คำถามคือทำไมจึงเสียใจเพราะคนรักที่เป็นอย่างนั้น อย่างนี้
ตอบเพราะตัวเราไปวาง ไปสร้างเงื่อนไขทางใจให้พึ่งพิงมีความสุขด้วยการแสดงออกของคนที่เรารัก ว่าคนรักเราต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้น่ะเราถึงมีความสุข
มันเกิดขึันตอนไหน ก็ตอนที่เราคิดว่าเรารัก ชอบ หลงเขา และยิ่งตกลงว่าเป็นแฟน ผูกพันกันมากขึ้นเงื่อนไขเหล่านี้ยิ่งเข้มข้นขึ้น
อย่างไรก็ตามขั้นตอนนี้เป็นแค่เหตุการณ์ที่กระตุ้นให้โปรแกรมที่ฝังไว้ในจิตของคนเราได้ตื่นตัวทำงานขึ้นมา
โปรแกรมนั้นคืออะไร คือการยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเราของเรา กลายเป็นว่านี่คือคนรักของเรา เมื่อเป็นของเราก็ต้องได้ดั่งใจเราสิ ไม่อยากให้รักเปลี่ยนแปลง อยากให้เป็นแบบที่อยากให้เป็นตลอดไป
น่าเศร้าโปรแกรมทำงานไม่สอดคล้องกับความจริง
ดังนั้นเมื่อความจริงไม่ได้เป็นไปตามความยึดถือของเรา ความเศร้า ความเสียใจ ความทุกข์จึงปรากฏขึ้นแก่จิตเรา
เมื่อความรู้สึกเศร้า เสียใจ ทุกข์ เกิดขึ้น เราก็พยายามดิ้นรน หาเหตุผล วิธีการที่จะทำให้มันกลับมาเหมือนเดิมตามที่เรายึดถือไว้ ด้วยแนวทางต่างๆเท่าที่คนผู้นั้นจะคิดออก นึกได้ ทำเป็น ซึ่งมันจะขึ้นอยู่กับสิ่งสะสมเดิมของคนนั้นๆ เช่นความรุนแรง การใช้เหตุผล การด้อยค่าตัวเองเปลี่ยนเอาใจเพื่อให้ได้กลับคืนมา ความเสียสละยอมเปลี่ยนเพื่อให้ได้กลับมาเหมือนเดิม ฯลฯ
แต่ไม่ว่าจะแนวไหนมันจะเป็นไปเพื่อให้กลับมาเหมือนเดิม
น่าเศร้าอีกรอบ แนวทางที่ยึดถือเพื่อให้กลับมาเหมือนเดิมมักจะไม่ค่อยได้ผลนักเพราะมันไม่สอดคล้องกับความจริงของโลกที่เป็นไตรลักษณ์(หมายเหตุ ไตรลักษณ์นี้ไม่ได้หมายถึงว่ามันจะไปสู่สิ่งที่แย่ลงเสมอไป ไปทางดีขึ้นได้ด้วยเช่นกัน เพียงแต่โลกเราถูกครอบด้วยไตรลักษณ์นี้อยู่ ถ้าบุคคลไม่เข้าใจเรื่องนีัดีพอก็จะขาดเครื่องมือแนวทางที่จะดำเนินชีวิตกับโลกได้อย่างสุขสงบให้ได้มากที่สุด)
เมื่อเราไม่เข้าใจไตรลักษณ์ท่าทีเราก็ยังยึดถือสิ่งที่เรายึดไว้ก่อนแล้ว ในขณะเดียวกันเราก็ยังพบความไตรลักษณ์ที่ปรากฏขึ้นตลอดเวลาแต่เมื่อเราไม่เข้าใจยอมรับเรื่องนี้ ในใจเราก็จะพบกับการไม่เป็นดั่งใจปรารถนาตลอด นำไปสู่ความเศร้า ความเสียใจ ความทุกข์
ดังนั้นพึงเพิ่มเติมความเข้าใจโลกตามความเป็นจริงลงในโปรแกรมจิตตัวเองเพื่อที่จะได้มีเครื่องมือที่ช่วยในการใช้ชีวิตได้อย่างสุขสงบยิ่งขึ้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
