EP : 383 Moon (Subaru Solitude Stadning) ... repost
ก่อนอื่นต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นภาคต่อจากเรื่อง Subaru ที่ผมเคยรีวิวไว้แล้วนะครับ
ด้วยความที่เป็นภาคต่อของเรื่อง ซุบารุ เพราะฉะนั้นถ้าได้อ่านเรื่องนั้นมาก่อนจะรู้จักตัวละครในเรื่องนี้เป็นอย่างดีครับ เพราะเรื่องนั้นจะเล่าเรื่องของ ซุบารุ ตั้งแต่ตอนเด็กว่าเธอโตมาอย่างไร พบเจออะไร ถึงกลายมาเป็นคนแบบนี้ และเรื่องราวในภาคแรกก็จบลงในเล่ม 11 เมื่อเธอต้องเดินทางออกจากอเมริกาไปยังที่แห่งใหม่ครับ
ตัวเรื่องซุบารุเองนั้นต้องบอกว่าเป็นผลงานที่มีสไตล์การวาดที่แตกต่างจากเ
รื่องก่อนๆของ อ.อ.โซดะ มาซาฮิโตะ เยอะพอสมควรนะครับ สิ่งที่เห็นชัดเจนคือการลงหมึกครับ ตั้งแต่ Subaru จนถึง moon นี้เราจะเห็นได้ว่า อ. ลงหมึกเพื่อสร้างบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ให้การ์ตูนเกี่ยวกับการเต้น หรือบัลเลย์เรื่องนี้เป็นอย่างมาก ด้วยการเต้นหรือบัลเลย์นี้เป็นงานที่ต้องการสื่อสารข้อความและเรื่องราวผ่านการเต้นและท่าทางครับ ผมเลยคิดว่าบรรยากาศแสงและเงาบนเวที ในสถานที่จริงเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งต่อการสื่อสารในแต่ละครั้ง
เพราะฉะนั้น อ. ถึงพยายามจำลองแสงและเงาในช่วงเวลานั้นๆ ให้กับแต่ละฉากแต่ละตอนให้ได้มากที่สุดครับ การลงหมึกในเรื่องนี้จึงเป็นสิ่งที่ อ. เลือกใส่เข้ามาให้ เพราะเราจะเห็นชัดเจนเมื่อเปรียบเทียบกับงานก่อนๆ เลยว่าเรื่องนี้มีการลงหมึกที่เป็นเอกลักษณ์มาก และด้วยความรู้สึกในแต่ละตอนที่ตัวละครต้องถ่ายทอดนั้นจะเรียกว่าเป็นอารมณ์ที่จับต้องไม่ง่ายเลยสำหรับคนอ่าน การใส่ความมืด หรือ ธีมแบบทึ่มๆเข้ามานั้นช่วยสร้างอารมณ์ให้คนอ่านอย่างเราคล้อยตามเนื้อเรื่องไปได้ดีเลยทีเดียวครับ
แต่วิธีการลงหมึกแบบนี้แม้จะสร้างมุมมองหรือสร้างความรู้สึกร่วมให้กับคนอ่านอย่างเรา แต่หลายๆครั้งรู้สึกเหมือนกันว่าในแง่ของความคมชัด และลายละเอียดมันจะหายไปเยอะครับ นัยว่าสิ่งที่ อ. เลือกที่จะให้คนอ่านได้ดูคือเรื่องของ อ. และข้อความที่ตัวละครกำลังต้องการจะสื่อสาร มากกว่าความคมชัดของการ์ตูนให้เห็นลายละเอียดให้เห็นความสามารถของคนวาดหรือเราจะเรียกว่าให้เห็นว่าวาดสวยอย่างไร ซึ่งการเลือกสื่อสารแบบไม่ชัด แต่ให้อารมณ์ร่วมโดยการลงหมึกแบบนี้เหมาะสมและทำได้ดีมากในงานการ์ตูนแนวนี้ครับ
เนื้อเรื่องภาคต่อนี้ก็ยังคงพูดถึงการใช้ชีวิตของ ซุบารุ ต่อเนื่องจากภาคแรกไปครับ โดยเราจะเห็นการก้าวและฝ่าด่านใหม่ของเธอในดินแดนเยอรมันกับคณะใหม่ครับ พร้อมกับโจทย์ยากๆ ที่จะถูกโยนเข้าหา ซุบารุเพื่อท้าท้ายก้าวต่อไปของเธอ
โดยเรื่องจะแนะนำโจทย์หนักที่จะเปลี่ยนแปลงเธอไปตลอดอย่างการเจอกับ นิโค หนุ่มหล่อ แดนซ์เก่ง แต่ตาบอดจากอุบัติเหตุ ซึ่งเธอต้องเต้นคู่กับเขาให้ได้ครับ นอกจากเรื่องนี้จะเป็นโจทย์ใหญ่แล้วเนื้อเรื่องก็ยังสร้างตัวละครที่จะต้องเป็นคู่แข่งสำคัญในเรื่องนี้อย่าง หมินหมิน สาวจีนที่ก้าวเข้ามาสู่โลกบัลเลย์โดยเธอใช้เวลาแค่ 3ปีก็สามารถมายืนอยู่ในตำแหน่งที่เรียกว่าเป็นคู่แข่งของ ซุบารุ ได้
