Blockdit Logo (Mobile)
GoodMusic
•
4 พ.ย. เวลา 09:11 • ดนตรี เพลง

เมื่อโลกอนาคตสิ้นมนุษย์ จากนิยาย Sci-fi คลาสสิค "I, Robot" สู่บทเพลงปฐมบทสมองกล

Alan Parsons ได้ร่างพิมพ์เขียวโดยละเอียดสำหรับโปรเจกต์ของเขาในการเปิดตัวครั้งแรก ปี 1975 ในนาม "Tales of Mystery and Imagination" แต่ในอัลบั้มต่อมา ปี 1977 ต่างหากที่ทำให้วงได้แสดงศักยภาพที่แท้จริงออกมา และนามของอัลบั้มนั้นคือ "I Robot"
Isaac Asimov
ไม่เพียงแต่หยิบยืมชื่อมาจากไตรภาคนิยายวิทยาศาสตร์คลาสสิกเรื่อง "I, Robot" ของนักเขียนชาวอเมริกันอย่าง Isaac Asimov แต่ยังสำรวจลงลึกไปยังปรัชญาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์มากมาย เช่น มันจะแซงหน้ามนุษย์หรือไม่ / การเป็นมนุษย์หมายความว่าอย่างไร / สิ่งมีชีวิตที่เป็นเครื่องจักรมีความรับผิดชอบอย่างไรต่อผู้ที่สร้างมันขึ้นมา ฯลฯ
โดยมีการสำรวจแนวคิดและตั้งคำถามเชิงปรัชญา ที่ซับซ้อนมากพอให้มันกลายเป็นตำราสำคัญของเหล่าแฟนพันธุ์แท้ Sci-fi ในช่วงปลายยุค 70 แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงที่การชื่นชม "I Robot" จำเป็นต้องรักนิยายวิทยาศาสตร์หรือ Art Rock แต่ก็เป็นเรื่องจริงเช่นกันที่ว่า ไม่มีอะไรดีไปกว่าอัลบั้ม Art Rock แนววิทยาศาสตร์อีกแล้ว
ลองเปรียบเทียบกับอัลบั้ม "War of the Worlds" ของ Jeff Wayne ที่ออกหลังจากนี้เพียงหนึ่งปี ก็แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของ The Alan Parsons Project ในวงการดนตรีได้อย่างชัดเจนแล้ว
สำหรับการเรียบเรียงบทเพลงในอัลบั้มนั้น นี่คือดนตรีที่เล่นกันอย่างจริงจังถึงตาย ไม่ว่าจะเป็นการประสานเสียงของกลุ่มนักร้องในตอนท้ายของ "Breakdown" หรือ จังหวะฟังก์อันหนักหน่วง โดดเด่นใน "The Voice" ตามด้วยเสียง AI ชวนกดดัน และสไลด์กีตาร์ที่ส่งเสียงครวญคราง มันไม่ได้ชวนให้รู้สึกผ่อนคลายหรือสนุกสนานมากนัก แต่กลับสร้างความรู้สึกลึกลับและดำดิ่งสู่ดราม่าซึ่งสามารถซึมซับได้มากเกินจินตนาการ หากคุณพร้อมที่จะมอบตัวตนให้กับมัน
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับอัลบั้มนี้คือดนตรีที่ไม่หยุดนิ่ง และเปลี่ยนจากอารมณ์หนึ่งไปสู่อีกอารมณ์หนึ่งเสมอ แต่ไม่เหมือนกับ Art Pop ทั่วไปที่ให้ความสนใจกับจังหวะติดหูอย่างเดียว เพลงฮิตแนว Neo-disco Rock อย่าง "I Wouldn't Want to Be Like You" ยังสร้างความรู้สึกตึงเครียดและหวาดระแวงให้กับผู้ที่ฟังมันอีกด้วย
เพลงอื่นๆ ในอัลบั้มก็มีจังหวะติดหูมากมาย แต่จังหวะเหล่านั้นจะเปลี่ยนและรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้มันถูกนิยามว่าเป็นอัลบั้ม Art Rock มากกว่า Pop แม้นั้นจะไม่อาจดึงดูดผู้ฟังที่ชื่นชอบเพลงฮิตเหล่านี้ได้มากพอก็ตาม (พวกเขาควรหันไปฟัง Eye in the Sky ซึ่งเป็นอัลบั้มป๊อปแท้ๆ ปี 1982 ของ The Alan Parsons Project แทน)
The Alan Parsons Project
ความรู้สึกจากท่วงทำนองที่ผสานกับความไม่สงบทางใจ และความรู้สึกหวาดระแวงเทคโนโลยีที่กำลังเข้ามาแทนที่สังคมมนุษย์ ผ่านศิลปะทางดนตรี ทำให้อัลบั้มนี้มีเอกลักษณ์และน่าดึงดูด ทั้งยังเป็นอัลบั้มเดียวที่สามารถถ่ายทอดความคิดและจิตวิญญาณของ The Alan Parsons Project ได้อย่างแท้จริง
Cr. AllMusic
---
โฆษณา