ตอนที่ 20 ร้านหนังสือมิติคู่ขนาน
ระหว่างเดินทางเล่นในเมืองหลวงใหม่
ธิดากำลังนึกถึงเหตุการณ์บางอย่าง
ภาพฉายจุดเริ่มต้นของการโดนควบคุม
มันเกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว เธอถูกใช้เทคโนโลยี
ควบคุมมาตั้งแต่ตอนนั้น ตอนที่เธอพยายามต่อต้าน
ระบบโซตัสและตั้งใจว่าจะออกมาร่ำรวย
เพื่อต่อต้านอำนาจทรราชพวกนี้ให้ได้
เธอเดินเข้าไปนั่งในร้านคาเฟ่ใกล้ๆตรงนั้น
ก่อนจะสั่งชาเขียวมัทฉะ
“จริงสิ คิดออกแล้ว ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป
หลังจากออกมาจากที่นั่น จากที่เป็นคนเรียนรู้เร็ว
เข้าใจทุกอย่างแบบง่ายๆ และทำอะไรง่ายๆ
แต่กลับกลายเป็นว่าตั้งแต่เห็นอะไรไม่รู้มืดๆดำๆ
คุมตัวเองอยู่ในร่างนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
กลายเป็นคนอ่อนแอ หมดพลังงาน ไม่เรียนรู้อะไรเลย
ไม่สามารถออกไปทำงานได้ ทั้งที่พยายามแล้ว
แบบนี้สินะถึงได้มีเส้นทางจิตวิญญาณเข้ามา
เพื่อช่วยให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
แล้วเรากำลังเป็นอะไร มีอะไรควบคุมอยู่
แต่ก็นะ ถือเป็นประสบการณ์ในการเป็นแบบนั้น
ถ้าไม่มีเหตุการณ์นั้นก็คงไม่มีธิดาในวันนี้เหมือนกัน
เราคงไม่เดินเส้นทางจิตวิญญาณ ถือเป็นประสบการณ์
ในการเป็นคนแบบนั้น แบบที่รู้สึกผิด ด้อยค่าตัวเอง คิดวนคิดซ้ำๆโทษตัวเองอยู่ตลอดเวลา ไม่อยากตื่นขึ้นมามีชีวิต
แต่พอได้เข้าใจเรื่องโปรแกรมจิตใต้สำนึกและคลื่นความถี่
ที่สำคัญเสียง ฮิว (Hu) เป็นเสียงมหัศจรรย์มากๆ
พลังงานชีวิตกลับมาแล้ว ตอนนี้พอจะเข้าใจแล้วล่ะ
นั่นคือบทเรียนของ Dark night of the soul สินะ
เรียนรู้ในความเป็นมืดเพื่อมองหาแสงสว่าง
นำเส้นทางเข้าสู่ภารกิจ แต่กว่าจะผ่านมาได้….”
