๐เพ็ญพระจันทร์นวลสว่างกระจ่างหาว
อ้อมแขนเล่าเปล่าดายไร้คู่สม
จันทร์เป็นใจให้สองเราร่วมภิรมย์
เธออยู่ไหน..ไม่มาชมชื่นอุรา
๐คืนพระจันทร์เป็นใจได้ดื่มด่ำ
ความทรงจำ..ถักทอไว้ให้หรรษา
รอยจุมพิตสนิทแล้วเจ้าแก้วตา
เร่งลีลาฝันคะนึงตรึงสองเรา
๐เพ็ญพระจันทร์เรืองรามงามเหลือแสน
แต่อ้อมแขนไร้คนปองให้หมองเศร้า
คืนนี้ขอ..มนต์พระจันทร์บันดาลเอา
ปรารถนาของสองเราประดับใจ
๐และเมื่อถึงเพ็ญพระจันทร์ในวันหน้า
ปรารถนาได้สมหวังดั่งที่ให้
อ้อมแขนฤาจะอ้างว้าง..อีกต่อไป
เธอมาเติมเต็มให้ปลื้มใจเอย.