงจำกิจกรรมกับอีกฝ่ายชอบเข้ามาในหัวแล้วน้ำตามันไหลอัตโนมัติ บ่อยครั้งที่ชอบเงียบจนคนรอบข้างอึดอัด บ่อยครั้งที่กินข้าวไม่ลง บ่อยครั้งที่คิดคิดทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที ทุกวินาที คิดว่าฉันอยากกลับไปหาเธอ อยากมากๆ บ่อย บ่อยครั้งจริงๆ
ทั้งๆที่ตอนนี้เธอเติบโต มีอิสระ บินไปไกลแสนไกลแน่นอน ฉันหวังว่าทุกความรักของเธอมันจะดียิ่งขึ้นไปอีก ฉันหวังแบบนั้นจริงๆ ’’เชื่อฉันนะ‘‘ มันต้องดีขึ้นมากกว่าตอนที่เรามีความรักให้กันและกัน บางเวลาเธอจะนึกถึงกันบ้างมั้ย จะลืมกันรึยัง หรือเกลียดกันไปแล้วรึเปล่า เอาเถอะ ตอนนั้นฉันกับเธอเรายังไม่ทันคิดด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วความรักที่มีให้กัน มันใช่จริงๆรึเปล่า ทุกๆการกระทำของเรา มันส่งผลหลายอย่างมากเลยสินะ มันต้องส่งผลอยู่แล้ว ไม่งั้นทุกสิ่งทุกอย่าง มันคงไม่กลายเป็นแบบนี้
แต่ฉันโอเคกับความรักทุกรูปแบบที่มันจบลงแล้วล่ะ โอเคจริงๆ ไม่อยากย้อนเวลาเพื่อเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขด้วยซ้ำ สำหรับฉัน ฉันคิดว่าชีวิตจะสุ่มคนบางคนมาเจอกันเอง ไม่ว่าหน้าใหม่หรือหน้าเก่าก็ตาม เราสองคนอาจจะเจอกันสักที่ อาจจะเจอกันในความฝันก็ยังได้ โถเรื่องราวชีวิตความรักของฉัน โถตัวฉัน โถ…
นั่นแหละความรักเมื่อก่อนที่ฉันชอบ ฉันชอบทั้งวิธีการรักตอนนั้นของฉัน ชอบความรักทุกความรักของฉัน ชอบตัวฉัน ชอบเพลง ชอบเสื้อผ้า ชอบบรรยากาศ ณ ตอนนั้น
ขอบคุณตัวฉันที่ได้เกิดมาเพื่อรักใครสักคน แม้ว่าสถานการณ์เหล่านั้น จะทำให้ฉันดูโง่ในสายตาผู้อื่นก็ตาม ฉันยอมรับมัน และเต็มใจยอมรับแบบไม่เต็มปาก และขอบคุณเธอทุกคน ที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้เรื่องราวความรักมาโดยตลอด มาก และมากขึ้นทุกครั้ง ขอบคุณนะ
เครดิต:
แนวคิดและทฤษฎี Edward N. Lorenz ผลกระทบผีเสื้อ (Butterfly Effect)
เพลง:
เอาไว้เปิดฟังเวลาอ่านได้นะ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