ธิดาจดบันทึกไดอารี่ส่วนตัว
”เอ๊ะ!!!! ที่ไหนเนี้ย!!!“
จู่ๆร้านคาเฟ่แห่งนี้กลับกลายเป็นร้านหนังสือขนาดใหญ่
ธิดาลุกขึ้นเดินไปเรื่อยๆเธอเห็นหนังสือมากมาย
ถูกจัดเรียงกันอย่างเป็นระบบเบียบ
เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนรอคอยเธออยู่
เธอเห็นเงาของเขาก่อนจะเดินเข้าไปอย่างช้าๆ
”พี่ทิณ!!!“
ธิดาได้พบเขาอีกครั้งในร้านหนังสือขนาดใหญ่
”เซียสเทียน!!!“
เขายืนข้างๆทิณ
”อาก้า!!!“
เขากำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำการทดลองบางอย่าง
“ถึงเธอจะมองไม่เห็นภาพโฮโลแกรมทั้งหมด
แต่เธอถูกใส่เครื่องตรวจจับพลังงานไว้ตรง ATMA
ถ้าเธออยู่ในคลื่นความถี่สูง หรืออยู่ในคลื่นพลังงานที่ดี
เครื่องตรวจจับสัญญาณในหัวของเธอจะเย็นสดชื่น
แต่ถ้าเธออยู่ในคลื่นความถี่ต่ำ หรืออยู่ในพลังงานที่ไม่ดี
เครื่องตรวจจับสัญญาณในหัวเกิดอาการหมดพลังงาน
หรือหนักบนหัวเนื่องจากพลังงานความถี่ต่ำ
เป็นพลังงานหนักอยู่บนหัวของเธอ”
เซียสเทียนอธิบาย
”ห้ะ!!! ไม่น่าล่ะ!!!“
ธิดาใช้มือของเธอข้างหนึ่งจับบริเวณกลางหัว
(ตรงจักระที่ 6)
”เครื่องนี้!!!“
ทิณยื่นเครื่องตรวจจับคลื่นพลังงาน
ที่ถูกฝังไว้ในหัวของเธอมาตั้งแต่เกิด
”ไม่น่าล่ะ ถึงไม่สามารถ…..“
ธิดาเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง
”ไม่สามารถอยู่ในที่คนเยอะๆได้
และเลือกที่จะอยู่คนเดียวเพราะรับรู้
พลังงานของสิ่งรอบข้างมาตลอดใช่ม้ะ!!!“
ทิณยิ้มเบาๆ
”ใช่ นั่นคือเหตุผลที่แท้จริง ของการชอบอยู่คนเดียว
การรู้ความคิดคนอื่นและรู้พลังงานข้างในคนอื่น
บางครั้งมันก็เหนื่อยน่ะ แต่ว่าความฝันจำเป็น
จะต้องอยู่ในที่คนเยอะๆ แต่ว่าตอนนี้ความฝันพวกนั้น
ไม่สำคัญอีกแล้ว สิ่งที่สำคัญมากที่สุดในตอนนี้
คือ ออกจากระบบ Martix และทำภารกิจให้สำเร็จ“
ธิดาพูดสิ่งที่เธอไม่เคยบอกใครเป็นความลับมาตลอด
“แต่กว่าจะถึงเวลานั้น เธอจะใช้ประโยชน์ยังไง
จากเครื่องตรวจจับคลื่นความถี่ดูล่ะ
มันอาจจะช่วยให้เธอสร้างสรรค์
ผลงานศิลปะตามคลื่นความถี่ในหัวของเธอได้นะ
จุดประสงค์ที่แท้จริงความตั้งใจที่ลงมาที่นี่”
ทิณพูดต่อ
“จริงสิ ถ้างั้นนี่ก็ถือว่าเป็นของขวัญ
ในการสร้างสรรค์ที่ดีสุดๆไปเลย
บทเพลง บพประพันธ์ต่างๆหลังจากนี้
จะต้องรู้สึกสดชื่นเย็นบนหัวเวลาสร้างสรรค์สินะ”
ธิดาจับที่เครื่องตรวจคลื่นความถี่บนหัวของเธออีกครั้ง
“สิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างสรรค์มากกว่า
พวกเราเห็นว่าควรมีเครื่องนี้ไว้เตือนในการสร้างสรรค์