โดยการ์ตูนเน้นย้ำความสำคัญของตัวเธอเป็นอย่างมาก ด้วยการเล่าสตอรรี่ของเธอด้วยเนื้อหาที่มากครับ อ่านแล้วเราจะเข้าใจความสำคัญของเธอ แต่สิ่งที่ผมคาดผิดไปก็คือ เธอไม่ใช่แค่คู่แข่งที่จะดันให้ตัวซุบารุเด่นขึ้นแต่เป็นมากกว่านั้นครับ
ในเรื่องจะมีเหตุการณ์สำคัญอีกอย่างคือการเข้าแข่งขันวาร์นา ซึ่งเป็นรายการที่ใหญ่มากสำหรับนักเต้นอย่างพวกเธอ ซึ่งอีเว้นนี้เป็นโจทย์บังคับในการต้องชนะให้ได้ตามที่ นิโค ได้วางแผนให้ซุบารุไว้ สิ่งที่ผมชอบมากในช่วงเวลานี้ก็คือการสร้างภาพให้เห็นถึงความสามารถของแต่ละคนครับ ไม่ว่าจะเป็น ซุบารุ นิโค หมินหมินๆ เราจะได้เห็นการขับเคี่ยวกันระหว่าง หญิงเอเชีย 2 คนที่มีอายุเท่ากันในวัย 18 ปี และถูกคาดหมายอยู่ในกลุ่มตัวเต็งในรายการนี้
ซึ่งต่างฝ่ายต่างกันผลัดกันนำเสนอสิ่งที่พวกเธอตีโจทย์ในแต่ละรอบด้วยการแดนซ์ครับ ซึ่ง อ. สามารถวาดและสื่อสารให้เราเห็นได้ว่า ณ โมเมนท์ นั้นเกิดอะไรขึ้น แต่ละคนกำลังบอกเล่าอะไรอยู่ และผมก็ชอบมากที่สิ่งที่ใส่มาทำให้เรารู้จักโลกของบัลเลย์มากขึ้น อย่างการตีโจทย์ออกนอกกรอบกว่าที่เคย สำหรับโลกของความคลาสิคและสายการแข่งขันแล้วไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไป ในโลกที่มีกรอบและระเบียนหนักมากๆอย่างบัลเลย์นี้จะมีคนมาแสดงความเห็นใหม่ๆ ไม่ใช่จะได้ผลดีทุกครั้ง ผู้เข้าแข่งขันต้องเข้าใจดีในหลายๆอย่าง
และแสดงออกมาให้ดีที่สุดในกรอบการแข่งขันเป็นอะไรที่ในหลายๆเรื่องซึ่งเคยใช้แนวความคิดว่าการคิดนอกกรอบคือจุดเด่นของตัวเอกหรือจุดพลิกของการกลับมาชนะ อยู่บ่อยๆ แต่กับเรื่องนี้และโลกแห่งบัลเลย์นี้มันไม่ใช่เสมอไป ก็เป็นอีกมุมมองและการนำเสนอที่ผมชอบนะครับ
ในช่วงของการแข่งขันอีเว้นท์นี้เราจะได้เห็นการนำเสนอภาพที่เต็มไปด้วยอารมณ์ร่วม และบรรยกาศที่เต็มไปด้วยความรู้สึกครับ มีหลายๆเรื่องที่เคยอ่านแล้วจะมีความรู้สึกอย่างนี้ อย่าง BECK เรื่องที่เสนอเกี่ยวกับดนตรีตลอดทั้งเรื่อง แต่แม้เราจะไม่ได้ยินเสียงดนตรีไประหว่างอ่านมันก็ไม่ทำให้เรารู้สึกไม่สนุกหรือไม่สุดกับเรื่องนี้ เรื่องนี้เป็นตัวอย่างของการเขียนให้คนอ่านอย่างเรามีอารมณ์ร่วมแม้จะไม่สามารถสัมผัสในสิ่งที่มีอยู่ในเรื่องได้ครบถ้วนนอกจากการอ่านก็ตาม
และเรื่อง moon นี้ก็ทำได้ถึงจุดนั้นครับเราได้เห็นเพียงภาพแต่ไม่ได้เห็นการเคลื่อนไหวจริงๆ ไม่ได้เห็นความต่อเนื่องของมูฟเม้นท์ที่ควรเห็น ไม่ได้ยินเสียงดนตรีที่กำลังประสานกับการแดนซ์ที่อยู่ตรงหน้านี้ แต่ อ. ก็สามารถวาดและเขียนออกมาให้เรารู้สึกไปอย่างนั้นได้อย่างดีครับ ทั้งนิ่งสงบ รุ่มลึกและร้อนแรงไปกับตัวละครได้ตลอดทั้งเรื่อง
