เรื่องจิตสำนึก ..เรามองไปเรื่องของสติสัมปชัญญะ รู้สึกตัว ในเรื่องราวของการใช้ วิญญาณทั้งหก ไปสัมผัส เกิดสิ่งที่เรียกว่า ธรรมารมณ์ทั้งหลาย มีอารมณ์นึกคิด ทั้งดีชัา อารมณ์ที่เร่าร้อน ..เร่าร้อนเวรกรรม คนที่เค้ามีสติสัมปชัญญะ รู้จัก รู้สึกตัว รับรู้ แยกแยะ ในสิ่งที่เกิดขึ้นในก่าย ที่เป็นเหมือนบ้านที่จิตอาศัย จิตที่มีสติ ..รู้จัก รู้เท่า ว่า มีโจรหรือ มีตัวร้าย .ย่องเข้ามา เค้าก็ ขับไล่ ตัวร้าย โจรก้อการร้ายออกไปจากกายจากบ้านของเค้า ไม่ให้มาอยูีอาศัยใบบ้านหลังนี้ มันมีอต่บ้อนทำลายบ้าน ทำลายกาย..
มันจึงมีจิตที่สำนึกดีชั่วได้ สำนึกเีขั่วไม่ได้ . จิตที่มีสำนึกดี มีเหตุผล ..แต่ละดวงจิต สะสมมาไม่เหมือนกันกันเลย ในคำว่า จิตสำนึก .. มันจึงมีเรื่องราวว่า สอนเท่าไหร่ ไม่รู้จักจำ ..สอนเท่าไหร่ ก็ไม่สำนึก..ไม่สำนึกที่จับตนค้นตน ในกายวาจาใจที่ตนใช้ ดีชั่วอย่างไร ..สอนเท่าไหร่ ก็ทำเหมือนเดิม
..เหมือนคนติดยาเสพติด เราไปบอกให้เลิก เค้าก็เลิกไม่ได้..สำนึกไม่ได้เลย..แล้วว่าทำไม่ถึงเป็นอย่างนั้น ..มันเป็นมาโดยคำที่เรียกว่า สันดาน .. สันดานมนุษย์ หรือ สันดานสัตว์ ..ในคำว่า สติสัมปชัญญะของจืตแต่ละดวง .มันแตกต่างกันโดยสันดาน ..
คำว่า สันดานนี้ .หากเป็นศัพท์ทางวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีจะว่า อย่างไร ..มันคงเป็นเรื่องราวของอณูอะตอมรังสี บางทีก็เป็นคลื่น บางทีก็เปอานุภาค ..เอาแน่นอนไม่ได้เลย แต่มนุษย์ก็พยายามควบคุมมัน ก็ควบคุมได้แต่ข้างนอก ควบคุมกายจิตใจ ไม่ได้เลย นักวิทย์ นักจิตวิทยา เค้าก็คน เราก็คน แก่ได้ ตายได้ เหมือนกันเลย นั่นก็เรื่องหนึ่ง ที่เราสำนึกได้ ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
