รักย้อนอดีตภาค5 ภัยร้ายจากดาวหางฮัลเลย์
.
บทที่ 4 เสือกินคนอาละวาด
.
ก่อนฟ้าสางของวันรุ่งขึ้นฝนที่ตกทั้งคืนก็หยุดสนิท พวกเขาเร่งหุงหาอาหาร เมื่อกินอาหารเสร็จก็เก็บแค้มป์และสัมภาระ แล้าเร่งออกเดินทางก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
.
ป่าทั้งป่าโชกและชื้นแฉะเพราะฝนตกทั่วถึง พวกเขาเดินทางผ่านลำธารเชี่ยวกรากและดงทากที่แสนทรมาน
ผ่านดงสักและป่ายางโดยจับเส้นทางของด่านใหญ่ที่เปรอะไปด้วยรอยเท้าของสัตว์ไม่ว่าเก้ง กวาง หมูป่า กระทิง จนถึงช้าง
.
ก่อนเข้าไต้เข้าไฟเล็กน้อยพวกเขาก็ถึงหมู่บ้านกะเหรี่ยงแห่งหนึ่ง พ่อเฒ่าหัวหน้าบ้านให้คนมาบอกให้ไปพักที่หมู่บ้านดีกว่า ตั้งแค้มป์ที่นี่ไม่ปลอดภัยเพราะเมื่อไม่
นานมานี้มีเสือกินคนออกอาละวาด โชคดีที่ยังไม่มีใครตายแค่บาดเจ็บเท่านั้น
.
คนที่เข้าป่าใหม่ ๆ มักคิดว่าเสือเป็นสัตว์ที่ดุร้าย คอยตระครุบคนที่อยู่ข้างทาง แต่ในความเป็นจริง เสือไม่เคยทำร้ายใคร เว้นแต่เวลาเข้าตาจน ส่วนเสือกินคนนั้น เพราะวัยชราหรือพิการทั้งจากสัตว์ด้วยกันหรือน้ำมือมนุษย์
.
แสนสุริยาจึงอาสาที่จะอยู่กลางแจ้งเพื่อปราบเสีอลายพาดกลอนหรือเสือโคร่งตัวนั้น และขอร้องให้ผู้กองมานพพาทุกคนไปนอนบนเรือนของชาวบ้าน การอยู่ลำพังคนเดียวหากเกิดอะไรขึ้นเขาจะตัดสินใจง่ายกว่า
.
เมื่อผู้กองพาคนอื่นๆเข้าไปในหมู่บ้านแล้ว แสนสุริยาจึงนั่งอยู่นานข้างกองไฟ ฟังเสียงนกระวังไพรซึ่งเป็นนกกินแมลง มีลักษณะปากยาวโค้ง กระโดดหากินตามพื้นและบนต้นไม้
.
เสียงช้างที่ดังมาจากหุบเขาตอนบนช่วยให้หายเหงาไปได้บ้าง นอกจากนั้นทุกแห่ง
มีแต่ความเงียบและมืด ความเวิ้งว้างว่างเปล่าทั้งที่รอบกายแวดล้อมด้วยขุนเขาและป่าทึบ เสียงหนึ่งที่แผ่วหวิวดังขึ้นแสนสุริยาขยับปืนในมือทันที
.
"อย่ายิงนะ นายจ๋า นี่จ๋านเอง"
.
"แกมาทำไม ไอ้พัน" แสนสุริยาเอ็ด ในใจนึกห่วงค่ำๆมืดๆอย่างนี้หากเจอเสือเข้า เขาไม่อยากนึกถึงสภาพศพของพันเลย ทั้งนึกเสียดายหน้าหวานดวงตาสุกสกาวเหมือนดวงดาวคู่นั้น "ฉันถามว่า แกมาทำไม ไอ้พัน"
.
พันอึกอัก "จ๋านเป็นห่วงนายน่ะ จ๋านเสียดายความหล่อของนายหากต้องเข้าไปอยู่
ในท้องเสือ"
.
"จะบ้าเรอะ ใครจะมานั่งรอให้เสือกินโดยไม่ต่อสู้"
.
พันยิ้มเห็นฟันขาววับเรียงเป็นระเบียบเหมือนไข่มุก แล้วยังถือวิสาสะมานั่งข้างกองไฟเฉยโดยที่เขาไม่ได้สั่ง "หนาวจังนาย จ๋านขออนุญาตนั่งด้วยคน"
.
แสนสุริยามองมือขาวบางนิ้วเรียวดุจลำเทียนคู่นั้นอย่างฉงน วิธีการพูดที่เหมือนคนมีการศึกษาเพียงแต่แกล้งพูดเพี้ยน
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาค้นหาความจริงรอให้จัดการกับเสือเรียบร้อยแล้วจึงจะสอบปากคำเจ้าตุ๊ดแสนสวยยิ่งกว่าผู้หญิงคนนี้
.
จนกระทั่งไฟในกองมอดสลัวลง เขาจึงลุกขึ้นยืนช้า ๆ กวาดตาไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง เงี่ยหูฟังเสียงต่าง ๆ อยู่ครู่ใหญ่แล้วชวนเจ้าพันก้าวเข้าไปในเต้นท์ จัดแจงรูดซิ้บปิดประตูผ้าใบเสียมิดชิด
.
พันไม่มีท่าทีเขินอายแม้แต่น้อยที่อยู่ตามลำพังกับเขา แสนสุริยาจึงถอนใจไม่รู้จะเสียใจหรือดีใจที่พันไม่ใช่ผู้หญิง เขาวางปืนคู่มือลงบนเก้าอี้ผ้าใบล้มตัวลงนอนบนเตียงสนามชั่วเวลาไม่นานก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ส่วนพันนั่งชันเข่ากับพื้น 2มือโอบขาตัวเอง สายตาจับจ้องใบหน้ายามหลับของสามีด้วยความรัก
.
เวลาตี 1 นอกจากเสียงช้างร้องแต่ไกล เสียงกบเขียด เสียงกิ่งไม้หัก ป่าทั้งป่าก็เงียบสงบ พริบตานั้นเซ็นเซอร์ในตัวพันก็เตือนให้รู้ว่าเสือตัวนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
พันจึงเปิดประตูผ้าใบแล้วก้าวเท้าออกไปเงียบๆ มือกำดาบเลเซอร์เตรียมพร้อมขั้นสูงสุด เธอเดินไปยังทางที่เสือร้ายกำลังมา
กลิ่นนั้นแรงขึ้นทุกทีจนรู้แน่ชัดว่าเป็นตัวอะไร ถ้าเสือลายพาดกลอนจะได้เปรียบมนุษย์ที่หูดี ตาดี มันก็เสียเปรียบมนุษย์ที่ประสาทจมูกสู้กันไม่ได้
.
เซ็นเซอร์ในตัวพันบอกให้รู้ตำแหน่งของเสือว่าอยู่บนเนินข้างหน้า ทันทีที่เสียงคำรามและเสือร้ายกระโจนลงมา พันก็ทะยานขึ้นไปปะทะกับมันกลางอากาศ มีแสงสว่างวาบวับจบลงด้วยความเงียบสงัดจะมีก็คือกลิ่นคาวเลือด
.
จบบทที่ 4 เสือกินคนอาละวาด ภาพปก สรรหามาให้ดู ภูเขาไฟฟูจิในเดือนตุลาคม ที่ไม่มีหิมะเป็นครั้งแรกในรอบ 130 ปี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