จะว่าไปในเรื่องนี้ อ. ได้ใส่เหตุการณ์หลายอย่างที่ผมไม่ได้รู้สึกว่าชอบนะครับ คือบางอย่างผมมีความรู้สึกว่าให้ปล่อยผ่านไปไม่ควรมาเน้นย้ำในเรื่องมากเหมือนต้องการให้มันเป็นดราม่าหนักๆในตอนนั้น แต่แม้ผมจะไม่ชอบการเริ่มต้นใส่เหตุการณ์นั้นเข้ามา แต่ก็สนุกไปกับการหาทางลงจากเหตุการณ์นั้นในเรื่องอยู่เสมอครับ ซึ่งเนื้อเรื่องก็สามารถพามาสู่จุดสุดท้ายได้อย่างดี
และรู้สึกผูกผันและอยากเห็นอนาคตของตัวละครที่เราชอบอยู่ครับ ซึ่งตอนจบเรื่องนี้ก็สามารถทำออกมาได้ดีอีกเรื่องนึงเลยนะครับ เล่นซะเห็นถึงมุมมองและการให้ความสำคัญกับเรื่องการเต้นนี้ของชาวตะวันตกที่แตกต่างจากบ้านเราเป็นอย่างมากครับ
Moon (Subaru Solitude Stadning) เป็นผลงานที่ออกมาระหว่างปี 2008-2012 ครับโดยในเมืองไทยเจ้าของ LC เป็นของ สนพ sic ครับ ออกมาทั้งหมด 9 เล่มจบครบถ้วน ถ้านับจากเรื่อง ซุบารุที่มี 11 เล่มแล้ว ซีรีย์นี้จะมีทั้งหมด 20 เล่มครับ เรื่องนี้ต้องบอกว่าหายากถึงยากมากจริงๆครับ อาจด้วยอย่างที่บอกว่าไม่มีใครรู้ว่าเป็นงานของ อ. และเป็นเรื่องเกี่ยวกับบัลเลย์และการแดนซ์คลาสิคด้วย มันเลยหาจุดขายในตัวเองยากอยู่ครับ
ตัวผมเองอย่างที่บอกว่ามารู้จักเรื่องนี้ในตอนที่มันหายากและจบออกมาแล้ว นั่นเป็นตัวอย่างที่ดีว่า เรื่องนี้ไม่เป็นที่รู้จักในวงกว้างอย่างที่ควรเป็น แต่หากให้ผมบอกหลังจากอ่านเรื่องนี้จบแล้วละก็ ต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งผลงานของ อ. เขาที่แม้ไม่ได้เขียนเกี่ยวกับกีฬาแต่ต้องบอกว่ายังคงความสุดในด้านของการวาดที่สื่อสารออกมาได้ดีเหมือนเดิม ไม่แพ้ผลงานก่อนหน้านี้เลยครับ
และด้วยการเปลี่ยนสไตล์การลงหมึกให้เหมาะกับเรื่องนี้ซึ่งเกี่ยวกับบัลเลย์ ผมว่าได้สร้างลายเส้นแบบใหม่แต่ยังคงสื่อสารออกมาได้ตรงกับที่ต้องการสื่อสารครับ เต็มไปด้วยโทนภาพ อารมณ์และห้วงแห่งความเร้าร้อนและมูฟเม้นท์ได้เป็นอย่างดีมก แม้หลายๆตอนจะเห็นว่าสัดส่วนของร่างกายแต่ละคนจะผิดเพี้ยนไปจากสัดส่วนที่แท้จริงก็ตามแต่ผมก็ยังรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นไปตามที่ อ. ต้องการนำเสนออีกแบบนึงครับ ให้เป็นสไตล์การวาดด้วยหมึกแบบญี่ปุ่นเก่าๆเหมือนกัน
เพราะฉะนั้นแล้วเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เต็มไปด้วยสิ่งดีๆมากมายครับ น่าเก็บและน่าสะสมเป็นอย่างมาก ต่อให้คุณเป็นแฟนหรือไม่เป็นแฟนงานเขียน ของ อ. หรือ ไม่รักบัลเลย์อย่างผม เรื่องนี้ก็มีอะไรดีๆมากมายที่ควรหามาอ่านครับ มารับรู้ถึงความรู้สึกของ ซุบารุด้วยกันนะครับ แนะนำครับ
ภาพ 9/10
เรื่อง 9/10
ความประทับใจ 9/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #9เล่มจบ #SiamInterComics #การ์ตูนแนวดราม่า #การ์ตูนแนววงการบันเทิง #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวบัลเลย์ #9คะแนน #Moon #หนังสือการ์ตูน #Rate15 #สยามอินเตอร์คอมมิค #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