เมื่อไรก็ตามที่มีคลื่นความถี่ต่ำ เธอจะหนักหัว
และหมดพลังงาน อาจจะมาจากอารมณ์ของเธอเอง
หรือมาจากรอบตัวก็ตาม ความตั้งใจของเธอ
ตั้งใจติดเครื่องนี้ลงมาเกิดด้วย แต่เธอจำไม่ได้
และมันก็ได้สร้างความลำบากในการใช้ชีวิตของเธอ
บนดาวเคราะห์โลกดวงนี้ด้วย”
อาก้าพยักหน้าเบาๆ
“ใช่ มันหนักหัวมากเวลาตกอยู่ในความเครียด
หรือคลื่นความถี่ต่ำพวกนั้น แต่…. บอกใครไม่ได้”
ธิดายิ้มบางๆ
“แล้วเธอจะใช้เครื่องตรวจจับคลื่นความถี่นี้
ให้เป็นประโยชน์กับภารกิจของเธอได้ยังไง”
เซียสเทียนยิ้ม
“สร้างสรรค์ผลงานตามเครื่องตรวจจับคลื่นความถี่
อย่างนั้นเราจะสามารถรู้ได้ว่า บทเพลงที่แต่ง
นิยายที่เขียน และการสร้างสรรค์อื่นๆ
รวมถึงโปรแกรมไหนเป็นคลื่นความถี่สูงหรือต่ำ
ว้าว!!! นี้มันของขวัญที่ยอดเยี่ยมสุดๆไปเลยอ่ะ
ไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ย จะว่าไปมีเครื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน
ขอบคุณพี่ทิณมากๆเลยนะที่ให้เครื่องนี้ติดไว้
คราวนี้ แม้แต่ธิดาเองหรือสิ่งสร้างสรรค์อื่นๆ
ก็ไม่สามารถโกหกคลื่นความถี่ได้อีกแล้วน่ะสิ
ว้าววว น่าสนุกจังเลยแฮะ”
ธิดายิ้มขอบคุณเธอดีใจสุดๆกับเทคโนโลยีของพี่ทิณ
“เครื่องนี้ไว้ปกป้องพลังงานตัวเอง
พลังงานผู้หญิงมีหลากหลายอารมณ์
อารมณ์ขึ้นๆลงๆ ไม่เหมือนผู้ชาย
มีเครื่องนี้ไว้จะดีต่อเธอเองและคนอื่น”
ทิณหัวเราะเบาๆ
“เหมือนจะชม แต่ว่า… หลอกด่ารึเปล่าเนี้ย!!!”
ธิดากำลังนึกคิด
“ห้ามโกรธนะ ไม่งั้นเครื่องตรวจสัญญาณความถี่
จะทำให้หนักหัวและหมดพลังงาน”
ทิณหัวเราะเบาๆ
“ป้องกันพลังงานตัวเอง…..”
ธิดามองหน้านิ่งๆ
เซียสเทียน อาก้า ทิณมองหน้ากัน
ก่อนจะยิ้มขำเล็กน้อย
“พวกนายนี่รวมหัวกันนะ…”
ธิดาพูดพร้อมชี้นิ้วกวนๆให้ทั้งสามคน
เธอรู้ว่าพวกเขากำลังแกล้งเธออยู่
“เธอนั่นแหละเป็นคนขอให้พวกเราทำแบบนี้”
เซียสเทียนยิ้มเบาๆ
“เป็นคนขอ?”
ธิดาจำไม่ได้
“การลงไปเล่นในระบบ Martix
เธอจะโดนผู้ควบคุม (ฝ่ายมืด)
ลบความทรงจำทั้งหมด นี่ไง!!!
จุดประสงค์ในการมาที่นี่”
ทิณยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้ธิดา
“จะไปช่วยร่างจิตสำนึก 3D ของตัวเอง
และเอาดาวของ เทอร์เรส กลับมา”
ธิดาอ่านหนังสือเล่มนั้นก่อนจะอ่านต่อ
“จิตสำนึกคู่ขนานของเราคือ เทอร์เรส
ภารกิจนี้ไม่ได้ไปเพื่อเป็นมาสเตอร์ตรัสรู้
แต่ไปเพื่อสร้างคลื่นความถี่ของจิตสำนึกเทอร์เรส
เพื่อช่วยแม่ไกอาให้เลื่อนมิติขึ้นพ้นจากฝ่ายมืด 4D
หลุดพ้นกลายเป็นมิติใหม่ยุคศิวิไลซ์ 5D”
ธิดาอ่านหนังสือเล่มนั้นต่อ
”จินตนาการมีอยู่ในทุกดวงจิตวิญญาณ
