6 พ.ย. เวลา 12:53 • นิยาย เรื่องสั้น

หาดทรายสีนิล

มันคือสภาพที่ผมพอจะอธิบายได้ของพื้นที่กว้างใหญ่เบื้องหน้าไม่แน่ใจด้วยซํ้าว่าสติยังคงครบถั้วนเมื่อจ้องมองมันการเดินผ่านทรายเหล่านี้ให้ความรู้สึกเหมือนกับการเดินบนเส้นใยบางอย่างที่มีแต่ความยุ่งเหยิงทรายแต่ละเม็ดเเม้สะภาพจะดูกลมมนและดำสนิทอย่าง
ประหลาดการสัมผัสมันทำให้ผมรู้สึกถึงความยาวและการคงสภาพที่แสนนจะบอบบาง
ของมันไม่แน่ว่าซักวันเพียงแค่สายมพัดมาทรายเหล่านี้อาจระเบิดและกระจายตัวของมันออกมาเป็นเส้นใยนับร้อยพันที่ซ้อนกันบนความยุ่งเหยิงอันเป็นระเบียบนี้
โฆษณา