4 พ.ย. เวลา 11:00 • การศึกษา

## Episode 86: Kinesiology of the Elbow Complex #9 - Biomechanics of Elbow flexion and extension ##

ข้อศอกเป็นข้อต่อที่มีความสำคัญต่อการทำงานของแขนเป็นอย่างมาก การเคลื่อนไหวหลักของข้อศอกคือการงอ (flexion) และการเหยียด (extension) ซึ่งทำให้เราสามารถเคลื่อนย้ายมือและแขนท่อนปลายไปยังตำแหน่งต่างๆ ได้ ในบทความนี้เราจะมาดูกลไกการทำงานของข้อศอกในส่วนของการงอและเหยียดกันครับ
ข้อศอกประกอบด้วยข้อต่อ 3 ส่วนหลักๆ คือ
1. Humeroulnar joint: ข้อต่อระหว่างกระดูก humerus และ ulna
2. Humeroradial joint: ข้อต่อระหว่างกระดูก humerus และ radius
3. Proximal radioulnar joint: ข้อต่อระหว่างกระดูก radius และ ulna ส่วนต้น
โดย Humeroulnar joint เป็นข้อต่อหลักที่ทำให้เกิดการงอและเหยียดของข้อศอก ส่วน Humeroradial joint และ Proximal radioulnar joint มีส่วนช่วยในการหมุนของแขนท่อนปลาย (forearm rotation)
การงอและเหยียดข้อศอกเกิดขึ้นรอบแกนการเคลื่อนไหวในแนวขวาง (transverse axis) ที่ผ่านจุดศูนย์กลางของ trochlea และ capitulum ของกระดูก humerus องศาการเคลื่อนไหวปกติของข้อศอกอยู่ที่ประมาณ 0-145 องศา โดยท่าที่ข้อต่อมีความมั่นคงมากที่สุด (close-packed position) คือท่าเหยียดข้อศอกเต็มที่ ส่วนท่าที่ข้อต่อหลวมที่สุด (loose-packed position) คือท่างอข้อศอก 70-80 องศา
กลไกการเคลื่อนไหวของข้อศอก (arthrokinematics) ในการงอและเหยียดเกิดขึ้นดังนี้:
- การงอข้อศอก (elbow flexion): ulna จะเกิดการ roll และ slide ไปทางด้านหน้าบน trochlea ของ humerus
- การเหยียดข้อศอก (elbow extension): ulna จะเกิดการ roll และ slide ไปทางด้านหลังบน trochlea ของ humerus
กล้ามเนื้อหลักที่ทำงานในการงอข้อศอกมี 3 มัดคือ:
1. Biceps brachii: กล้ามเนื้อมัดใหญ่ที่สุดในการงอข้อศอก ทำงานได้ดีที่สุดเมื่อแขนท่อนปลายอยู่ในท่า supination
2. Brachialis: กล้ามเนื้อที่ทำงานในการงอข้อศอกอย่างเดียว ไม่ว่าแขนท่อนปลายจะอยู่ในท่าไหน
3. Brachioradialis: กล้ามเนื้อที่ช่วยในการงอข้อศอก ทำงานได้ดีที่สุดเมื่อแขนท่อนปลายอยู่ในท่ากึ่งกลางระหว่าง pronation และ supination
ส่วนกล้ามเนื้อหลักที่ทำงานในการเหยียดข้อศอกคือ Triceps brachii โดยจะประกอบด้วย 3 head คือ long head, lateral head และ medial head ทำงานร่วมกันในการเหยียดข้อศอก นอกจากนี้ยังมีกล้ามเนื้อ Anconeus ที่ช่วยในการเหยียดข้อศอกด้วย แต่มีบทบาทน้อยกว่า triceps brachii มาก
ในแง่ของ moment arm ของกล้ามเนื้อเหล่านี้ พบว่า:
- Biceps brachii มี moment arm ยาวที่สุดเมื่อข้อศอกงอ 90 องศา
- Brachialis มี moment arm ค่อนข้างคงที่ตลอดช่วงการเคลื่อนไหว
- Triceps brachii มี moment arm ยาวที่สุดเมื่อข้อศอกงอ 20-30 องศา
ความยาวของ moment arm นี้มีผลต่อประสิทธิภาพในการออกแรงของกล้ามเนื้อในมุมต่างๆ ของข้อศอก
นอกจากนี้ ยังมีปัจจัยอื่นๆ ที่มีผลต่อการทำงานของกล้ามเนื้อในการงอและเหยียดข้อศอก เช่น:
- ตำแหน่งของข้อไหล่: การยกแขนขึ้นจะทำให้ความตึงของ biceps brachii เพิ่มขึ้น ส่งผลให้แรงในการงอข้อศอกลดลง
- ท่าของแขนท่อนปลาย: การ supination จะทำให้ biceps brachii ทำงานได้ดีที่สุด ในขณะที่การ pronation จะทำให้ brachioradialis ทำงานได้ดีขึ้น
- แรงโน้มถ่วง: มีผลต่อแรงที่ต้องใช้ในการงอและเหยียดข้อศอกในท่าทางต่างๆ
ความเข้าใจเกี่ยวกับ biomechanics ของการงอและเหยียดข้อศอกนี้มีประโยชน์อย่างมากในการประเมินและรักษาผู้ป่วยที่มีปัญหาเกี่ยวกับข้อศอก ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบโปรแกรมการรักษา การให้คำแนะนำในการปฏิบัติตัว หรือการป้องกันการบาดเจ็บ เราสามารถนำความรู้นี้ไปประยุกต์ใช้ในการดูแลผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพครับ
ถ้าชอบเนื้อหาแบบนี้ผมฝากกด like กดแชร์ กดติดตามเพจ physioupskill ด้วยนะครับ ส่วนถ้าใครมีข้อสงสัยอะไรก็ comment ไว้ด้านล่างได้เลยครับ
_PhysioUpskill_
#Physioupskill
⭐สำหรับใครที่อยากเรียนรู้เพิ่มเติม สามารถอ่านบทความอื่นๆได้ที่ https://physioupskill.com/บทความ/ หรือดูรายละเอียดคอร์สเรียนของเพจได้ที่ https://physioupskill.com/คอร์สเรียน/ ได้เลยครับ
Ref.
Neumann, D. A. (2017). Kinesiology of the Musculoskeletal System: Foundations for Rehabilitation. Mosby.
Levangie, P. K., & Norkin, C. C. (2011). Joint Structure and Function: A Comprehensive Analysis. F.A. Davis Company.
Netter, F. H. (2018). Atlas of Human Anatomy (7th ed.). Elsevier.
Drake, R. L., Vogl, A. W., & Mitchell, A. W. M. (2019). Gray's Anatomy for Students (4th ed.). Elsevier.
โฆษณา