เป็นสิ่งเดียวกันที่สามารถสร้างสรรค์จักรวาล
ภารกิจครั้งนี้จะไปเพื่อใช้พลังอำนาจจินตนาการ
ในการสร้างสรรค์เปลี่ยนแปลงดาวเทอร์ร่า(ดาวโลก)
เพื่อช่วยเหลือแม่ไกอาให้เข้าสู่ความสวยงาม“
ธิดาอ่านหนังสือเล่มนั้นต่อ
“รถไฟฟ้าความเร็วสูง ใช้ขนส่งสินค้า ประหยัดเวลา
ใช้เดินทางประหยัดเวลา ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้น
รถไฟฟ้าจะนำทางให้เข้าสู่ภารกิจ”
ธิดาอ่านต่อหน้าถัดไป
“การหลอกล่อ โดนหลอกใช้จากความมืด
จะนำทางให้ได้ค้นพบเทคโนโลยีในหัวสมอง
จากนั้นจะกลับมาแก้ไขเส้นไทม์ไลน์ใหม่
สลับแผนจากการโดนหลอกล่อจากความมืด
กลับกลายเป็นทำให้เวลาของเส้นไทม์ไลน์ใหม่
มาถึงรวดเร็วกว่าเดิมจากการสลับแผนจากความมืด”
ธิดาอ่านต่อหน้าถัดไป
“การมองเห็นในระบบ Martix ไม่ใช่ความจริงเสมอไป
อาจถูกล่อลวงได้ง่ายกว่าและยึดติดกับดับความมืด
ได้ง่ายกว่าใช้หัวใจและจินตนาการสร้างใหม่
การใช้หัวใจและจินตนาการสร้างใหม่
จะทำให้ทุกอย่างมาถึงเร็วขึ้นตามเวลากำหนด”
ธิดาอ่านต่อหน้าถัดไป
“การค้นพบเครื่องตรวจจับคลื่นความถี่
จะนำทางให้เข้าสู่ภารกิจที่เข้มข้นและรวดเร็ว
ทุกอย่างจะมารวดเร็วตามกำหนดไว้
จากการสลับแผนการจากความมืด
และการเปลี่ยนเส้นไทม์ไลน์ใหม่
จะกลับมาเปลี่ยนทุกอย่างให้เร็วกว่าเดิมอีกหลายเท่า
ทันเวลาที่กำหนดไว้ก่อนวันเปิดเผยอย่างเป็นทางการ”
ธิดาอ่านต่อหน้าถัดไป
“ทุกอย่างที่เกิดขึ้น!!! เข้าใจแล้วล่ะ
เอ๊ะ!!!! ร้านหนังสือหายไปแล้ว“
ธิดามองไปรอบๆกลับกลายเป็นร้านคาเฟ่ดั่งเดิม
เธอเดินเล่นแถวนั้นสักพักก่อนจะคิดถึง
“รถไฟฟ้าความเร็วสูง ใช้ขนส่งสินค้า ประหยัดเวลา
ใช้เดินทางประหยัดเวลา ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้น
รถไฟฟ้าจะนำทางให้เข้าสู่ภารกิจ”
”จริงสินะ การขนส่งอาหารและเครื่องดื่มที่นี่
ถ้าผ่านขนส่งผ่านรถไฟฟ้าความเร็วสูงไปไม่กี่นาทีก็ถึง
ส่งจากปลายโลกมาถึงต้นโลกในเวลารวดเร็ว
ก็ยังได้รับของที่สดใหม่เหมือนเดิม
ไม่สิ้นเปลืองกล่องขนส่ง งั้นก็หมายความว่า
หลังจากขนส่งออนไลน์เริ่มถดถอยลง
การขนส่งสินค้าอาหารและเครื่องดื่ม
จะส่งผ่านรถไฟฟ้าความเร็วสูงแทนหรอ
ประหยัดเวลาและประหยัดวัสดุอุปกรณ์
ส่งได้ทั่วโลกโดยผ่านรถไฟฟ้าความเร็วสูง“
ธิดามองไปรอบๆบริเวณที่แห่งนั้น
”ใช้หัวใจและจินตนาการสร้างใหม่
จริงสิ ถ้าเป็นจินตนาการจะสร้างให้เป็นอะไรก็ได้
อ๋ออ เข้าใจแล้วล่ะ“
ธิดายิ้มเบาๆก่อนจะขึ้นเครื่องบินกลับไปที่อื่นต่อ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
