สมาธิช่วยให้ใจสงบ
หลับตาเบา ๆ พอสบาย ๆ คล้ายกับตอนที่เราใกล้จะหลับ ปรือ ๆ ตา อย่าถึงกับปิดสนิท อย่าเม้มตา อย่ากดเปลือกตา หรือลูกนัยน์ตา หลับพอสบาย ๆ
ถ้าหลับตาเป็น กล้ามเนื้อทุกส่วนจะคลี่คลาย ผ่อนคลายหมดทั้งเนื้อทั้งตัว ถ้าเราบีบเปลือกตา เดี๋ยวกล้ามเนื้อจะเกร็งหมดตั้งแต่ใบหน้า แล้วก็ไล่ไปทั้งเนื้อทั้งตัวเลย
หลับเบา ๆ พอสบาย ๆ แค่ไม่ให้เห็นภาพภายนอกเท่านั้น ใจจะได้ไม่ฟุ้ง เพราะฉะนั้นต้องให้ความสำคัญกับการหลับตาให้มาก ๆ ตรงนี้สำคัญ
และการกำหนดบริกรรมนิมิตขึ้นมา ควรจะเป็นสัญลักษณ์ของพระรัตนตวัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกของเรา จะเป็นองค์พระพุทธรูป เป็นดวงใส ๆ หรือพระเดชพระคุณหลวงปู่ อยู่ในกลางกาย อย่างใดอย่างหนึ่ง
เอาอย่างเดียว ที่จะทำให้เรานึกได้อย่างสบาย และใจมีความพร้อมที่จะอยู่ที่กลางกาย แต่ไม่ต้องกังวลจนเกินไปว่า จะตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป๊ะเลยไหม ประมาณว่าอยู่ในกลางท้องแถว ๆ นั้น
ฝึกบ่อย ๆ นึกบ่อย ๆ เพราะใจเราต้องคิดอยู่แล้ว เรื่องอื่นเราคิดมาเยอะแล้ว ซึ่งไม่ได้ทำให้เราเกิดความพึงพอใจอันสูงสุด แค่เพลิน ๆ ไปชั่วคราว แต่ถ้าจะเข้าถึงความสุขภายใน ที่จะทำให้เราเกิดความพึงพอใจอันสูงสุด จนกระทั่งไม่ต้องการอะไรอีกเลย ก็ต้องนึกถึงพระรัตนตรัย
เพื่อเป็นจุดเชื่อมโขงใจให้หยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ อยู่ในกลางกาย นึกบ่อย ๆ ค่อย ๆ นึก ใหม่ๆ ก็นึกไม่ค่อยออก ถ้านึกบ่อย ๆ จะจะค่อย ๆนึกได้ แต่ก็ไม่ชัดเจน เหมือนกับเราลืมตาเห็นภาพวัตถุภายนอก
คำสอนคุณครูไม่ใหญ่
๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐
จากหนังสือ สิ่งที่ต้องแสวงหา ๒ (หน้า ๑๒๓-๑๒๕)
ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
